Fin

8.3K 112 16
                                    

Kinaumagahan. 10am


Nakapikit pa ako. Kinakapa ko si Hanna. Bumangon ako bigla dahil wala siya sa tabi ko. Nag alala naman ako. Panaginip lang ata yung kagabi.

Agad akong tumayo realizing na wala akong suot na damit.

Thank god hindi yun panaginip. Haha. Napangiti ako at binilisang mag suot ng damit then lumabas ako I was expecting na makikita ko ang ngiti ni babe habang sinasabing good morning.  Pag labas ko....

Wala si Hanna. T_T

Masisiraan na ako ng bait. Iniwan na naman nya ako. Baka nadala na naman siya.Tama. Si toni gigisingin ko.

Ako: toni! Toni!!

Toni: makakatok ka naman. Bakit?

Tapos natahimik ako. Pinigilan ko maiyak dahil sa pagka disappoint ko at nasasaktan ako.

Ako: wala sorry. Nevermind.

Ahm. Tama. My phone. Gonna call her!Kinuha ko yung phone ko. Hindi ko siya macontact. Bakit naman nagawa mo ako paasahin ng ganito? :(  ang lupet! Maya mayang konte may narinig akong paparating.Si hanna na yun! Nagmadali ako lumabas para salubungin siya.Lalo ako nadisappoint dahil hindi siya. :(

Tao: Maam. Sabi po ni Hanna may nilakad daw po siyang napakaimportante. Ngayon. Pinapasundo nya kayo. Oras na daw po kasi.  Pasensya na daw po.

Pinapauwi na kame? At anong importante naman? Napapaisip ako at nag aalala. Baka ayaw nya na. Kaya pinapalayas na kame. Buo na siguro ang loob nya. Wahhh!! Praning na ako! Bwisit talaga. Bakit kaylangan nya naman ako iwan sa ere?! Nakakainis na yung babaeng yun.

Parang may world war III sa paligid. Masyadong magulo. Maingay. Masakit sa puso. Masyadong maraming bagay ang pumapasok sa isip ko. Daig ko pa ang natamaan ng nuclear warhead ng 10 beses sa sakit. Walang Hanna sa paligid. Walang babe na nakangiti sa akin. 

Sinabihan ko si Toni na mag handa na at aalis na kame. Gulat na gulat naman sila pero wala naman kame magagawa eh. Wala kame idea bakit bigla nalang ganun ang inasal ni Hanna.Hindi ko na alam kung ano ang dapat kong reaction.

Toni ang kath gave me a hug para icomfort ako.Thinking about what we did last night made me feel better. Yun ang pinaghuhugutan ko ng hope. Naramdaman ko kung gaano nya padin ako kamahal.

Naglakad kame papunta sa nakapark nilang black fortuner. Wow. Sarap maging Hanna. Napakarangya ng buhay nila unlike saakin. Baka kaya nya ako iiwan. Ni kahit sariling bahay wala ako. :( napapraning na ako.

Dami na pumapasok sa isip ko.Sobrang feeling ko napakalayo ng byahe pabalik sa bahay nila hanna dahil sa kagustuhan kong makarating na agad duon. Baka sakaling makakuha ako ng sagot kung bakit nawala siya.

Nung makarating na kame pare-parehas kaming clueless at walang kalatoy latoy na naglakad papunta sa kontse ni Kath. Pero pinigilan kame nung driver at ang sabe pinapapasok kame ng parents ni Hanna sa bahay nila. Nabigla ako. Baka nalaman nila na niloko ko si Hanna at nasaktan ko siya. :( baka huli na ang lahat. Baka di na sila boto saakin. Praning na praning na talaga ako.

Pag pasok namin sa bahay nila ang weird. Bakit lahat ng sulok may bulaklak? Ano may kasal ba? Kaya lang lahat ng nandun favourite flowers ko. Long stemmed gerbera daisies different colours. Yiiihhh... naman I am not prepared! Haha!

Ang ganda. I think alam ko na. Sana tama ang kutob ko ^______^

Pag hakbang namin papasok sa bahay sina Toni at kath at nanlalaki ang mata at abot tenga ang mga ngiti nila. Kahit saan ka kasi tumingin andaming bulaklak. Parang pinakyaw nila ang isang flower farm eh. Lumakad lang kame papasok sa loob ng bahay. Amoy na amoy ko yung mababagong bulaklak na nasa paligid.

true love has no gender(lesbian romance,sex)Where stories live. Discover now