Eighteen

9K 224 7
                                    

(AN: hello guys! UNANG UNA SA LAHAT, SALAMAAAT SA LAHAT NG READERS :) sa lahat ng sumuporta sa TBTIEH hanggang sa Way back home! Salamat at narating nyo ang chapter na 'to. Salamat at may natutuwa sa stories ko kahit papaano. Hahaha! Maraming salamat sa inyong suggestions! Para sainyo po ito :)















SYDNEY POV









I watched her move as she closed the door. She gazed at me. I raised an eyebrow, folding my arms around my chest. "Who the heck is Sandara?"










She rolled her eyes and sighed. "Her name is Saman---"










"I dont care what her name is, sino sya?"












"She's a friend." She answered as she started walking out of the room. I followed her.









"Friend? Ano? Friends lang????"








She glared at me. Kainis talaga to! Ako na nga ang nagseselos, ako pa ang sinungitan?!









"What's with the 'wla akong pinagsisisihan thing'?! Ha?! Sumagot kang devil ka!"







"Dont call me a devil, you little brat!" She growled. "She's just a friend, okay?? What happened that night is not what you think. We had a fight. Sam and I are childhood friends, nagkita kami sa states with my cousin who happened to be her boyfriend. Nagkagulo sa isang cafe. Yun lang yun." She explained with irritation. She rolled her eyes and dropped herself to bed.
















Bigla akong natawa. "Hahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahaha!!!!"










"Ano nakakatawa?" Sinungitan nanaman nya ako. Huluuuuuuuuuuhhhhhhh????



















"Hahahahaaha! Wala, natawa lang ako. Akala ko kasi, may mga hinalikan ka nanaman doon."






Hindi nya ako pinansin. Sungit talaga nitong babaeng to! Ako na nga tong muntik ng magselos tapos sya tong parang nireregla?!












"Meg? May period ka ba?" I asked her as I sat on the edges of her bed.










She glanced at me. "Wala."








"Weh? Bakit ang sungit mo? May period ka eh!" Sabi ko ulit









"Wala nga. Ang kulit ng batang 'to eh." Napakamot na sya sa ulo dahil sa sobrang pagka-irita.









"Weh? Check ko nga." I smiled at her. She gazed at me with an emotionless face. Bigla akong nakaramdam ng kaba dahil may gumuhit na ngiti sa mga labi nya. Tila nagsparkle nanaman ang kanyang mga mata.









"May gusto ka bang iparating? O sabihin? O gawin?"






I cleared my throat as my eyes widened in tension. She smirked as she moved her face closer to me. Ano ba yan?! Bakit ba ako kinakabahan?!







"Will you get me some water, Sydney?" Bigla nyang sinabi sa kalagitnaan ng aking kaba. Bwiset to.







"Ayaw ko! Dapat ikaw ang nag seserve ng water dito, bahay mo to. Siraulong demonyo to, ako ang inutusan?!"








Way back home (TBTIEH) On goingWhere stories live. Discover now