Yes Asshole ||Dutch||

'Wat als we haar niet vinden?'

XXXXXLLL HOOFSTUK
Pov. Rachel.

'Sem kan je ons echt niet helpen?' Ik smeek bijna. Geloof mij ik smeek nooit, je moet gewoon niet smeken maar wat doe ik nu? Ik smeek, geweldig. Ik doe dit voor jou Maddy dus een bedankje mag wel.

'Rachel ik heb met heel wat mensen uit Thanatos ruzie, ik wil nog niet dood.'

'Boeien! Jij zit toch al aan de drugs je leven is toch niet lang meer!' Gooit Kay er nu uit. Hoe dom kan je zijn Kay, denk je echt dat hij ons nu nog gaat helpen.

'Bedankt Kay, je zoekt het maar zelf uit.' Hij draait zich om en staat op het punt het huis te verlaten.

'Sem!' Ik ren achter hem aan en sta nu midden in de gang. Hij moet ons echt helpen, Maddy kan het daar echt niet alleen aan. Tot mijn grote geluk komt hij tot stilstand en draait zich naar mij toch.

'Luister Rachel, Maddy is met Milan. Milan heeft op het moment meer geheimen dan wij weten, ze overleven het wel. Hij zou haar nooit naar een plek brengen waar ze niet zou overleven.' Wat moet hij met die geheimen? Voor ik kan antwoorden verdwijnt hij door de witte deur. Welke geheimen bedoelt hij in hemelsnaam. Piekerend over de geheimen loop ik terug het huis binnen.

Ik schud mijn hoofd en de net nog hoopvolle gezichten veranderen in veel verdriet. 'Mack, Kay en Daan kunnen jullie even mee komen naar boven?' Ze knikken en zo verlaten wij de woonkamer waar Britt de agenten en haar vader nog zijn.

'Sem had het over geheimen van Milan, dat ze veilig waren daar door zijn geheimen. Weet jou broer Joey er iets van Kay?'

'Geen idee, lets call him.' Hij haalt zijn veel te dure iphone6 uit zijn broekzak en verdwijnt uit de kamer. 'Kan jij het vragen aan je neef Jayden?' Vragend kijk ik naar Daan die ook zijn telefoon pakt en verdwijnt. 'Oké wie zijn Jayden en Joey?'

'Dat zijn de beste vrienden van Milan, de badboys.' Leg ik hem uit. De tijd dat de twee aan het bellen zijn lijkt wel eeuwig te duren en dan eindelijk komt Daan de kamer binnen. 'Hij weet niks.'

'Verdomme.' Ik gooi mezelf neer op bed en leg mijn hoofd in het kussen. Tranen stromen over mijn wangen, ik ga niet eens de moeite doen ze tegen te houden. 'Het komt goed lieverd.' Voorzichtig masseert Daan mijn nek een beetje wat mij wat rustiger maakt. 'We vinden haar wel.'

'Wat als we haar niet vinden?' Wat paniekerig spreek ik de woorden uit. 'Kom eens omhoog.' Ik luister naar Daan zijn woorden en ga naast hem zitten. De warme arm van Daan komt om mij heen en mijn hoofd rust op zijn schouder. 'Het gaat goed komen.' Er volgt een kus op mijn wang en dan komt eindelijk Kay ook de kamer in. Gelijk schiet ik uit zijn armen en ren op Kay af. 'Weet je het?' Schreeuw ik bijna.

'Helaas wel ja.'

'Wacht, wat? Helaas! Waarom helaas?' Trillend sta ik in de kamer en kijk ik zoekend naar niks om me heen. Ik heb echt een beetje steun nodig. 'Rach, Rach, Rach!' Twee armen pakken mij vast van achter en er volgen lieve woordjes in mijn oor. 'Blijf rustig lieverd.'

'Vertel het maar.' Knikt Daan naar Kay. 'Wapen handel.' Is het enige wat hij zegt. Mijn mond valt open en dan weet je even niets meer te doen.

'Hij is veilig daar om al zijn wapens die hij daar heeft.' Zucht Mack. 'Verdomme jongens!' Ik wikkel mezelf los uit de greep van Daan en ren richting de trap. 'Ik ga haar zoeken, het boeit me niet wat jullie vinden jullie doen ook niks.'