For how many CENTURY!!!
Here's the update :D
*******************************************
Yael’s POV
Hanggang ngayon, hindi ko parin naiintindihan ang pangyayari. Maraming bagay ang pumapasok sa isip ko. Kung pano napunta kay Tricia ang kwentas, na binigay ko kay Bella noon. Pano kung si Tricia at si Bella ay iisa? Pero parang imposible naman ata. Pero pano kung tama ang hinala ko? Hindi! Imposible talaga! Aish! Bakit ko ba pinoproblema ang mga bagay na to! Tsk! (“,--)
“Sir, andito na po tayo.” Nabaling yung attention ko sa driver naming. Nasa hospital na pala kami.Balak ko kasing bisitahin si Tricia if she’s fine and ako narin ang magbabayad nang hospital bills. Sa pagkakaalam ko kasi, broken family sya. I have to help her. I don’t know why but, talgang gusting-gusto ko syang tulungan.
*Ting*
5th floor. Pumunta muna akong cashier para bayaran ang bill. Sakto naming naabutan ko si Dr. Martinez kaya nag usap kami about Tricia. Sabi nga nya, makakauwi na daw sya oras na magising sya. Pagkatapos naming mag usap, pumasok na ako nang room nya. Well, ok naman ata at about sa kwentas, siguro tatanungin ko nalang sya kung sa kanya ba talaga to.
“Hmmm.” Mukhang gising na ata sya. Lumapit ako nang kunti sa kanya. At nung napansin nya ako, para syang gulat na gulat.
“Bakit? May problem aba?” I asked.
“P-po? Ahh wala. Nabigla lang Sir.”
“Ahh. By the way, how are you?”
“P-po?” Ano bang nangyayari sa kanya? Ba’t ba gulat na naman sya? Weird! (-_-)
“Sabi ko, kumusta?” Tinignan ko sya pero parang ilang syang tumingin sa akin. Ganito ba talaga ang side effect pag mahimatay? Para syang amnesia na ewan. Tsk! (-.-)
“Ahh. Ok lang po. Siguro na pagod lang talaga ako kahapun. Salamat.”
“Ahh. Anyway! Wag ka nanag mag-alala sa bills. I already paid it!”
“Huh?! Esti, talaga po? Salamat Sir!”
“No problem! At wag ka nang pumasok nang trabaho.”
“P-po?!”
“What I mean is, mag leave ka muna nang ilang araw. Bukas na alis natin pauwi.”
“Pero pano po yung meeting?”
“Just give it to Olivia nalang. I’ll go ahead!” Pagkatapos kung sabihin sa kanya ang dapat sabihin, paalis na sana ako nang naalala ko yung kwentas.
Tricia’s POV
Paggising ko. Puro puti ang nasa paligid ko. Urrggg! San ba to? Alam kung hindi ito yung kwarto ko. When I open my eyes, nagulat nalang ako nang nasa harapan ko si Sir. Yael. Anong ginagawa niya dito?
“Bakit? May problem aba?” Nabaling ang attention ko nung nagsalita sya.
“P-po? Ahh wala. Nabigla lang Sir.” Totoo naman talaga ehh. Nagulat lang talaga ako. Akalain mong nasa harapan ko na sya. Haaay!
“Ahh. By the way, how are you?”
O__________O
“P-po?” totoo ba tong naririnig ko? Nangungumusta sya?
“Sabi ko, kumusta?” OhGhaaad! Totoo nga! *0*
“Ahh. Ok lang po. Siguro na pagod lang talaga ako kahapun. Salamat.” Hindi ako mapakali ehh. Hindi ako makapaniwala.
“Ahh. Anyway! Wag ka nanag mag-alala sa bills. I already paid it!”
O____________O
A-ano daw? Paid?!
“Huh?! Esti, talaga po? Salamat Sir!” yun nalang ang nasabi ko sa kanya. Seryoso ba sya?
“No problem! At wag ka nang pumasok nang trabaho.”
“P-po?!”
“What I mean is, mag leave ka muna nang ilang araw. Bukas na alis natin pauwi.” Ah. Kala ko pa naman tanggal na ako sa trabaho. Wew! (,--)
“Pero pano po yung meeting?”
“Just give it to Olivia nalang. I’ll go ahead!”
Ahh. Yun naman pal----ANO??!! OLIVIA?!!!! Pe-pero…
“Ahm. Trish?”
“Yes?” tinignan ko lang sya ng deritso. May kinuha sya galing sa bulsa nya at..
O_______________O
No—
Bakit na sa kanya ang kwentas ko…
“Sayo ba to?” lagot na. Anong sasabihin ko? Hindi ko pwedeng aminin. Hindi pa kasi ako handa. Hindi pa ako handing mapakilala. Gumawa ka nang alibi Ara! Pano ba? Hmm.
“Ah-eh. Hi-hindi po! Hindi po sa akin yan.” Sana tumalab. Nako! (/.\)
“Eh, ikaw lang naman ang nakapasok sa kwarto ko.” Lagot na.
“Ahh. Baka po kay Olivia yan!”
“Olivia? Eh. Hindi nga sya nakapasok kalian man sa room ko. It’s imposible!”
“Ah-eh. Baka. Baka kay mam Sophie. Tama kay mam Sophie po yan!” todo deny ko. Nako! Hiyang-hiya naman ako sa kasinungalingan ko. -_- kung ako siguro si Onesto, kasing laki na siguro ni Pinocchio ang ilong ko. Sinungaling! T___T
“Aha. Ok! I’ll go ahead.” Haay! Siguro naman napaniwala ko na sya. ( _ _ “)
*********************************
YOU ARE READING
One Last Tears
RomanceWaiting.. Does that word exists? 13 years? Ang tagal kaya nyan! Pero para sa isang babaeng determinadong maghintay, walang imposible kahit gaano pa katagal. Iyan si Tricia, fresh graduate, 21 years old, single, at blooming, Galing sa isang mahirap n...
