Het is alweer 4 jaar terug dat De 20-jarige Noor haar vader verloor. En op wat voor een manier. Wil jij weten hoe haar leven op de kop gaat na het vreselijke gebeuren? Lees dan gauw verder!
'Neemt u Rachid (..) Noor (..) als u wettige echtgenote' vraagt de man. 'Ja ' zegt hij blij. 'Noor (..) neemt u Rachid (..) als u wettige echtgenoot' vraagt hij aan mij. 'Ja' zeg ik volmondig. 'Dan verklaar ik jullie tot man en vrouw zou u hier allebei willen tekenen' zegt hij. We tekenen en er klinkt gejoel uit het publiek. 'Van harte gefeliciteerd' roept hij blij. We worden van alle kanten gefeliciteerd en het is een groot feest. 'Wij gaan naar ons huis tot straks' glimlacht Rachid. We gaan naar zijn auto en rijden richting ons huis. 'Zullen we spullen gaan kopen' vraagt hij. 'Jaa' glimlach ik. We lopen een meubelzaak binnen en gaan meteen voor een grijze hoekbank. Ik kies witte matte meubels en grijze stoelen voor aan de keukentafel. We kopen een grijze rolgordijn en lichtroze schuifgordijnen. Ik kies nog wat leuke lichtroze vaasjes en een zilveren schaal met lichroze, witte en grijze kaarsen. Ik pak een paar grijze en lichtroze kussentjes en klaar is kees. De spullen worden overmorgen bezorgd. We gaan langs de Gamma en kopen witte muurverf en mooie lampen met kristallen. We rijden meteen door naar huis en leggen alle spullen neer. We gaan via internet nog wat spullen voor de babykamer bestellen en ook voor onze eigen kamer. De volgende ochtend gaan we meteen aan de slag met verven. We gaan gewoon de stad in om babykleertjes te kopen en andere benodigheden.
Ik hang alle kleding in de kast en Rachid maakt de laatste dingetjes af. Al onze meubels staan er en nu alleen nog de details. We hebben trouwens donkergrijze tegels op de vloer. Ik leg een schaal op tafel en leg daar de kaarsen en steentjes in. Rachid hangt de zilveren klok aan de muur en dan zijn we klaar. Het hele huis is af. De keuken is compleet en de babykamer is af. Onze slaapkamer is ookal klaar. We zakken uitgeput op de bank. 'Hoe wil je haar noemen' vraag ik aan Rachid. 'Khadoej' grijnst hij. Ik lach en door mijn lach begint hij automatisch ook te lachen. 'Nee ik denk eerder aan Aliyah' zegt hij. 'Of Amber' gaat hij verder. 'Aliyah zie ik wel voor me' glimlach ik. Ik voel een kramp in mijn buik en schrik als ik een beentje zie. 'Voel' zeg ik trots. Ik pak zijn hand en leg het op mijn buik. Het beweegt en hij kijkt me blij aan. 'Ik voelde dat Wallahi ik voelde dat' schreeuwt hij blij. Ik glimlach mijn rechte witte tanden bloot. 'Aliyah papa is hier' zegt hij tegen mijn buik. 'Waneer kom je' vraagt hij weer. 'Papa wilt je zien' zegt hij bijna huilend. 'Ik hou van je' zegt hij zacht en drukt een kus op mijn buik. Ik omhels hem en geef hem een dikke smakkerd op zijn lippen. 'Nog anderhalve maand' sus ik hem. 'Ik wil een muursticker' zeg ik dan kijken naar onze witte muur. 'Wat moet er op staan' vraagt hij. 'Ik wil er 2 een in de woonkamer bij de eettafel en de andere in Aliyah de kamer' zeg ik nadenkend. 'Wat wil je in Aliyah de kamer voor tekst' zegt hij. 'Haar naam en in de woonkamer wil ik een huwelijks dua in het Arabisch' zeg ik dan. Hij knikt en pakt zijn Macbook. 'Hier we kunnen deze in de woonkamer doen' wijst hij. Ik knik en hij belt meteen de man. 'Assalam ou Alaikoum ik zou graag 2 muurstickers willen laten zetten' zegt hij beleefd. 'Ja 1 in de woonkamer en 1 in de slaapkamer van mijn dochter in Sha Allah' gaat hij verder. Ik hou ervan als hij zo praat echt rustgevend. 'Met een huwelijksdua die ik op u site had gezien' . 'En de naam Aliyah in de slaapkamer van mijn dochter'. 'A-l-i-y-a-h' spelt hij. 'Dat was het barak allahoe fiek' zegt hij dan. Hij hangt op en komt weer zitten. 'Dat is geregeld' glimlacht hij. 'Rachid' zeg ik zacht. 'Ja habiba' . 'Ik moet echt weer gaan bidden' zeg ik vol schaamte. 'Dat is goed habiba ik help je onthouden' zegt hij. Ik glimlach dankbaar en ga op de bank liggen met mijn hoofd op zijn schoot. Ik voel hoe hij met mijn haren speelt en zo val ik in slaap.
32 weken zwanger
'Rachid' zucht ik. 'Ja lief' zegt hij bezorgd. 'Ik wil gaan winkelen' mompel ik. 'Trek even kleren aan dan gaan we' stelt hij voor. Ik knik en sta met veel moeite op. Ik pas bijna geen enkele kleren meer. Ik trek een wijde, bordeaux blouse/jurk aan die tot mijn enkels valt en van voor op de helft van mijn scheen. Ik doe een gouden riempje net boven mijn buik. Ik kan geen hakken meer aan dus pak ik helemaal zwarte all-stars en trek die aan. Ik maak me op en doe een zwarte hoed en mijn rayban zonnebril op. 'Rachid' gil ik. Ik hoor snelle voetstappen de trap op rennen en rachid kijkt me geschrokken aan. 'Wat' vraagt hij als hij ziet dat alles goed gaat. 'Kom trek even dit aan' wijs ik. Ik pak een zwarte spijkerbroek met lichte scheurtjes en een bordeaux t-shirt zijn zwarte asics en klaar zijn wij. We gaan naar beneden en stappen in zijn zwarte mercedes.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
We rijden richting de stad en parkeren daar in een parkeergarage. We stappen uit en lopen hand in hand naar de winkels. Helemaal aan het einde van de stad is er een groot meer waar je kunt eten en er is een hele mooie fontein. We gaan daar in een restaurant eten. Ik neem een pasta met heerlijke saus en een hele koude ice tea. Mijn mooie man neemt een visgerecht met heerlijk gekruide vis met citroen hij drinkt een koud glas cola. Als we hebben gegeten rekent hij af. We gaan langs het water staan en hij slaat zijn arm om me heen. 'Mevrouw' hoor ik achter me. Ik draai me om en glimlach vriendelijk naar het Marokkaanse meisje. 'Ja' zeg ik. 'Mag ik een foto van jullie maken jullie weten niet hoe schattig jullie eruit zien' zegt ze verlegen. 'Ja tuurlijk' glimlach ik. Ik geef haar mijn telefoon. We gaan staan en hij legt zijn hand op mijn rug en ik mijn hand op zijn gespierde buik. We lachen en ze maakt de foto. 'Dankjewel' glimlach ik. 'Geen dank veel plezier nog' zwaait ze. Ik en Rachid besluiten om weer terug te gaan. 'Ik moet plassen' mopper ik. 'Ik zei het toch als je veel drinkt moet je plassen, moet je maar niet zo eigenwijs doen' zegt hij lachend. We lopen richting de macdonalds en lopen naar binnen. Ik ga naar de wc en opeens word ik hard tegen de muur geduwd. De man duwt me bij mijn keel naar achter. Ik snak naar adem en begin sterretjes te zien. 'Je zou met mij moeten trouwen vuile slet' sist hij. 'Wacht maar af' gaat hij verder. Ik snik het uit. Mijn baby! Sorry Aliyah. Ik probeer hem met mijn laatste kracht te duwen maar het lukt niet. Plots beland ik met een klap op de ijskoude grond. Ik kijk snel op en zie hem nog net het toilet verlaten. Ik kan me niet bewegen en probeer mijn telefoon te komen. Ik bel hem met veel moeite op. 'Hallo' vraagt hij. 'Rachid' puf ik. 'Noor wat is er' schreeuwt hij. Ik kan niet antwoorden en voel me wegdraaien. De deur gaat met een klap open. 'Noor' schreeuwt hij. 'Hou vol habiba' fluistert hij in mijn oor. Hij tilt me op en rent naar zijn auto. Ik word neergelegd en ik probeer nog even mijn ogen open te houden. Ik fluister de shahada en sluit ze dan.
