Way back home (TBTIEH) On going

Eleven

(AN: sabog)

SYDNEY POV

DAY 1

Akala ko I already got used to this. Akala ko nakayanan ko ng wala si Megan sa buhay ko.

Nagkaroon ako ng reasons para maka move on.

Hindi na ngayon.

Simula pa noong malaman ko na iniwan nya ako hindi dahil sa ayaw na niya. Iniwan niya ako dahil sobrang importante ako sakaniya.

Walangyang Janine Reyes yun eh. Umepal sa buhay namin eh.

Heto ka ngayon, Sydney. Back to zero ka!

Pag gising ko ng umaga, wala nanaman akong gana. Hindi ko alam kung maglelet go na talaga ako after ang lahat. Maglelet go ba ako o lalaban ako?

I dont have any plans to let go. This time, ako naman siguro ang lalaban. Hindi ko lang alam kung paano. Through emails? Shet! Oo nga pala! Kukunin ko yung email address ni Megan sa cafe/bistro niya!

Si Holland?

Busy si Holland eh. Pero baka alam nya ang location ni Megan doon!

I called Holland first.

"Nag hang out kami ng ilang araw. For a couple of hours, nakakwentohan ko sya. Mahirap syang patawanin noh?" Sabi ni Holland

I sighed. "Tatawa lang yun pag binubully niya ako. Kahit nga magpatawa si Aliyah at Yuri, hndi sya tatawa eh." Sabi ko saka ako humigop ng kape mula sa cup ko.

"She seems nice naman." Comment ni Holland. "We were talking about these What Ifs sa life. What if hndi daw nagkatuluyan ang mom and dad nya, wla daw sya dito. *chuckles* What if hndi daw dumating si Janine? What if hndi daw tayo nagkakilala sa library? What if hndi mo nalaman na tatay ko si Marco Delafuente? What if hndi mo sinabi kay Megan na kapatid ko sya, buong buhay kong itatago na anak nya ako at baka magsisi ako na di ko sya nakilala. Lalo na ngayon at may cancer sya. Ang last na question ni Megan, what if wala ka daw sa cafeteria nung araw na yun. Hndi ka daw nya makikilala." Saka sya nagchuckle ulit. "Ewan ko sainyong dalawa. Dalawang babae, dalawang drama."

Tinignan ko sya ng masama. "What if hinabol ko sya nung huling araw na nagkasama kami, siguro hndi sya umalis."

"I wish I know how to help you pero gusto muna daw nyang mapagisa. Hindi nya iniwan ang phone number nya. Emails maybe? Sana basahin nya kung sakaling mag message tayo skanya."

I feel hopeless bigla. Text msg pa nga lang, tamad nyang basahin eh.

So I went home.

I sat in front of my laptop at itinype ang kanyang email address.

Megan,

Pag naopen mo tong message na ito at nabasa mo, sana ay mag send back ka ng message. Please, Megan?

Megan, we have lots of things to talk about. Please umuwi ka na.

-Sydney

(8:19 PM)