Criminal (LarryStylinson)

Bölüm 1- Bardağı Taşıran Son Damla

(Medyada bölümdeki görünümüyle Louis var)

-YİNE Mİ AMINAKOYİM YA?!

+Aşkım sakin ol, tamam. Artık bırakmıştır peşimi. Ben ona cevabını verdim.

-BUNDAN ÖNCEKİ 2.358 SEFERKİ DE 'BIRAKMIŞTIR' DI!

+Bana niye kızıyorsun ki sevgilim?

-YA! Tamam. Tamam, sakinim. Sana kızmıyorum ki ben Dani. O piçin kaç yıldır peşinde olmasını yediremiyorum sadece...

+Biliyorum hayatım. Ama manyak işte, bulaşmaya hiç gerek yok.

-Tabii... Sevgilisine tehdit mesajları gelen, sürekli takip edilen sen değilsin ki... Baksana, belki hoşuna bile gidiyordur he, ne dersin?

+Louis, artık gerçekten saçmalamaya başladın! Ne dediğinin farkında mısın?

-Ulan 9 sene olmuş 9! Hangi insan 9 sene böyle bir şeye katlanabilir Danielle?

+Lisedeki çocukluktu Louis! 5 sene sayılır.

-Haa, tamam o zaman. Pardon, haklısınız '5' seneyse...

+Louis, sakinleşince konuşalım. Yeter!

Sanki suçlu olan benmişim gibi arkasını dönüp giden sevgilimi umursamadan arabama binip o piçin evine sürmeye karar verdim. Artık birilerinin şuna dersini vermesi gerekiyordu.

Olayı patlama noktasına getiren sevgilime tehdit içerikli mesaj atması, onu gittiği yerlerde uzaktan takip etmesi ya da sürekli kıskançlık krizlerine girip beni -kendi çapında- dövmeye kalkması filan değil. Bu seferki gerçekten fazlaydı. Artık kız arkadaşımın evine, hatta odasına kadar girebiliyordu bu puşt. Olay iyice çığrından çıkmaya başlamıştı. Polise gitsek haneye tecavüzden soruşturma açılırdı ama büyük ihtimalle akli dengesi yerinde değil raporu alıp kurtulur, bu da onu sadece sinirlendirir ve olayları daha da tehlikeli bir hale sokardı.

Malum arkadaş '5' senedir kız arkadaşımın peşinde olduğu için, -ki bunun 4 senesinde beraberdik- adamın adresini çoktan biliyordum. Range Rover'ıma atlayıp daha önce birkaç kez 'sadece konuşmak' için gittiğim eve sürmeye başladım. Aşina olduğum birkaç sokaktan geçtikten sonra sitenin girişine gelmiştim. Zengin piç... Zengin olmasında değilim kesinlikle ama baba parası yiyor bu pezevenk. Hemde öyle bir yiyor ki, utanmasa gerçekten yiyecek. Nereye harcayacağını bilmiyor.

Site girişindeki güvenlik beni içeridekinin arkadaşı diye tanıdığından ve daha önce bayağı koyu bir muhabbetimiz olduğundan "Hoşgeldiniz efendim" diyip otomatik kapıyı açtı. Arabayı 'bizimki'nin evinin -pardon villasının- önüne park edip bahçeden içeri girdim. O kadar sinirliydim ki bahçe kapısını kırarcasına açmıştım. Büyük yapının kapısına geldiğimde tam kapıyı yumruklamaya hazırlanıyordum ki, kapının aralık olduğunu fark ettim. İçeriden gelen ölüm sessizliğinden ister istemez bir terslik olabileceği fikrine kapılmaya başladım. Kapıyı yavaşça itip içeriye adım attım. Büyük girişten sonra, geniş ve uzun bir hol vardı. Yavaş adımlarla holden salona doğru ilerlemeye başladım. Artık gerçekten bir terslik olmalıydı çünkü şu ana kadar Bay 'ÇokParamVarNereyeHarcayacağımıBilmiyorum' evin içinde bile olan gereksiz kameralardan beni görüp aşağı inmiş olmalıydı. Fazla gerildiğimi fark edip silkelendim ve salona yöneldim. Hol ve salonu ayıran duvarın yanında durup içeriye bakmamla, aslında evin olması gerektiğinden daha kalabalık olduğunu fark ettim...