Back In Time! (COMPLETED!)

C#14 (Jay-jay?)

#BIT!
Chapter 14

(Jay-jay?)

AUTHOR'S NOTE:

Thank you stacey1821 for adding this story on your reading list! Enjoy!

- - - - - - - - - -

"J-j-jason? Anong ginagawa mo dito?" Gulat, kaba, tuwa. Yan. Yan ang mga nararamdaman ko sa mga oras na ito. Gulat kasi hindi ko inaasahang makikita ko siya ngayon, lalo pa't nitong mga nakaraang araw pakiramdam ko iniiwasan niya ako. Kaba dahil hindi ko alam anong sasabihin ko ngayong nakita ko na siya. Yun bang kapag wala naiinis ka kasi hindi mo mahanap, pero pag nahanap mo na hihilingin mo ulit na sana hindi mo nalang siya nakita? Yung ganoong feeling ba? And last but not the least, tuwa dahil siyempre nakita ko na siya. Sino ba naman kasing hindi matutuwa kung makikita niya na yung crush niya na akala niya hinding-hindi na magpapakita sakaniya diba? Like hello? Normal lang na masaya ako! Sino ba namang tao ang hindi gugustuhing makita ang taong mahal niya? Diba?

Umupo siya sa tabi ko at hindi ko alam pero bigla akong napausog. Ano ba naman! Hiya hormones? Bakit ngayon ka pa gumagana? Seriously? Bakit pakipot ka ngayon? Ugh!

"Kukuha na muna kami ng pagkain. Anjan naman na si Jason. Siya na munang bahala sayo." What? NO! Teka nga. Diba hinahanap mo siya nung mga nakaraang araw? Ee bakit nilalayuan mo siya ngayon? Gusto mo na ba talagang tuluyan siyang mapunta sa iba Eyira?

Pero sa ngayon, hindi pa po ako handa lord! Hindi ako nakapag-ready para sa sitwasyong ito! Kailangan ko pa ng konting panahon. Konti pa. Today is not the TAMANG PANAHON. NOT YET. Maybe  tommorrow but not now!

"Teka! Sasama na din ako! Pano pagkain ko?" Tatayo na sana ako ng pigilan ako nina Yumi at ang buong barkada. Guys! Makisama naman kayo saakin oh? Halos tignan ko na sila ng may nagmamakaawang mukha pero parang balewala lang sakanila. Hindi ko alam kung manhid sila at hindi nila mapansin o sadyang binabalewala lang nila ang ginagawa ko. GUYS? COME ON! This is a life and death situation! Any minute now malalagutan na ako ng hininga! Call 911! Aa wala palang 911 sa pilipinas, emergency text lang ang libre. It really is more fun in the Philippines! Sarcasm noted!

"Ako na munang kukuha ng pagkain mo. Kailangan niyong mag-usap ng masinsinan. Madami kayong dapat pag-usapang magbestfriend." Okay? Parang may laman yung sinabi ni Kumi-chan ha? Nevermind. Let's focus on Jason. Now, WHAT TO DO? Mamamatay na ba ako? Waaah! NO. Ang OA na Eyira ha. My brain can't function well as of the moment! Hello? Kaharap ko si Jason! Si Jason na hindi ko alam kung anong klaseng lason ang pinainom sayo at ganito ka kapatay sakanya to the point na ginusto mong mapunta sa nakaraan at baguhin ang kasalukuyan na kung saan ikinasal na siya sa ibang babae. Kaya Eyira! Do something! Pero ano? Malfunctioning na ang utak ko! Just the sight of him makes me crazy!

"Hindi mo ba 'ko namiss? Ilang araw na rin tayong hindi nagkita aa?" Ilang araw? Ee bakit mo kasi ako tinataguan diba? Edi sana nakikita kita at nakikita mo ako! At anong hindi namiss yang pinagsasabi mo? Halos sumabog na nga ang "Miss na kita ng sobra" meter ko sa sobrang pagkamiss sayo tapos sasabihin mong hindi kita namiss?I suddenly felt so annoyed. Yup. Kaya hindi niya napapansin ang damdamin ko dahil siya talaga ang manhid saamin. Hari na ata siya ng mga hari ng MANHID. Truth hurts, i'm madly inlove with him. Buti nalang hindi pa ako naging psychopath-suicidal girl.

"Hindi. Why would i miss you? Mass mamimiss ko pa ang aso kong si Jake!" Napapikit ako ng masabi ko yon. Ano ba Eyira? At kailan ka pa nagkaroon ng asong nagngangalang Jake? Kelan aber? Sa pagkakaalala ko may nakilala ka lang na lalakeng nagngangalang Jake. Oh yeah. That bastard. Oh well, ugaling aso at tsaka mukhang aso naman talaga siya. I can't believe i even remembered him! Pinangako ko na sa sarili kong kakalimutan ko nang nakakilala ako ng nilalang na katulad niya! Kahit na niligtas niya ako nun sa pool inis parin ako sakanya! Duh? Siya kaya ang dahilan kung bakit ako napunta sa sitwasyon na yun. Pag nakita ko talaga ulit yung clown fish na yun iipitin ko talaga ngusu niya sa gulong ng kotse ko.

"Aso? May aso ka pala? Ngayon ko lang nalaman yan ha?" Oo. Talagang ngayon mo lang nalaman yan kasi hindi naman talaga ako mahilig sa aso! Bakit ba kasi yan pa ang naisip kong palusot? I can't think straight if he's around. Wala bang proper ventilation sa school canteen na ito? I am so suffocating! Can't they notice? Nagha-hiper ventilate na yung tao! Air please! Air!

"It's because i just met him on the road." Wala sa loob kong nasabi. Wait what? Nasabi ko yun? Pwede rewind?

"Nakilala mo lang sa daan? Yung aso?" Tumawa nalang ako na parang may nakakatawa kahit wala naman talaga sa nasabi ko ang nakakatawa. Wow that's the best thing i've done huh?

"Aa... Oo! ano ee... Na-nakilala ko siya sa daan kasi ka--kamuntik ko nang masagasaan yung aso! Oo yun!" Tumungo naman siya na parang nawi-weirduhan kaya tinuloy ko nalang ang sinimulan ko. "Mukhang wala namang nagmamay-ari sa aso kaya kinupkop ko nalang. Kawawa naman kasi pagala-gala sa daan." Sana naman bumenta. Ayoko nang magsinungaling!

"Okay... Anyway! May appointment pa ako ngayon with my father. You know bonding?" Aww! Ang sweet! That's one of the things i like about him. *insert himatay sigh* Tumayo na siya at nakahanda nang umalis at sakto namang nasa likuran na ang mga kaibigan namin. Great timing.

"Oh Jason? Saan ka? Di ka ba sasabay?" Tanong ni Kumi-chan.

"May pupuntahan ako ee. Di bale, ililibre ko kayo next time." Binaling niya naman ang tingin niya saakin at bigla akong uminit. Namumula kaya ako? Halata kaya? "Pakilala mo ko sa aso mong si Jake sa susunod ha?" HAHAHA. My life is so funny. Isn't it?

"Huh? May aso ka Eyira?"

"Nakakgulat. Hindi ko din alam na meron pala."

THIS SUCKS! SAAN AKO MAKAKAHANAP NG ASO?

Si Jake nalang hanapin ko. At gawing sausage!

- - - - -

AN:

THANKS FOR READING!

Update: Maybe tomorrow or the day after tomorrow. Watch out! *Crossed finger*

Memyselfandipoo