Good Kisser 2: No Longer A Good Kisser [SEASON2]

Chapter 47

Enjoy this Chapter hihihihihi └(^o^)┘ Btw, Hello Po hihihi..

**

Chapter 47
Killer heels

Lorraine's Pov

AKO!

AKO NA SIGURO ANG PINAKA MALAS NA TAO SA BUONG MUNDO!

I'm stranded at ang nakakatawa pa dun.......Kasama ko tong hinayupak na Kurt nato! EX ko EX!

Iniisip kong baka pinlano niya ang lahat ng to para makasama niya ako yes! Hindi imposible dahil siraulo siya. Immature Jerk! At ngayon stranded kami sa lugar na hindi matao. Sa lugar na puro puno at diretsong kalsada lang ang makikita mo! Para siyang nasa gitna ng gubat na may daanan. Geez! Ang creepy kung iisipin dahil tahimik ang lugar na ito feel ko may bubulaga saamin na nga mangangain na tao yung sa movie? Yung tatlong magkakaoatid ns mukhabg hindi tao? Yung pumapatay???

"HOY!"

"WAG MO KONG SIGAWAN!" iritadong bulyaw ko

"Paanong hindi kita sisigawan eh kung bulong ka ng bulong dyan! Nakakatakot ka para kang baliw!"

'Sige mang insulto kapa! Ipqpalunok ko sayo yang manibela mong loko ka!'

Nandito kami sa daanan..Naglalakad, YES sweet iimagine no? HA-HA-HA! Akala niyo lang yun pero BIG NO! Iniwan nanamin ang sasakyan niya kesyo ipapakuha niya na lang..Maghahanap kami ng mahihingian ng tulong. Halos 30 minutes na kaming stranded at wala pa ring dumadaan na sasakyan, damn. Asan ba kasi ting lugar nato.

"K-Kurt.."  mahinang tawag ko, pagod na rin kasi akong sumigaw nakakatamad na

"O-Oh?"  gulat na tugon niya

"S-Sa tingin mo makakauwi tayo? Sa tingin mo uhhmm... May tutulong saatin?"  pahina na ng pahina ang boses ko

Sa totoo lang nagmamatapang lang ako kanina umaarte lang akong okay lang ako at.... Malakas, galit..Pero hindi kinakabahan ako sa kalagayan namin ni Kurt. Saka walang signal angn phone naming dalawa, while ang sakaniya lowbat na. Ang akin naman wala! Grabe...

"S-Syempre naman ano ba. Think positive!"  bulalas niya sabay gulo sa buhok ko, gustuhin ko mang hampasin ang kamay niya hindi ko na nagawa dahil wala ako sa mood

Naglakad pa kami ng naglakad hanggang sa makarinig kami ng parang paparating na sasakyan?! Agad kaming nagkatinginan at parang mga tanga na itinaas sa ere ang kamay namin senyales para tigilan kami. At hindi kami nabigo dahil sasakyan nga tinted ang kotse kaya hindi kita sa loob.

"WAIT! WAIT! STOP!" 

"E-EXCUSE ME! HELP!"

Yan ang isinisigaw namin habang nakataas sa ere ang kamay naming dalawa. Kaso......HINDI KAMI TINIGILAN! OO HINDI. Nagtuloy-tuloy lang yun na akala mo'y walang nakita......GEEZ!

"WHAT THE EFF?!"  bulalas ko at nanlulumong napa-upo sa kalsada

"DAMN IT!"  galit na bulalas ni Kurt sabay sipa sa bato na nasa harap niya. Kung titignan mo siya ngayon matatakot ka alaga dahil napaka seryoso ng mata niya at parang nagliliyab sa galit

"Okay na eh......Lintik."  ani ko pa pero mura lang ang sinagot niya sakin

Hanggang sa unti-unti ng dumidilim kaya napa tingin ako sa wrist  watch ko, 5:45 na pala ng hapon haysss...Nagugutom na ako.