Ava #Netties2017

Hoofdstuk 15

Ava

Ik lig op het bed en kijk naar het plafon. Dan hoor ik een deur dicht gaan. Meteen schiet ik overreind en kijk ik naar mijn deur. Ik sluip er heen en leg mijn hoofd tegen de deur aan. 'Welkom thuis Jackson.' Jackdon is thuis. Meteen kijk ik om me heen. Is er nog een optie om te vluchten? Nope. 'Uw Mate is hier. Ze wacht op u in de gasten kamer.' Ow my god. Nu gaat het gebeuren.

Snel ga ik bij het raam staan en doe alsof ik van niks weet. Dan gaat de deur open. Ik voel dat Jackson de kamer binnen loopt. Niet kijken Ava. Niet kijken. 'Mate.' Hoor ik hem zachtjes grommen waardoor ik overal kippenvel krijg. 'Draai je om.' Commandeerd hij terwijl zijn voetstappen mijn richting op gaan. Ik negeer hem en blijf naar buiten kijken. Hij pakt mijn arm en trekt mij naar hem toe. Opeens kijk ik recht in zijn ogen aan. Zijn ow zo mooie ogen. 'Je bent van mij.' Zegt hij met zijn lage stem en gaat met zijn hand langs mijn wang. Ik slik.

'Waarom rende je weg van mij mate.' 'Mijn naam is Ava.' Grom ik zachtjes. Hij gaat met zijn hoofd naar mijn oor. Met zijn lippen raakt hij net mijn oorlel aan. 'Waarom rende je weg mate.' Ik voel mijn hart bonzen. Hoofd er bij Ava. Ik zet een stap terug. Jakson gromt. 'Je bent van mij!' Gromt hij harder. 'Kalm aan puppy. Ik ben er net.' 'Ja, telaat! Waarom rende je weg!' Gromt hij opeens harder. 'Ik...omdat...' Stammel ik. 'Ik was gewoon verbaasd dat je mijn mate bent.' Zeg ik dan maar. 'Ik ook. Vooral het feit dat je al een paar weken op mijn school rond loopt. Hoe kan het dat ik jou nog niet eerder heb geroken?' 'Ik slikte pillen. Ik wilde niet dat iemand zou weten dat ik een weerwolf ben.' 'Waarom? Schaam je er voor?' 'Nee! Het komt door jullie stomme Evilanten! Ze vallen onschuldige weerwolven aan!' Grom ik boos. Jackson pakt mijn polsen vast en kijkt mij boos aan. 'De Evilanten doen wat ze moeten doen! Mensen uit de weg ruimen die ons in de weg willen staan.' Ik kijk verbaasd en boos aan. 'Een jongen van 10 is opgepakt! Zijn beste vriend vertelde mij dit!' 'Dan zal die jongen wel iets fout hebben gedaan.' Ik kijk hem boos aan.

Ik ruk mijn polsen van hem los en loop van hem weg. Ik hoor hem grommen. Ik draai me om. Meteen duwd hij mij tegen het bed aan en gaat hij boven mij hangen. Hij pakt mijn polsen weer en drukt ze tegen het bed aan. 'Je bent van mij. Mate. Dus doe wat ik zeg en ik zal zachtjes doen.' Pardon!?

Ik schop tussen zijn benen. Hij kreunt van de pijn haalt zijn handen bij mij weg. Meteen rol ik onder hem vandaan en ren naar de deur. Ik gooi de deur open en schrik als ik die vrouw voor mijn neus zie staan. Ze kijkt me streng aan. Ik kijk naar achter en zie Jackson op mij aflopen. 'Hoe durf je!' Gromt hij boos. 'Hoe durf jij mij zo te bedreigen!' Zeg ik boos terug.

'Jackson. Alfa wilt met u praten.' Jaclson kijkt me nog even aan en loopt dan de deur uit. Ik wil er ook uit lopen maar de vrouw houd mij tegen en doet de deur voor mijn neus dicht en opslot. Ik bonk een paar keer op de deur. 'Laat me er uit!' Maar natuurlijk heeft het geen zin. Ik zucht en kijk om me heen.

Dan besef ik dat ik Laurens moet bellen. Ik ga op bed zitten en pak mijn mobieltje. Ik toets het nummer van Laurens in en houd het mobieltje bij mij mijn oor. 'Ava.' Mijn voel ik me fijn als ik zijn stem hoor. 'Hey Laurens.' 'Ava hoe gaat het met je? Weet je al iets.' 'Nee en het gaat....redelijk.' 'Hoezo? Is hij in het echt nog lelijker?' Hoor ik hem grinniken. 'Nee maar hij is.... hebberig. Kan niet eens normaal met hem praten. Urg het is een klootzak.' 'Ik wou dat ik je bij hem weg kon halen. Want jij verdiend beter.' Ik bloos en ben blij dat hij dat niet kon zien. 'Ik probeer nog wel wat. Ik wil niet opgeven. Ik doe alles voor mijn ouders.' 'Is goed. Veel succes en hou me op de hoogte.' 'Dankje. Doeg.' 'Doeg.' Ik hang op en doe mijn mobieltje in mijn broekzak.

Een paar minuten later gaat de deur open. Het is Jackson en kijkt mij aan. 'We gaan eten.' Ik knik en loop naar hem toe. Samen lopen we naar de eetkamer. Ik heb nog nooit zo'n lange tafel gezien. Ik ga aan tafel zitten. Jackson gaat tegenover mij zitten. De butlers doen bij ons een schort om. Het lijkt wel een date. Gatver. Maar toch merk ik aan mezelf dat ik vaak naar zijn ogen kijk. Te vaak. 'Het zijn ook de mooiste ogen van de wereld.' 'Anne. Hoofd er bij. Ik ben hier niet om zijn mate te zijn.' Natuurlijk is Anne boos op mij. Dat begrijp ik wel. Ze wilt bij haar mate zijn. Maar ik wil zo ver mogelijk van die creep vandaan blijven.

We krijgen een bord voor ons neus voor geschoten en een glas wijn er bij. Ik kijk naar het eten. Het ziet er.....raar uit. Ik ben dit nette niet gewend. Ik ken dit niet. Ik woonde bij een boer. Daar kreeg ik van mijn moeder bloemkool, brocoli, boerenkool. Niet....dit. Wat het ook mag zijn. Er zelfs een blaadje op mijn boord. Ik zie dat bij Jackson ook is maar hij vind het heel normaal.

Ik prik met mijn vork in het eten en kijk er naar. Dan stop ik het in mijn mond. Het smaakt heerlijk. Ik wist niet dat zo iets heerlijk gemaakt kon worden. 'Dus Ava. Waar kom je eigelijk vandaan.' Vraagt Jackson. Lieg 'Uit het oosten.' 'Welke stad of dorp?' 'Davillen.' Lieg ik weer. 'Nooit van gehoord.' 'Het is een klein dorpje. Bijna niemand kent het.' Jackson knikt. 'Hoe oud ben je?' '16.' 'Waar woon je nu?' Fuck. 'Bij...mijn oom. Maar hij is nu op wereldreis.' Jackson kijkt me aan. Alsof hij mij niet geloofd. Great.

Na het toetje veeg ik mijn mond af. Jackson heeft niet meer veel gezegt. Hij keek mij wel constand aan. Met zijn mooie ogen. Focus! Je moet je ouders vinden! Ik kan hem moeilijk vragen waar de zwarte kluis is... Misschien was dit toch niet zo'n goed idee.

We lopen de woonkamer in. Het is grote luxe hier. Ik zie dat Jackson zijn ogen niet van mij af kan houden. Hij wilt maar een ding. En daar ben ik helemaal niet klaar voor. 'Ik denk dat ik maar weer eens naar huis ga.' 'Je blijft hier!' Gromt Jackson bezeterig en loopt op mij af. 'Maar...ik...thuis..' Stammel ik terwijl ik achteruit loop tot de muur mij tegen houd. Jackson komt te dicht bij mij staan. 'Back off puppy.' 'No! Good puppy!'

Jackson kijkt me aan. 'Je bent van mij mate. Van mij.' Gromt hij laag. 'Je blijft bij mij van de rest van je leven.' Zegt hij en zijn lippen raken bijna die van mij aan. Mijn lichaam schreeuwt om meer. We willen net gaan zoenen als iemand de kamer binnen loopt. Jackson draait zich om en ik kijk voor zichtig. In de deur opening staat hij daar. De Alfa van de wereld. Jax. 'Hallo zoon.' Zegt hij en kijkt dan naar mij. Fuck