İNANMAK İSTİYORUM

♤BÖLÜM 13

İYİ OKUMALAR

Dün akşam yıldızların altındaymış gibi, hissedişim bana çok iyi gelmişti. Kendimi daha dinç ve daha dinamik hissediyordum. Hayallere dalınca aklıma takılan bütün karmaşık düşünceler bir anda tuzla buz oluyordu.

Dağılmış hissettiğim saçlarımı tepeden topuz yaparak, yatakta dik bir pozisyon aldım. Rahatıma her zaman düşkün olan biriydim. Yatakla bütünleşmeye başlayan kalçam uyuşmaya hatta ağrımaya bile başlamıştı. Eve gelir gelmez odama çıkıp uyumuştum. Akşam yemeğine inmemiş hatta Mesut'u bile görmemiştim. Hatta iyi de uyumuştum. Aşağıdan gelen tıkırtılar halamın kahvaltı hazırladığının göstergesiydi. Akşamda bir şeyler yemeden yattığım için midemde ziller çalmaya başlamıştı. Bu benim gibi boğazına düşkün olan biri için içler acısıydı. Yemek yemediğim zaman hemen başım döner midem bulanırdı. Yani biraz hassas bünyeye sahiptim.

Saç diplerimden akan terden dolayı banyo yapmak için yataktan zorla da olsa kalktım. Geçen sefer başıma gelen aksiliği bir daha yaşamak istemediğim için emin adımlarla ve duvara tutunarak yürümeye başladım. Kendi odamı hatta bu evi ezbere biliyordum ama böyle aksilikler zaman zaman olmuyor değildi. Üzerimdeki pijamaları çıkartarak üzerime nüfus eden soğukla birlikte kollarımı omuzlarıma doğru sararak duşa kabine yavaşça girdim.

Sıcak suyun akması için bekledikten sonra kaynar suyu başımdan aşağı akıttım. Sabah sabah duş almak daha dinç hissettiriyordu. Derimin yandığını hissederek suyun altında dikilmeye devam ettim. Saçlarımı iki defa şampuanladıktan sonra lavanta kokulu duş jelimi vücudumun her bir noktasına kadar sürdüm. Derimin buruştuğunu hissedene dek suyun altında kaldıktan sonra havluma sarıldım. Kasım ayı sonunda olduğumuz için ev sıcak olsa bile dışarısı haliyle soğuktu.

Çabucak giyinip saçlarımı kuruladım ve becerebildiğim kadarıyla örmeye çalıştım. Merdivenleri dikkatli bir şekilde inerek aşağıya salona indim. " Günaydın, nerelerdesin sen ya? " dedi Mesut meraklı bir sesle.
Omzumda hissettiğim elle birlikte sıkıca sarıldı. " Dün sen nasıl beni görmeden yatarsın he? " diyerek yanağını öptü.

Bu söyledikleri hoşuma gittiği için yanağını öptüm.Bu çocuk bensiz yapamıyordu herhalde.
" Burnuma özlem kokuları geliyor." dedim sol kolumu beline dolayarak.

Yavaşça masaya doğru oturarak eniştem ve halama , "günaydın" dedim ve Mesut ile olan şakalaşmaya başladık.

" Özleyemem mi? " Bu çocuk niye şimdi benimle bu kadar ilgileniyordu ki? Kesin ameliyat olacağımı halam ona söylemiş o da haliyle endişelenip üzerime daha çok düşüyordu. Tabi ki onu daha iyi anlıyordum. Beni olmayan kardeşinin yerine koymuştu.

" Özlersin tabi." dedim hafif bit tebessümle.

Kahvaltımızı yaptıktan sonra eniştem ve Mesut şirkete gitmek için kalktıkları vakit, halam da onlarla birlikte şirkete gitmişti. Yine evde tek başıma kalmıştım. Her zaman ki gibi biraz müzik dinlemiş, birazda kara kalem çalışması yapmıştım. Acıkan karnımı doyurmak için de kolay olanı seçerek bir sandviç yapıp oturduğum koltuklara tekrardan geri döndüm. Karnımı afiyetle doyurduktan sonra yapacak hiçbir şeyimin olmadığını tekrardan anlamıştım.

Halamların gelmelerine daha çok vardı. Çünkü fazla bir zaman geçmemişti. Sıkıntıyla oflayarak aklıma gelen deli cesaretiyle birlikte Aybars'ı aramak istedim. Rehberimde Mesut, halam, eniştem, Tuğçe ve Aybars'tan başka kimse yoktu. O yüzden çabucak numarasına basarak arayabilirdim. Şimdi göremeyen birisi nasıl telefonla uğraşabiliyor demeyin. Kolay bir şey sonuçta.

İçimden açması için dua ederek arama butonuna bastım ve heyecanla beklemeye başladım. Geçen gün oda beni aramıştı. Hatta gecenin bir yarısında. Ama şu anda onu aramaktan oldukça utanıyordum. Neden aramak istediğimi bilmiyordum. Sadece konuşup o ilahi gelen sesini doya doya hatta ezberleyecek şekilde dinlemek istiyordum. Ona bir şekilde ihtiyaç duyuyordum. Sesine hatta muhteşem olan nefesine bile. Sanki nefesi saçlarımın arasında doğmuştu. Bulunduğu yeri kaybetmek istemiyormuş gibi içine içine çekmişti. O aldığı nefesi her verişinde de alışkın olmayan bedenim titreme nöbetlerine başlamıştı.