Mafyanın Esiri

Ozur dile!

Merhaba guzel okuyucularim, yeni bolum geldi. Sizler icin hemen yazmaya calisiyorum. Bu bolumu diger bolumlerden daha uzun yazdim. Cunku bir hafta boyunca bolum yayinlayamicam.
Bu arada arkadaslar yorum ve voteler gercekten cok dusuk.
Yinede sizler icin sık bolum yayinliyorum. Fazla uzattim ben haydi okumaya.. Medyada Yigit,Nefes ve Kerem var..

Oy ve yorumlarinizi bekliyorum..
İyi okumalar :)

Yigit'in bana guven veren kollarindan ayrildigimda, okula geri donmek istemiyordum.

Uzun uzun okula bakinca anlamis olacak ki Yigit,

"Bugun derslere girme, birlikte birseyler yapalim." dediginde gulumsedim. Suan en cok ihtiyacim olan seydi bu. Yigit'in yaninda olmak.
Olumlu anlamda basimi salladim.

"Hadi, gidelim." dediginde

"Cantam sinifta kaldi."

"Asya'ya soyleriz, alir."

"Tamam." diyerek uzattigi elini tuttum.

Arabaya bindigimde Yigit''te binmisti. Kemerimi takip Yigit'e cevirdim bakislarimi. Arabayi calistirdiginda bana bakip gulumsemisti. Bu benim icimi isitirken bende ona dogru yaklasip yanagina bir opucuk biraktim.

"Nereye gidiyoruz?" diye sordugumda bakislarini yoldan cekmeden cevap vermisti.

"Sirkette ufak bir isim var guzelim, sonrasinda butun gun istedigin seyleri yapariz."

"Tamam, sevgilim." dedim gulumseyerek.
Yigit bakislarini yoldan bana cevirdiginde saskinlikla bakiyordu.

"Sen bana sevgilim mi dedin?" diye sordugunda,

"Sevgilimsin iste, soyleyemez miyim?" dedim gulumseyerek.

"Tekrar soylesene."

"Neden?" diye sordum.

"Daha cok opesim geliyor." dediginde gulumsemem genislemisti.

"Sapik." diyerek onume bakmaya devam ettim.

Bir sure sonra Yigit arabayi durdugunda geldigimizi anlamistim. Arabadan indigimde Yigit'te yanima gelmisti. Elimi tutup ilerledigimizde aklima buraya ilk geldigim zaman gelmisti. Ne kadar caresizdim o zamanlar. İcimde Yigit'e karsi, ofke, nefret ve daha fazlasi vardi. Ama simdi ayni yere el ele giriyorduk.

Hayat gercekten mucizelerle doluydu. O zamanlar bana Yigit ile sevgili olacagimizi soyleseler gulup gecmekle kalmaz bunu soyleyen kisiyi doverdim herhalde.

"Nereye daldin oyle guzelim?" dusuncelerimden Yigit'in sesiyle ayrildigimda bizi izleyen merakli gozlere baktim. Burada o kadar kiz vardi ki.. Hepsi de Yigit'in yaninda olmamdan mutlu olmamisti. Bu durum yuzlerinden okunuyordu.
Ama ne olursa olsun o benimdi..
Yigit benimdi..

Sonunda Yigitin odasina geldigimizde beraber iceriye girdik.

Koltukta oturan kisiyi gormemle yuzumdeki gulumseme solmustu.

Ayaga kalkarak Yigite ve sonra bana bakmisti. Beni gordugunde mutlu olmadigi her halinden belliydi. Kizin giydigi seyi gordugumde gozlerim yuvalarindan cikacakti. Yuhh be. Ciklak gelseydin zaten giyinmemissin. Kiz her tarafindan dekolte dokulen bir elbise giyip benim sevgilimin yanina gelmis birde. Cesarete bak. Yedirir miyim ben sevgilimi sana. Tabiki yedirmem!!
Yigite karsi gulumsediginde tuttugum eli daha sıktım sahiplenir gibi.

"Geleceginden haberim yoktu Selin." dediginde Yigite kaslarimi catmis bakiyordum. Ne bu samimiyet. O senin is yapacagin bir kadinsa sende sizli bizli konusmalisin. Haksiz miyim? Bence degilim!!

"Supriz yapmak istedim sana Yigit'cim ama misafirin oldugunu bilmiyordum." deyip sırıtmaya devam ediyordu.
'Yigitcim' yine ayni kelimeyi kullanmisti. Suan bu Selin denen kizi sacindan tutup duvarin rengi degisene kadar vurmak istiyordum. Ardindan pencereden atsam yinede sinirim gecmezdi. Bide misafir diyor bana.