Loyalty before Royalty

Deel 10

De stilte in de wachtkamer werkt op mijn zenuwen. Ik wacht al 3 uur en nog steeds heb ik niks gehoord. Ondertussen zijn beide families er en zitten ze er ook hulpeloos bij. Er komt een dokter onze kant opgelopen en ik sta meteen op. 'Mevrouw (..)' zegt hij. Ik knik en kijk hem nerveus aan. 'Het spijt me heel erg' zegt hij. Ik onderbreek hem midden in zijn zin en schreeuw het uit. 'Mevrouw laat me uit praten' roept hij. Ik kijk hem afwachtend aan terwijl tranen een weg naar beneden vinden. 'U man ligt in coma' zegt hij dan. Ik snik het uit en val op de grond. Na enige tijd word ik wakker door een hevige koppijn. Als ik om me heen kijk lig ik in een bed in het ziekenhuis. Ik sta op en herinner me dan alles weer. Ik ren richting de kamer van Rachid en stap hijgend binnen. Niemand is er en in de gangen was ook niemand meer te bekennen. In paniek ren ik richting de servicebalie. 'Waar ligt meneer (..)' hijg ik. Ze geeft me de kamernummer en weer ren ik er naar toe. Ik leg mijn hand op de deurklink en adem diep in en uit. Ik open de deur en kijk voorzichtig op. Mijn adem schokt en ik tril uit ongeloof. 'Rachid' breng ik uit. Ik loop zijn kant op en leg mijn hand op zijn gezicht. 'Hou vol' piep ik. 'Doe dit op zijn minst voor Aliyah' snik ik. 'Ik hou van je' huil ik. Nu we het erover hebben waar is ze eigenlijk. Ik bel mijn moeder op met de hoop dat zij haar heeft meegenomen. 'Hallo' hoor ik aan de andere kant. 'Mama is Aliyah bij jou' val ik met de deur in huis. 'Ja benti hoe is het daar' vraagt ze voorzichtig. Ik haal opgelucht adem en praat dan even met haar. Na een tijdje kijk ik mijn man bezorgd aan. 'Verlaat me niet' snik ik en druk een kus op zijn lippen. Ik doe mijn haar in een losse knot en veeg mijn tranen weg. Ik bel Salim op om me op te halen en die komt er dan ook meteen aan. Thuis aangekomen neem ik een warme douche en kleed me om in pyjama. Ons huis voelt zo leeg. Een steek gaat door mijn hart en ik begin zacht te huilen. Na een tijdje val ik zo in slaap.

Een jaar later.

Ik word wakker door het gebrabbel van Aliyah en glimlach als ik aan haar denk. Aliyah is echt mijn licht in deze periode van verdriet. Mijn man ligt nog steeds in coma wat me elke dag bezig houdt. 'Aliyah' roep ik zangerig en loop naar haar kamer toe. Ik kijk naar de deur waarop haar naam staat. Ik stap binnen en glimlach naar haar. 'Kiekeboe habiba dyelli' zeg ik trots. Ze lacht waardoor je haar tandjes ziet. Ze klapt in haar handen en steekt haar armen  dan naar me op. 'Mama hoog' brabbelt ze. 'Ja lieverd mama tilt je op' zeg ik en druk een kus op haar wangetje. 'Gaat Aliyah douche' zeg ik vragend. 'Ayiyah douche' doet ze me na. Ik lach en aai haar over haar haartjes. Nadat ik haar in bad heb gestopt doe ik op de commode haar luier om en trek ik een wit truitje aan en erboven een tuinpakje als schoentjes trek ik adidas superstars voor haar aan. Ik leg haar in de ligstoel, geef haar haar flesje en zet haar dan voor de tv. Ik ga naar boven en douche snel. Wat me wel is opgevallen is dat ik nu met angst douche aangezien niemand op Aliyah let. Back to the point. Ik trek een wit truitje aan en daarboven een tuinpak en ook als schoenen draag ik adidas superstars. Als ik alles aan heb doe ik mijn stijle haren in een hoge staart en begin aan mijn make up. Ik maak me licht op en pak dan mijn tassen met alle benodigheden. Beneden aangekomen is Aliyah uit haar ligstoel en gooi ik uit schrik mijn tas op de grond. 'Aliyah' roep ik. 'Mama ier' hoor ik zacht onder de eettafel vandaan komen. Ik ga naar haar toe en pak haar op. 'Kleine boef wat doe je nou' zeg ik en aai over haar neusje. Ze kijkt me ondeugend aan en aait over mijn wang. 'Kusje' zeg ik en wijs naar me wang. Ze drukt een kusje op mijn wang en dan leg ik haar weer neer op de grond. 'Papa toe' vraagt ze. 'Ja lieverd eerst naar de winkel' zeg ik en loop richting de keuken om snel een ontbijt in elkaar te draaien. Als ik heb gegeten pak ik Aliyah's handje en lopen we samen naar de auto. Ik zet haar voorin in haar stoeltje en stap dan zelf in. We rijden richting de Albert heijn en halen van alles en nog wat. Ik reken af en loop dan richting onze auto. Ik wil samen met Aliyah een foto maken en houd een vrouw tegen. Ik laat Aliyah op de bumper van de auto zitten ik ga er naast staan ik lach en de vrouw maakt er een paar achter elkaar . Ik bedank haar en stap dan in. We racen richting het ziekenhuis en daar aangekomen lopen we meteen naar zijn kamer. 'Mevrouw u mag niet naar binnengaan' zegt een verpleegster. 'En waarom wel niet' vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen. 'Omdat meneer ongeveer 2 uur geleden is ontwaakt uit zijn coma en er nu doktoren binnen zijn' legt ze uit. Ik verwerk de woorden en een gevoel van blijdschap gaat door me heen. Ik geef een vreugdekreet en knuffel Aliyah stevig. 'Eindelijk gaat papa je weer zien' zeg ik blij. 'Papa zien'  vraagt ze blij. Ik knik en we nemen plaats in de wachtkamer. Na eventjes komen de doktoren naar buiten en knikken ze aardig naar me. Ik glimlach breed en loop de kamer binnen. 'Hey' zeg ik blij. Aliyah heb ik achter de deur verstopt. Even lijkt hij na te denken maar daarna spreid hij zijn armen. 'Hey lieverd' zegt hij. Ik knuffel hem stevig bang om hem kwijt te raken. Opeens komt Aliyah achter de deur vandaan en glimlach beschaamd. 'Aliyah' vraagt hij en zijn mond valt open van verbazing. Ze rent naar hem toe en hij tilt haar op. Ik maak er foto's van en kijk ze trots aan. 'Papa' zegt ze. 'Dus jij was het lieve stemmetje dat me steeds riep' zegt hij met tranen in zijn ogen. Ze kijkt hem vreemd aan en glimlacht dan maar. Mijn gezin is eindelijk compleet!

Nog een deel! Niet vergeten te stemmen guurls x