Shut Up Ka Na Lang (Boyxboy)

Fight I. "Ang Shotopyu Dojo"

Nasa labas pa lang ako,  naririnig ko na ang malakas na ingay na tila may tao at nag-eensayo na sa loob ng dojo.  Pumasok na ko sa training hall,  pero wala akong nadatnan. Hmph, alam ko na 'tong mga style na ganito.

Ilang segundo lang, may nagtangkang umatake sa akin ng mula sa kanan ko. Pero dahil natunugan ko na 'to, nagawa ko itong iblock gamit ang isang braso ko.

"Ninja moves pa more Mayor! Ano na naman ba ang trip natin ha? Wala na bang mas bubulok pa sa style na iyan?"napapangisi kong usisa.

"Wahahaha! Potaena iyang! Iba ka talaga Sandro! Wala kong masabi sa bilis mo!"

Alessandro "Sandro" Monteballe, iyan ang pangalan ko. 22 years old ako at isa sa mga senior karateka (karate practitioner) dito sa Shotopyu Dojo.  Ehem, di naman po sa nagmamayabang, pero black belter ito.

Sa physical appearance ko, slight na makapal ang kilay ko at medyo chinito ko. Matangos ang ilong at may pagkabilugan ang mukha. Tapos maputi at makinis ang balat ko, in other words kutis mayaman. Rich kid kasi ko.  Again, hindi po ako nagyayabang, nagdedescribe lang hehe.  Iyong body build ko understood naman na siguro dahil sa pagiging karateka ko, right?

Hindi ko nga pala tatawaging gwapo ang sarili ko. Mas prefer ko kasi iyong maappeal at cute. Huwag na kayong umangal, ako ang bida dito kaya ako ang masusunod, so shut up na lang!

"Hmph, Mayor ni hindi pa kita ginagamitan ng bilis ko. Di kaya bumabagal ka na dahil nagkakaedad ka na?"banat ko habang tuluyan na nga akong napangisi.

Halos mag-apoy ang mga mata niya sa biro kong iyon. Diniin rin niya lalo iyong kamao niya na salag pa rin ng akin.

Ang bakulaw nga pala na 'to ay si Rudivico Deforte. Siya iyong pinakagurang at malaking karateka dito, 41 na siya. Sila ng asawa niya ang owner nitong dojo. "Mayor" ang palayaw namin sa kanya, napaka-authoritative at strict kasi niya. Tapos kapag hindi siya nakasuot ng karate suit, iyong porma niya eh laging nakaclose neck na polo at maong na akala mo pulitiko, kaya ayun.

Pero okay naman siya at mabait. Wagas nga lang kung makapagmura, abot hanggang outer space. Teka, mabait ba iyong sinabi ko? Haha.

Naramdaman ko ang lalong pagbigat at pagdiin ng kamao niya sa braso ko. Napatingin ako sa ibaba namin. Bukas na bukas iyong bandang sikmura niya. Patatamaan ko sana siya dun gamit ang isa pang kamay ko, pero nagawa niya itong iblock. Ginamit din niya iyong isa niyang kamay.

"Hehe! Sino ngayon ang mabagal? Ha bata!"

Walang kwenta, mukhang ewan lang kami. Halos parehas kasi kami ng lakas at kilos. Kaya kahit abutin kami ng Pasko dito walang mananalo sa amin lol.

"Oh sige na nga Mayor, panalo ka na."

Ngiting aso siya sa sinabi ko, matapos iyon eh kumalas na kami sa isa't isa.

"Hmph, nasaan pala iyong ibang seniors? Pansin ko parang walang tao dito ngayon bukod sa inyo eh,"usisa ko habang lumingon-lingon sa paligid.

"Wala sila, isinama ni kumander sa training camp."

"Ah, kaya pala parang ang ligalig niyo ngayon. Kasi wala si Senyora haha."

"Exactly! Matagal-tagal din sila dun, kaya libre si Mayor mangchicks!"

"Mayor,  sure ka ba diyan sa sinasabi mo?"ngingisi-ngisi kong usisa.

Takot lang ng bakulaw na 'to na magloko.  Actually kasi, mas matinik na karateka iyong asawa niya, si Senyora Mira. Nakakatakot siya as in! Kahit ako, aminado ko na hindi ako uubra sa bangis niya.