Ο δρόμος απλώνεται φαρδύς μπροστά μου.
Η βροχή δεν έχει σταματήσει από χθες.
Καλό.
Καλό σημάδι.
Σουρουπώνει.
Η φθινοπωρινή πανσέληνος λάμπει στον ουρανό.
Τα αστέρια είναι περισσότερα από χθες.
Φωτίζουν τον δρόμο μου.
Απεραντοςκοσμος.
Τα αυτοκίνητα με προσπερνούν.
Αδιάφορα.
Βιαστικά ίσως.
Όχι τόσο βιαστικά όμως ώστε να μην βλέπουν τι συμβαίνει γύρω τους.
Αλλά και που βλέπουν;
Λεςκαιαλλάζειτίποτα...
Π α θ η τ ι κ ο ί .
Αυτή η λέξη τους χαρακτηρίζει.
Βλέπουν.
Ξέρουν.
Νιώθουν.
Και;
Δεν κάνουν τίποτα γι αυτό.
Κ ο τ ε Σ .
Δεν θέλουν να τραβήξουν τα βλέμματα.
Όχι με αυτόν τον τρόπο.
Κούραση.
Σ ω μ α τ ι κ ή .
Ψ υ Χ ι Κ η .
Περπάτημα.
Ατελείωτο.
Και ο κόσμος απλώνεται μπροστά μου σαν ένα μεγάλο ψεύτικο ψέμα.
