11 bölüm

5.7K 208 22
                                    

Eslem'den
Erkeklerin klassik bir adı var. Hepimiz küçükten büyüye biliyoruz bu ismi. Öküz. Gerçekten öyleler. Hepsinde birazcıkda olsa var. Mesela Selimde bayağı bir var.

Bence Erdemle oturmakda hata yaptım. Aman ya boşver Eslem.

-Su sen bugün Havvayla otur. Ben Erdemle oturucam
-Kızım delirtmişe benziyosun adamı birde Erdemle otursan o hapisaneyi Erdemde mezarı boyluycak
-Bir şey olmaz kanka-deyib Erdemin yanına oturdum sınıfın yakışıklı çocuklarındandır ve Selim "hocamın"da gıcık olduğu öğrencilerdendir. Zengin ve çapkındır birazcık. Benden hoşlanıyodu. Zaten hoşlanmadığı kız yokdu bununda hadi neyse. Ama her şeye rağmen aramız hep iyi bizim.

Selim "hocacığım" kapıyı açıb içeriye teşrif etdi.
-Selam arkadaşlar-deyib gözlerini Suyun yanına çevirdi. Sonra Suya anlamaz bakışlar atdığında Su bizi işaret etdi. Beni ve Erdemi görünce sinirlendiyini yumruk yaptığı elinden anladım. İmkanı olsa gözlerinden ateş saçardı yemin ederim.
-Eslemciğim sen neden Erdemle oturuyosun? Senin yerin orası mı? Ben sizin hepinizin yerlerinizde oturmanızı tavsiye ediyorum çünkü yanlış yapıyorum sonra yerlerinizi değiştirdiyinizde
-Hocam arkadaşımın yanında oturmak istedim. 11.sınıftayız nede olsa. Son senemiz
-Diyorum ya Eslemciğim ben seni orda görmeye alıştım-sesinde öyle bir tını vardıki anlatmak mümkün değil. Gözlerinden aydınca ben bunun intikamını senden fena sorucam kelimelirini çok net okuya biliyodum.

Ders güzelce ilerlerken bizde Erdemle konuşub gülüyoduk. Tabii bunun içine edende Selim oldu.
-Eslem tahtaya

Hayvan intikamını nasıl alıcağını iyi biliyodu. Benim hiç bir zaman anlamadığım ve yazamadığım bir konudan verdi. Ben ona Allah cezanı versin Selim. Bende bunun hesabını sana sorucam bakışlarını yollarken o çok rahat bir şekilde
-Hadi Eslem hallet şunu ve geç yerine

Sinirle tebeşiri elime alıb yazmaya başladım. Allah kahretsin yine aynı yerde takıldım. Selime baktığımda sinsice sırıtdığını gördüm.
-Noldu? Yine mi aynı yerde takıldın? Ah Eslem. Dersi dikkatle dinlemiyosun çünkü. Arkadaşınla konuşub gülüyosun. Okul çıkışı yanıma gelde öğretiyim

Selimin bana konuyu değilde Erdemle ve başka erkeklerle oturmam gerektiğini öğreticeyo herkese malumdu.

-Ver şunu bakıyım bana-deyib tebeşiri elimden aldığında elleri elime deymişti ve buda bedenimin ürpermesine sebep olmuşdu. Bu dokunuşla ikimizde sinirlerimizi unutmuşduk.

Bu sakinlik ben yerime geçib Erdemle kıkırdamaya başladığımda sona erdi. Ama ne yapa bilirdimki? Bu çocuk cidden çok komikti. Selim bana inat olsun diye Defnenin ona sırnaşmalarına tüm sınıfın ve benim gözümün önünde karşılık verdi. Beni sinir küpüne döndermeyi başarmışdı yine Bay Odun. Bizimkilere baktığımda hepsinin gözünde aynı şeyi okudum.

Hiç bakma Eslem. Bu sana az bile.

Bazı insanlar sinirlerini ya müzik dinleyerük, ya uyuyarak, yada başka tür yatışdırılar. Bende şahsen soyuk bir kahveyle temiz havada yürüyerük yatışdırırım. Şuan tamda bunu yapıyodum.

Ders bitdikden sonra kantine inib soyuk bir kahve aldıktan sonra bahçeye çıkmıştım.

Bir yer bulub oturdum. İlayda Aliyle birlikteydi. Suda ders bahanesiyle Canın yanına gitmişdi. Bende sap gibi ortada kalmışdım. Selimi bilmiyorum. Bilmekte iatemiyorum. Cehennemin dibine kadar yolu var hayvanın. Beni bu düşüncelerimden ayıranda Selim efendi oldu.
-Eslem hanım?
-Efendim hocam
-Sen neden kendi yerinde otumuyosun?
-Sizden izin mi almam lazımdı hocam?
-Evet
-Ah parson bilmiyodum. Bir daha ki sefere sizden izin alırım-deyib gözlerimi devirdim. Ukalaca sırıtarak
-Seni affetdiğimi sanma. Bunun hesapını sorucam. Sanada o gerzek Erdemede-deyib elimdeki kahvemi alıb içmeye başladı.
-Selim sakın! Erdemin yanına bile yaklaşma! Ne iatersen yapıcam söz
-Söz mü?
-Söz
-Beni öp! Ama yanakdan değil-dediğinde gözlerimi büyüterek ona baktım.
-Saçmalama okuldayız
-Peki o zaman okul çıkışı. Sabr ederim zaten bir ders kaldı
-Ben sınıfa gidiyorum-deyib yanından kalktım. Tam gidecekken onun sesiyle yeniden yerimde durdum.
-Unutma okul çıkışı hem öpücüğümü alıcam hemde eteğini alıcam
-He biliyoz. Hatırlatmana gerek yoktu-deyib yoluma devam etdim.

Ders bitdikden sonra çantamı alıb hevessizce sınıftan çıktım. Su
-Etek uzatmaya mı?
-He kanka
-İyi şanslar-deyib güldü ve beni yalnız bırakıb gitdi.

Ya ben bu eteği uzatmak fean istemiyorum ki. Bu çok güzel böyle. Off ya off.

Merdivenlerin başına geldiyimde bir karar verdim. En iyisi ben burda birazcık bekliyeyim. Bekler bekler sonrada benim eve gitdiyimi zannedib oda gider.

On dakikaya yakındır merdivenlerde oturub bekliyodum. Artık gitmişdir diye düşündüğümde bir mesaj geldi.

Matematik Öğretmenim ||Düzenleniyor||Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin