Bigla kaming natahimik dahil humarap sa amin ang camera. Napatingin kaming tatlo sa taas at andoon kami. Biglang humiyaw ang mga fans sa arena.

Nagsilabasan na ang mga players. Naexcite ako dahil parang binalikan ko lang yung nakaraan na mapapanuod ko si Megan. She was wearing blue this time. Hindi ko ba alam kung sinasadya nya ba na maging pepsi ang team nya eh.

Fresh graduate sila Meg at karamihan sa kabilang team ay puro beterana ng volleyball industry. Natalo sila Megan sa game today. Kiara invited us to meet them at their quarters.














Sobrang lakas naman yata nitong si Kiara sa arena at nag aaya syang pumasok sa quarters. Laking gulat ko at marami din palang fans ang naka lusot. Nasa may corner ng room si Meg, nagpapapicture at may hawak na bouquet ng flowers. Taray! Ang daming gifts ha!








Nainis ako! Nainis ako kasi ako di ko man lang mabigyan ng ganun si Meg!














Hinintay kong matapos ang autograph signing ng lola nyo. Nilapitan nya ako tulad ng dati na may nakaguhit na ngiti sa kanyang mga labi. Isang pinagpapawisang Megan, may towel na naka sampay sa kanyang batok. Amoy pawis pero mabango.























"Dalian mo, uuwi na ako. Magrereview pa ako." sabi ko














"Review? Eh diba tapos na yung exam?" napakunot noo sya

















"May isa pa! Dalian mo na." pag tataray ko.

















Aba at dinala pa ng mga yaya ng players ang mga gifts sa kanila ng fans papunta sa bus nila. Pag inuwi nya yang mga yan aba pag susunog ko yang mga yan!




















"Mag la-lunch pa kaming mga players with coach. You wanna come?"














"Hintayin kitang umuwi."






































MEGAN'S POV








Wag kang uuwi kung lalagpas nanaman nang isang oras ang kaka "WAIT MO"- Sent by Sydney bebelove







Kung iniisip nyo kung sino ang nag lagay ng contact name ni Sydney dito, trust me, si Aliyah yun.

















"Coach, I gotta go. Medyo masama bigla timpla ng tyan ko." I excused myself. Ihahatid sana kami ng bus kaso nag commute na ako.























Mapapa commute talaga ako pag ganitong tinotoyo na ang Laurel. Wth.























"Bakit ngayon ka lang?" she asked with a cold voice. I hardly get scared pero the way she opened the light... para bang nanggaling ako sa inuman ng di nag paalam. As much as I wanted to be rude...




















"Ano bang problema mo at nagmamadali ka? 1PM palang oh!"




















"May ibibigay lang ako sayo, masama ba!?" eto nanaman sya. Sarap tusukan ng pampatulog!




















"Oh? bakit ka may mga boquet ng roses?" nagtataka kong tanong.














"Pag ang mga fans mo ang nagbigay, THANK YOU AGAD?! PAG AKO, BAKET? BAKET? MASAMA BA MAGBIGAY SAYO?!"











Natawa nalang ako instead na mabwiset ako sa pagka siraulo nya. Nilapitan ko sya saka ko niyakap. "Thank you, love."












































"Naiinis ako sayo! Hugasan mo mga pinggan sa baba."


























"Wag kang parang ewan dyan, hndi mo ako maa-under." Inirapan ko sya. Pero sino ba lagi ang under sa amin?

















Tangina. Kelan ba ako naghugas ng pinggan sa bahay ng iba?























Malapit ko ng matapos yung dishes noong nagring ang phone ko. Taliah's emergency phone callng.























Hindi ako nagpaalam kay Sydney, I left the house.

Way back home (TBTIEH) On goingWhere stories live. Discover now