Yes Asshole ||Dutch||

'Sorry.'

Pov. Maddy.

Twee weken verder;

Ik bekijk de koffers in de gang en glimlach er tevreden naar. 'Ben je er klaar voor?' Glimlacht Rachel. Ik knik en til een paar koffers de auto in. Totaal zitten er vier koffers in, twee van Sem en twee van mij. Samen gaan we er voor een jaar tussen uit naar Amerika. Mack, Kay, Rachel en Daan komen gelukkig wel afscheid nemen op het vliegveld.

Zelfs Kay mag mee naar het vliegveld de schot wond heeft hij overleefd hij zat in zijn arm. Ik was zo blij dat hij nog leefde ik zou mij geen leven zonder hem weten. Dat kan je van Ethan niet zeggen, de kogel zat in zijn hoofd. Hij was opslag dood. Dus nu moet ik er echt even tussen uit om alles weer te verwerken. Ik ga samen met Sem omdat hij al heel lang naar Amerika wilt. Mack baalde wel maar ik wil het op mijn eigen manier verwerken en Mack heeft er te dichtbij gestaan, Sem niet. Kay was ook nog erg boos maar begreep het uiteindelijk wel en ons lieve koppel Daan en Rachel die waren het gelijk met mij eens.

Op het vliegveld ga ik nog even naar de toiletten toe waar ik mijn haren fatsoeneer. Met mijn hand glijd ik over het vijf centimeter litteken op mijn wang die ik in die twee weken heb opgelopen. Om precies te zijn gelijk de eerste dag, ik luisterde niet met mee lopen het leek hem een goed idee om mijn wang in te snijden. Maar dat is verleden tijd. Op mijn arm zit ook nog een vrij groot litteken maar hij valt een stuk minder op.

'Ben je er klaar voor?' Vraagt Rachel terwijl ze de deur opent. Ik glimlach naar haar en achtervolg Rachel naar het tafeltje. 'We gaan.' Ik geef iedereen een kus en een knuffel en na een half uur zijn we klaar. Sem pakt komt naast mij lopen en zo zwaaien we de groep gedag. 'Maddy wacht!' Vragend draai ik me om naar Kay en luister naar wat hij te zeggen heeft. 'Ik vind je leuk.'

'Sorry.' Mompel ik en draai me om. Niet veel later voel ik hoe Sem naast mij loopt en niet veel later zitten we in het vliegtuig. Ik ben blij dat hij niet naar mijn reactie vroeg, ik kan het gewoon nog niet. Ik sluit mijn ogen en val in slaap tegen de schouder van Sem. 'Slaap lekker.' Ik glimlach en niet veel later slaap ik ook echt. Op naar een nieuw jaar en een nieuw begin. Tot volgend jaar bospad.

~Einde

ER KOMT NOG EEN DEEL 2!! NIET SCHRIKKENNNNN WANT IK BEN NIET TE STOPPEN! Het volgende hoofdstuk is een samenvatting van hoe deel twee gaat woorden! TUSSEN DE 27E EN 29E VAN JULI KOMT BOEK 2