Kamera Lensi

Sonrası

Çalar saati kapatıp uykusunu dağıtmak için esniyordu ki elini baş ucunda duran fotoğraf çerçevesine çarptı Kibum ve yere devirdi, çıkan sese uyanıp uyanmadığını kontrol etmek için Minho'ya döndü, uyanmak ne kelime Minho kımıldama zahmeti bile göstermemişti.
Daha fazla vakit kaybetmeden uzanıp çerçeveyi kontrol etti, çok şükür bir şey olmamıştı istemsizce gülümseyip cam yüzeyi okşadı karenin çekildiği anın coşkusunu düşünürken. Mezuniyet günü fakülteleri diplomalarını verir vermez birbirlerine Yeşilçam filmleri tadında koşuşlarının uzun bir sarılma ile son bulduğu anlarının Minho'nun annesi tarafından ölümsüzleştirilmiş haliydi. Minho diplomasını alır almaz ailesi ile birlikte Kibum'un törenine katılıp onu yalnız bırakmamıştı. Dudaklarına değdirdiği işaret parmağı aracılığı ile fotoğraftaki Minho'yu öpüp çerçeveyi yerine bıraktı. Zaman gerçekten hızlı geçiyordu.

"Yine neden erken kalktın hafta sonu bugün biraz daha uyuyalım." dedi Minho gözlerini açmadan kolu ve bacağı ile Kibum'u yatağa hapsedip.

"Kahvaltı hazırlayacaktım" dedi Kibum fısıldar gibi Minho'nun saçlarını okşarken.

"Gitmeden bana da bir öpücük ver bari öyle kuru kuruya fotoğrafa olmasın." dedi Minho gözlerini aralayıp pis pis sırıtarak.

"Serseri seni" deyip kıkırdadı Kibum tutsaklığından kurtulmaya çalışırken.

Yatak odalarından ayrıldığı gibi koridorda kendisini bir not karşıladı ayrıca yere saçılmış fotoğraf kareleri de vardı. Kendisinin, Minho'nun ve ikisinin birlikte....

"İşaretleri Takip Et ve Albüme Ulaş" yazıyordu notta. Albüm mü? diye geçirdi içinden Kibum kapının arkasınından Minho'yu görebilecekmiş gibi bakarak. Aslında dikkatli bakınca öylesine sıralanmamıştı fotoğraflar koridorun bir tarafında Minho'nun çocukluk fotoğrafları bir tarafında ise seneler önce eve gidince bulduğu kendi küçüklük fotoğrafları yer alıyordu. İlerledikçe fotoğrafların yaşlarına göre kronolojik sıralandığını fark etti. Kareler günümüze yaklaştıkça birbirlerine de yaklaşıyorlardı. Tam orta da Kibum'un o meşhur fotoğrafı yer alıyordu, her şeyi başlatan fotoğraf... Sonrası oturma odasına kadar Kibum'un fotoğraflarıydı.

Odadaki eşyalar ortada yer açmak için olabildiğince toplanmıştı. Kibum'un kokusunu sevdiği mumlar yanıyordu. Eski fotoğraf makinelerinin içindeki filmlerden bir kalp şekli yapılmıştı, şeklin ortasında da gerçekten bir albüm duruyordu. Kalbin içine girip albümü aldı Kibum ve merakla açtı kapağını.

"Hikaye yazmayı beceremedim,bende en iyi bildiğim şeyle fotoğraflar ile göstereyim dedim, bilirsin seninle tanıştığımdan beri kelimelerle aram iyi değil çünkü. Adını söylese yeter dilim ha birde Seni Seviyorum."

İçindeki kareleri tanıyordu Kibum, kendi çizmişti çünkü. Birkaç ay önce Minho iş yerinde bir sosyal sorumluluk projesi ile yetimhaneler ile ilgili bir çalışmayı üstlendiklerini ve tanıtımını yapmak için fotoğraflanacak karelerin çizimle taslak hallerine Kibum'un eli değmişti.

"En iyi sen anlatabilirsin diye düşündüm, Seungbum hyungla orada kaldığın süre boyunca hayal ettiğin şeyleri çizersin belki, daha etkili olur hem." diye bir konuşma yapıp ikna etmişti Minho ve seve seve çizmişti çocukluk hayallerini Kibum. İşte onlarda bu çizimlerdi ancak kafaları yerinde Kibum ve ağabeyinin fotoğrafları vardı. Duygulandı Kibum, Minho'nun bu kadar incelikler düşünüp hiçbir sebep yokken böyle bir sürpriz hazırlamasına.

Albümde ilerledikçe çizimler değişti yani onları çizen Kibum değildi. Merakla inceledi karelerin anlattıklarını.. Tek başınaydı Kibum karede suratı bu kez Minho'nun ilk zaman çektiği fotoğraflarından biriydi ve bir gölge silueti ile abisi de eklenmişti koruyucusu gibi. Kalbin içine oturup bir sonraki fotoğrafa geçti. Yine Kibum vardı ve birde sincap sonra birden sincap Minho'ya dönüşüyordu. Sonraki fotoğraflarda Minho'nun Kibum'u stalkladığı zamanlar karelendirilmişti. Sonra Minho'nun tepede Kibum'a kendini anlattığı o an, evde diz dize oturup içlerini döktükleri o an, komik bir şekilde öpüşmeleri resmedilmişti, Kibum'un ayağının teki havaya kalkmıştı meşhur efsanedeki gibi. Mezun oluşları da unutulmamıştı, birlikte eve çıktıkları ilk gün de. Hepsini biliyordu bu anların Kibum yaşadıklarını bir de böyle güzel bir yol ile anımsamak oldukça mutlu etmişti.