The Radiant

1 jaar geleden

(Sarah is hier 16 en dit is de dag waarop het serum geactiveerd wordt)

Iets klopte niet. Sarah voelde zich al de hele dag raar. Alsof iets in haar veranderde. Ze liep door het park, naar de oude boomhut die thomas en zij hadden gemaakt toen ze 10 jaar oud waren. Thomas is al sinds haar geboorte haar beste vriend. Ze zijn namelijk op dezelfde dag geboren... precies 16 jaar geleden..

Met een cadeautje in haar hand, een nieuw horloge omdat hij zijn oude stuk had gemaakt, liep ze door het stuk bos aan de rand van het park. Ze is zo snel mogelijk weg gegaan want ze weet dat ze toch alleen maar gezeik met haar vader krijgt. Sarahs moeder is al 7 jaar dood en sindsdien is haar vader nog agressiever dan ooit. Ze had al problemen met haar vader en haar moeder was de enige die haar altijd hielp. Maar toen ze werd aangereden en overleed, was haar hele leven door de war geschopt. Gelukkig had ze thomas, hij sleepte haar erdoorheen. Ze had zelfs een week lang bij hem geslapen omdat ze bang was voor haar vader.

Thomas zat al de wachten onderaan dw boomhut.ook hij had een cadeau in zijn handen. Toen sarah aan kwam lopen lichtten zijn ogen op en kwam die glimlach die ze zo leuk vond van hem tevoorschijn, hij opende zijn armen en zei: "gefeliciteeeeeerd!" Sarah gaf hem een knuffel "jij ook haha." Thomas overhandigde haar het cadeautje en sarah deed hetzelfde bij hem. Ze wachtte eerst af voordat hij het openmaakte. "Wow.... maar... dit is een van de duursten! Die ene die ik zo graag wilde maar nooit kon betalen... hoe heb je..?" Sarah onderbrak hem "gespaard. Het was het waard." Ze glimlachte en thomas knuffelde haar en zei "dankjewel..." nu maakte sarah haar cadeau open ze zag een klein zwart doosje, een sieraden doosje... "thomas.."
"Maak nou maar open" lachte hij
Sarah maakte het doosje open en hij zag een armband erin liggen, precies dezelfde die haar moeder ook altijd om had. De tranen sprongen haar in de ogen. "Is dit..."
"Ja" onderbrak thomas haar "dit is de armband van je moeder..."
"Hoe heb je dat gedaan?!" Sarah kon het niet helpen. Het zilveren armbandje dat altijd om haar moeders pols had gezeten lag nu in haar hand. Ze dacht dat ze hem voor altijd kwijt zou zijn. de begravenis ondernemers beweerden namelijk dat ze hem kwijtgeraakt waren, maar ze geloofde dat verhaal nooit.
"Het was niet simpel... maar ik heb het voor je over" thomas glimlachte en sarah knuffelde hem "dankjewel" snikte ze. Ze deed het armbandje om haar pols en ze klommen de boomhut in.