The war ~Compleet~

Weg

-13-

* s'nachts ~1 uur~

Ik luister nog een keer: Zeker weten, Jayden slaapt.
Zo snel mogelijk sjouw ik met de grote tas vol drinken naar beneden.
Zal ik Peter meenemen.
Nee, dat is niet veilig voor hem...
Ik schrijf een briefje voor hem:

Lieve Peter,

Toen mijn ouders en broer stierven heb je me opgevangen en als een dochter en voor me gezorgd.
Altijd kreeg ik steun en liefde van je.

Gister avond had ik ruzie met Jayden, ik ben bang en wil weg.
Dat doe ik dus.
Maak je geen zorgen, ik let op, heb eten en drinken op voorraad.
Ik weet niet waar ik naar toe ga, maar die plek vind ik van zelf.
Ik zorg dat ik veilig ben, als jij dat ook doet.
Maak je geen zorgen, dan doe ik dat ook niet!
Dankjewel, voor alles.

Ik hou van je.
Liefs, Sasha.


Er druppelt een traan op het papier.
Ik veeg me ogen af en sluip Peter's kamer in.
Ik leg het briefje zachtjes naast hem neer en loop snel de kamer uit.
Snel maar zacht ren ik naar beneden.
Ik open de deur en sluit hem als ik buiten ben.
Ik hijs me tas op me rug en ren het bos in...



Jayden p.o.v

* De volgende ochtend ~9 uur~


Ik open me ogen en gaap.
Dan komt alles van gister naar boven.
En... Ik ben weer kwaad.
Ik grom humeurig en sta op.
Nu pas merk ik op dat ik nog steeds in wolven-vorm ben.
Ik verander weer terug en kleed me om.
'Jayden? JAYDEN!' Hoor ik Peter roepen, voor het eerst in paniek.
'Wat?' Zeg ik humeurig en trek me shirt over me hoofd.
'Sas is weg!' Zegt hij geschrokken en zwaait met een briefje in zijn hand voor me neus.
'WAT!' Roep ik en ruk het briefje uit zijn handen.
Ik lees het een paar keer door: 'Ik zeg weg!' Grom ik kwaad.
'Ja!' Roept hij.
Ik smijt het briefje op de grond en ren het huis door.

'Sasha? SAS!' Roep ik, half in paniek.
'Waar is ze?' Vraagt Peter.
'Hoe moet ik dat nou weten! Als ze s'nachts is weggegaan, is de kans groot dat ze nu in een kamp zit!'
'Doe dan wat, jij moest zo nodig landje veroveren spelen, opschieten jij!'
Ik geef een grom en pak me telefoon.

Ik bel iedereen op: Als ze Sas zien, brengen ze haar naar mij.

'Met Chris?' Hoor ik slaperig.
'Met Jayden.'
'Gast, het is weekend!'
'Kan me niet schelen, Sas is weg, ik denk dat ze vannacht weg is gegaan!'
'Kut. Wat moet ik doen?!' Zegt hij.
'Je belt iedereen op, elke baas van een kamp en generaals, je gaat ze doorgeven dat als iemand Sasha ziet, dat ze haar naar mij brengen!'
'Is goed, heb je haar niet gemarkeerd of zo dan?'
'Nee!'
'Slim joh!'
Ik geef een grom: 'Doe gewoon wat ik je gevraagd heb.'
'Ik ga het regelen! Ik spreek je!'

Ik hang op en loop naar beneden, met Peter achter me aan.
'Weet je waar ze is, jullie wolven hebben toch zo'n raar ding, markeren!'
Ik knik: 'Maar ik heb haar niet gemarkeerd!'
Peter zucht: 'Ik ga mee zoeken.'
'Nee, je blijft gewoon hier en gaat bidden of zo!'
'Sas is voor mij een dochter, dus ik ga mee!'
Ik geef een harde grom: 'JE GAAT NIET MEE!'
Hij kijkt me boos aan: 'Best, ik blijf hier, op de voorwaarde dat je haar heel hier brengt!'