Dubai'li Aşklar-Fürade(ARA VERİLDİ)

-5-Evleniyoruz

"Yiğitin kanunu bilektir!
Bilekte kesilen hükmün, cevabı yürektir!"-Bölümden-

Güneşin gözüne gözüne vurmasıyla gözlerini açıp ,başının altındaki yastığı yüzüne koyup komodinin üzerindeki telefonundan saatine baktı.09:45 olduğunu gördüğünde başındaki yastığı odanın köşesine fırlatıp aceleyle üzerini değiştirip bir yandan da Emine teyze ve Aslı'nın neden uyandırmağını düşündü.İyi uyumuştu. Yorgunluğunu ancak bu şekilde üzerinden atmıştı tamam da, hiçbir şeye yardım edemiyordu artık ,kendi dertleriyle uğraşmaktan.En çok da bu suçlu hissetiyordu kendini.Kahvaltı yapmadan evden çıktığında ahşap sokak kapısı geçip toprak yoldan eve gelen Umut'u görmesiyle kilitlemeye çalıştığı kapıyı bırakıp ona baktı.Üzerine giydiği lacivert takım ceketi ve beyaz gömleğiyle itiraf etmek gerekirse karizmatikti.Ama... Elbette her şeyin bir ama'sı vardı.Israrcı tavırları canını sıkmaktan başka bir şeye yaramıyordu.Tam olarak göz hizasına girdiğinde yerinde durup takımın kol düğmeleriyle oynayıp yandan bir bakışla üzerimi süzdü.Olduğum yerde kıpırdanıp bakışlarının odağının gözlerimi bulmasını sağlarken hafiften öksürüp konuştu.

"Ihhım...Burcu ben bırakayım seni."

"Gerek yok Umut.İki sokak fark var pastahaneyle aramızda  ben giderim."dedi Burcu soğukça istemediğini belirtirken.

"Biliyorum gidersin ama bir yerde oturup konuşmak istiyorum."dedi Umut ısrarla bakışlarını kadının mavi gözlerinden çekmeyip ümitle bakarak.

"Lütfen Umut.Yeter!Sıkıldım artık bu yaptıklarından, ben uzun bir süre hayatımda kimseyi istemiyorum.Anla artık.Rahat bırak beni."dedi Burcu kızarak. Bıkkın bir şekilde nefesini verip, gitmek için hareketlenirken.

"Yapamam."dedi Umut sinir edici, yüzünde korsan(sahte) bir gülümsemeyle.

"Neden ya? Neden!"

"Yapmak istemiyorum.Sürekli yanımda ol istiyorum."

"Bak bu işler tek taraflı olmaz. Sen beni yanında istiyor olabilirsin ama ben seni yanımda istemiyorum.Sakin hayatımı mahvediyorsun.Yoruluyorum anla artık.Eski sessiz, sakin hayatımı istiyorum."dedi inatla laftan anlamaz adama laf anlatmaya çalışırken.

"Bunun hakkında konuşmak istiyorum ben de hadi gidelim."dedi itiraz ve cevap kabul etmez bir sesle.

"Tamam."diyerek toprak yoldan geçip aracına bindim.O da kendi tarafına geçip sürmeye başladığında, kısa sürede meraklı bakışlar eşliğinde mahalleden çıktık.Pastahaneye yakın bir kafede durduğunda ,beraber inip içeriye geçerek cam kenarındaki masalardan birine oturduk.Umut ikimiz adına birer çay sipariş edip konuşmaya başladı.

"Burcu her şey için özür dilerim. Ben seversin sanmıştım.Ne kadar inatçı olduğunu unutmuşum.Gururunun her şeyden önce geldiğini farketmemişim.Sadece sana bir teklifim var."dedi Umut.

"Bak seni sevmedim diye inatçı ya da gurumun her şeyden önce geldiğini anlayamazsın."dedi Burcu, Umut'un kendisi hakkında söylediklerine sinir olup feminist yanı ağır basarken.

"Bunun için söylemiyorum zaten. Bu çıkarıma da anlattığın olayda kendin söylediğin için varıyorum."

"Hangi olay?"diye sordu Burcu.Ne'yden bahsettiğini anlamamıştı.

"İki yıl önce; Mahalleden bir arkadaşınla kavga ettiğini söylemiştin.Aslında ikiniz de haklıydınız.Sen ilk özür dilemiştin ama o haksızlığını kabul etmemişti.Çok sonradan gerçeği anlayıp geldiğinde sen kabul etmiştin özrünü ama gururunu yenip bir daha eskisi gibi  olamamıştınız.Ben buradan anladım gururlu olduğunu.İnatçılık konusunda da kimse eline su dökemez.Neyse sana bir teklifim var."