CHAPTER 21: ARRANGED MARRIAGE.
SUZY's POV:
Pabalik na sana kami ng Speech lab. ng may naisip ako..
Suzy: Minho, may itatanong lang sana ako.
Tumigil naman sya sa paglalakad.
Minho: Ano yun?
Suzy: Ang weird lang kasi.. h-hindi ka ba nakakaramdam ng kahit kaunting galit sa akin?
Nagulat ata sa tanong ko kaya medyo napalaki yung mata nya, ang cute nga ee! haha!
Minho: Teka, bakit naman ako magagalit sayo?
Suzy: K-kasi nga yung nangyari sa you know, hmm.. ah basta! Yung nangyari sa amin ni Haeri sa cr.. di ba sinaktan ko raw sya?
Yun kasi yung nafi-feel ko. May mga ilang students na grabe kung makatingin sa akin, parang sinasabi nila na ako yung umapi kay Haeri. Yung iba naman, naniniwala na wala akong kasalanan. Yung iba naman, walang pakialam.
Di ba ex naman siya ni Haeri, gusto ko lang naman sana malaman kung galit ba sya or what..
Minho: Sinaktan mo sya?
Suzy: Pag sinabi ko bang "hindi" maniniwala ka sa akin?
Minho: Oo.
Maniniwala sya!?
Suzy: Hindi ko naman talaga sya inaway eh..
Seryoso pa ang pagkasabi ko nun, kaya nagulat na naman ako nung tumawa sya..
ang weird talaga nya promise!! ano bang nakakatawa?? mukha ba akong clown pag-seryoso??
Minho: Alam mo, kilala ko si Haeri.. palaban yun, hindi yun ung basta-basta nahihimatay o nagpapatalo. Kaya nagulat nga ako nung sinabi nila na nahimatay raw sya.. nag-alala ako medyo. Ah, basta! Naniniwala ako na inaway ka nya. PERIOD.
Suzy: Salamat, salamat kung ganon.
Tapos yun, nagsimula na kami ulit maglakad. Bubuksan na sana nya yung door knob papasok pero may sinabi pa sya..
Minho: Suzy, a-ako na lang ang magso-sorry sa ginawa ni Haeri sa iyo. Please forgive her.
FORGIVE HER?? Sa mga ginawa nya sa akin??
Minho: Alam ko mahirap, pero sana i-try mo man lang. Para sa akin? Please??
Close na ba kami nito? Pero, dahil mabait sya sa akin..
Suzy: S-sige na nga.. i'll try.
Minho: Salamat.
Ano bang meron kay Haeri, haba ng hair nya ha!! At ano rin ba ang meron sayo Suzy ha?? Ang dali-dali mong magpatawad.. pero try lang naman diba? Ang gulo!
Pumasok na kami sa loob.. thank God dahil malamig na sa loob. Habang papunta sa upuan ko, tumingin muna ako kay Kiseop..
wala, wala syang pakialam.. nakatingin lang sya dun sa libro..
bigla ko na lang naisip na..
buti pa pala si Minho.. kahit ngayon lang kami nagkakilala.. naniniwala sya sa akin
pero si Kiseop.. kahit close na kami.. hindi sya naniniwala.. ang sakit!
ERASE NA GA!! Maiiyak na ako ee.
**
Hindi ko talaga akalain na ma-eenjoy ko ang Speech Lab namin.. nakakatawa rin pala kasi itong si Minho.. minsan nago-over acting sya sa pagpronounce ng mga words.. grabe talaga yung pagpigil kong tumawa.. tapos mahilig syang kumalabit.. makulit nga masyado eh..
