Chapter 7 - Chasing him

Magsimula sa umpisa
                                    

"Hey Anns! What's my sched for today?" tanong ko sabay upo dun sa dressesr tapos nagpatuyo na ng buhok. 

"Lessons with Miss Elizabeth at 9am till 10am" sabi nya. Bago nya pa man ma-announce yung next appointment ko, nagreact muna ako. 

"Wait, isn't my lessons supposed to be 2hours? Plus yung kahapon na tinakasan ko?" remember, pumunta kami sa EK ni Keith. Buti nalang kasi yun lang yung sched ko kahapon. 

"Shortened sya ngayon kasi may photoshoot ka pa with *tooooot* at 10:30." Nakatingin nyang sagot 

"ahhh. Go on" sabi ko naman na nakaharap na ulit sa salamin. 

"You have lunch with Mr. Hyun at 12 noon, after that, pupunta ka pa sa ribbon cutting ng new branch nyo, then horseback riding and facial spa. That's it" narinig kong sabi nya habang naghahanap ako ng magandang ribbon na babagay sa dress ko 

"eto kaya? Or maybe etong blue? Fave color kasi ni Keith. Teka, yung red nalang para kontrabida ang labas ko. Sino naman yung Mr. Hyun na yun? ahh ewan" comment ko pero sa utak ko lang. 

"Ok! Eto nalang red!" napalakas kong sabi nung nakadecide na ako. Nakita ko lang na nakatingin si Anna sa likod ko through the mirror at napalingo. Nagpeace sign lang ako sa kanya. 

Nung ready na ako, lumabas na kami ni Anna at dumeretso sa study. Pagdating ko, andun na naghihintay ang halimaw. Joke lang. Andun na si Miss Elizabeth. As usual, ang aga nya. 

"A Lady should never make anyone wait for her" lecture nya sa akin habang papunta ako dun sa table ko. 

"Never be late your face! Sadyang advance lang ang relo mo!" pero syempre sa isip ko lang yan. 

Umupo na ako tapos binuksan yung librong nasa harap ko. Parang dictionary yung kapal nya, pero believe me, Book of Etiquettes for a Lady of Nobility to. Since bata ako, pinangako ko nang papatayin ko yung author nito if ever magkita kami. Kung patay na man sya, papatayin ko ulit. 

Ang nakakainis lang, ni naman kami noble ehh. walang noble noble dito sa Pilipinas my GHAD!! Ewan ko nalang. Napa EPIC FACEPALM tuloy ako sa isip ko. 

"okay Ysabelle, today we will be polishing your blah blah blah blah blah" patuloy nya lang na lecture. Kung alam nya lang siguro na pinapatay ko na sya sa isip ko, matagal na akong sinumbong sa Lola ko.. pssshhhh 

-- 

After 14234436547685723years, namatay na ako. Malaman, sino mabubuhay ganun katagal? 

Pero seryoso na, 15mins pa lang ang nakakalipas pero parang pinapatay na ako ng boredom. AS IN!! Nakakamatay sya 

Nagcocontinue pa rin yung lecture. Ang pinagtatakahan ko, ba't wala pa rin si Keith. 15mins late nasya ehh. Sabay naman ang lectures naming ahh. Hmmmmm 

Pinalalaruan ko lang yung pages ng libro nang biglang bumukas yung pintuan ng study 

My Almost Perfect LifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon