(25 bölüm) Geçmişin sırları.

105K 3.2K 1.5K
                                    

(Medyada Kağan.)

Kağandan..

Ömerin Savaşın gitmesini öyrenip sinir krizi geçirmesi hiç iyi olmadı. Bu hastalığını tetikleye bilir. Bir gün önce olanlardan sonra Akında da bir gariplik vardı.

Şimdi de bizimle toplantı yapacağını söyleyip çalışma odasına gitdi. Fazla bekletmeden Ömer, Efe ve ben arkasından Akının çalışma odasına gitdik.

"Oturun."

Emrini verdikden sonra önce kendi oturdu. Konuşacak konu ne olursa olsun ondan sonra benden neden babamın aslında kim olduğunu yıllarca sakladığı için bana hesap vericek.

Her kes oturdukdan sonra hiç uzatmadan lafa başladı.

"Tedavi olmak için Ankaraya gidiyorum yarın. İşleri bir süreliyine sen devre alıcaksın Kağan."

Tedavi olmakmı? Akını yıllarca bunun için ikna edememiştik. Şimdi ne deyişdi? Ömer sinirle elini masaya vurup ayağa kalkdı.

Ömer:"Abi sen ne dediyinin farkındamısın?! Ne demek gidiyorum. Sizin amacınız beni delirtmekmi lan!"

Akın hiç duruşunu bozmadı. Ömere bu durumda kızamazda zaten. Ama cidden Ömer bu durumdayken onu bırakıp gitmesi hiç doğru olmaz.

Akın:" Sende benimle geliceksin. Bu süreçde yanımda olucaksın. Şimdi beni sinirlendirme. Otur yerine!!"

Akın ola bildiyince kendini sakin tutmaya çalışdı ama sonda yine tutamadı kendini. Ömer yerine oturdu.

Efe:" Ömer geliyorsa bende geliyorum."

Ömer Efeye ters ters bakdı. Akının yanında olmasa şu an ona dala bilirdi.

Akın:" Hayır. Sadece Ömeri istiyorum yanımda. 6 aylık tedavide yalnız Ömer olucak yanımda."

Akının nesi var acaba? Damlayı bırakıp gidecekmi? 6 ay içinde ondan uzakmı kalıcak? Buna hiç inanasım gelmiyor.

Efe:" Ufaklığı götürmeyecekmisin?"

Üçümüzde Efeye döndük. Damlanı kast etmişdi herhalde Ufaklık diyerek. O da benim gibi şaşırmışdı anlaşılan bu duruma.

Efe:" Yani Damlanı."

Açıklamasını yapdıktan sonra bu sefer gözler Akına dönmüşdü. Çenesi kasılmışdı. Sinirlenmişdi.

"Hayır. O gelmiyecek. Bu durum onu oldukca memnun edicekdir."

Akın bir süre dalıp gitdi. Şimdi sıra bendeydi.

Kağan:" Konuşulacak bir konu daha var."

Akının dikkati bendeydi. Gözlerini kısıp baktı.

Akın:" Neymiş?"

Ne diyeceğimi gayet iyi biliyordu. Ama duymak istemiyordu.

Kağan:" Neden yıllarca benden gerçeyi sakladın?"

Gayet sakindim. Sinirimi bastırmışdım. Ama her an patlaya bilirdim.

Akın:" Çünki öyle gerekiyordu."

Sinirle ayağa kalkdım.

Kağan:" Bana gerçeği söyleye bilirdiniz. Saklamakda maksadınız neydi?!!!"

Bu haraketim onu sinirlendirmişdi. Umrumdamıydı? Tabiki hayır! Bende en az onun kadar sinirliydim.

Akın:" Sınırlarımı zorluyorsun. Otur yerine. Yoksa saygısızlığının cesazını ağır bir şekilde alıcaksın."

..Azap.. (Mafya hikayesi) TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin