Matematik Öğretmenim ||Düzenleniyor||

10 bölüm

Eslem'den
Arabaya bindik ve yola koyulduk.
Yol boyu hoç konuşmadık. Vardığımızda arabadan inib kafe girdik.

Selim aniden elimi tutduğunda refleks oldu be ben bir Selime bir de elimize bakıb gülümsedim.
-Hoşgeldiniz efendim
-Hoşbulduk
-Masanız şu tarafta-deyib eliyle bir masayı işaret etdi. Masaya vardığınızda ben Selimin masamı çekmesini bekledim ama yok hiç çeker mi, karizması bozulur. O oturduğunda ben halen ayakta dikiliyordum.
-Otursana sevgilim. Yoksa masanı çekmemi felan mı bekliyosun? Hayatda yapmam
-Niye? Elinize mi yapışırdı beyefendi?-deyib gözlerimi devirdim ve yerime oturdum.
-Anlamsız şeyler yapmam gerekmiyor
-Odunsun! Ne yapıcağız? Ama pardon oduna hakaret etmiş oluyorum. Odun hiç değilse evleri felan ısıtır. Ama sen kendi dünyandasın-diye söyleniyodum kendime ve bunları bir nefese söylemiştim. Selim bana şaşkınca bakerken ben
-Ne?-dedim
-Sevgilim arada istersen bir nefes al
-Ay beni düşündüğün için teşekkür ederim bay odun-biz didişirken garson araya girdi.
-Efendim ne alırdınız?
-Ya pardon. Senide bekletdik. Ama kız susumak bilmiyo ki-ben Selime ters bir bakış atarken garson çocuk
-Allah sabr versin
-Amin kardeşim. Sen masaya ne varsa kahvaltılık getir-ben ikisinede ölümcül bakışlarımı yollarken çocuk gitmişdi bile.

Selim yavaş yavaş kahvaltısını yaparken ben hep nasıl yiyosam öyle yiyodum. Çok açtım. Birazcık yani minnacık oburluk vardı bende.
-Sen hiç takmıyor musun bu benim sevgilimle ilk yemeğim biraz daha nazik olayım
-Neden takıcakmışım? Beni beğenen böyle beğensin. Şu yandan ikinci masaya baksana. Ordakı kızmı yiyeyim? Çocuk sevgilisi qaliba. Çocuk varken tamda senin dediğin gibi nazikce yiyordu. Ama şimdi çocuk kalktı benden bile beter yiyor
-Doğru sevgilim-deyib gülümsedi.

Ben nasıl unuturum? Şimdi vakti geldi işte.

Telefonu elime alıb Selimin numarasını tuşladım. Telefonu masanın üzerindeydi. Ya benim numaramı "Aydınlığım" diye kaydetmiş. Bunu görünce yüzüme kocaman bir gülümseme yayıldı.
-Eslem? Beni neden arıyosun?
-He seni mi aradım? Yanlış tuşlamışım numarayı aslında Suyu arayacaktım
-Peki tamam

Suyu arayıb geveze geveze konuştukdan sonra telefonu kaoatıb kahvaltıma devam etdim.

Selim hesabı isteyeceği sırada gözü yan masaya ulaştığında sinir küpüne döndü. Ayağa kalkıb oraya doğru gitdi. Masadakı çocuğu yakasından tutub kaldırdı ve sağlam bir yumruk geçirdi. Ben şok yaşarken bu defa çocuk Selime yumruk atdı.
-Selim-diye bağırdım ama o sanki beni duymuyodu. Çocukda buna saldırınca ortalık iyice karıştı. Selim çocuğu yere yatırıb üzerine çıktı ve yine yumruk atmaya başladı. Ya bu insanlar niye böyle boş boş dikikiyolardı? Ayırmıyolardı. İnsanlar ne ara bu kadar mal oıdular anlayamıyorum.

Selimin yanına gidib kolundan tutdum.
-Yapma. Hadi kalk gidelim-dediğimde bana bağırdı.
-Eslem kenara geç!

Korkub kenara çekildim.

-Lan sen nasık benim sevgilimin bacaklarına bakarsın hayvan? Ben senin o lazımsız gözlerini vaktinde oymalıydım ama oymadım kurtuldun elimden
-Oysaydın o zaman Selim. Hatun güzel-desiğinde Selim yine yumrukladı onu.

Selimle bu çocuk tanışıyolardı galiba.Sonunda görevliler gelib ayırdı onları. Çocuk hastanelik olduktan sonra neden geldiler ki?

Selim kolumdan tutub beni dışarıya sürükledi.
-Selim bırak kolumu canımı acıtıyorsun-desiğimde beni arabayla kendi arasına aldı.
-Senin doğru düzgün eteğin yok mu?
-Bunları bize okul verdi. Hepsi standart hu eteklerin. Benimde boyum birazcək uzun olduğu için kısa kalıyor. Ya sen beni boş ver dudağın kanıyor
-Bişey olmaz. O etek hugün değişilecek!
-He tamam-deyib arabanınkapısını açıb arka koltukdakı yardım çantasını aldım.

Yarasını temizlerken acıtmış olucak ki inledi. O inlerken çok kötü oldum. Küçücük bir yarayla bu kadae kötü oluyosam başına başka bir şey gelse ölürdüm herhalde. Neyse kötü düşünceleri aklımdan çıkarayım.
-Acıtdı mı?
-Hayır. Ama ete...
-Tamam anladım uzanıcak bu etek
-İyi o zaman

Pansumanı bitirib arabaya bindik. Arabada kaç kez o çocuğu nerden tanısığını sordum ama bana cevap vermedi. Benim adımda Ealemse ben bunu öğrenirim.

Okula yaklaşdığımızda ben Selime arabasını durdurmasını söyledim.
-Burda dur
-Nedenmiş o?
-Çünkü okuldan biri görürse ve ya duyarsa bu müdüre kadar gidecek-ki bu benim asla işime gelmez çünkü okuldan atılırız. Bende ne senin nede kendimin okuldan atılmasını istemiyorum. Hem benim anneme sözüm var okulu bitirib üniversiteye girmem lazım.
-Peki aydınlığım. Öyle olsun
-Teşekkür ederim. Görüşürüz-deyib arabanın kapısını açtım ve dışarıya çıktım.

Sınıfa sinirli girmiştim. Bizimkiler beni görüb soruları yağdırmaya başlamışlardı bile.
-Selim manasız bir şey yüzünden çocuğun birine daldı-dedğimde Ali birden eteğime baktı ve kahkaha atmaya başladı.
-Ya salak mısın Ali? Neden eteğime bakıb gülüyorsun?
-Kızım dur ben tahmin edeyim neden kavka etdi
-Neden?
-Bacaklarına baktı o çocuk ve Selimde buna dayanamayıb ona daldı-dediğinde Su
-Pes Ali
İlayda
-Eslem benimki yediği haltlardan biliyo. Sen anlat nasıl oldu?

Biz konuşurken zil çaldı. Bende Erkanın yanında oturmaya karar verdim.