Changing a Heart Breaker's Life

Chapter 48: Lies

Chapter 48

(Nicka's POV)

2 days ng wala dito yung tatlo kong pinsan, at pinanindigan ko yung sinabi kong hindi ako sasama para pumunta dun at kilalanin yung lalaking sinasabi ni mommy.

Si kuya? Wala hindi naman siya pinapunta dun so siya parin ang kasama ko at si tita. Kahit papano pala nakakamiss din yug tatlong maingay na yun -_- wala kasi akong kasama magingay e.

"Nicka! Kelan ba uwi nyang sila Coline?" -medyo inis at mukhang inip na tanong ni Luke.

Malamang lang na miss na ni Luke yung babaeng yun :)

"Oo nga naman. Napakatagal na ng 2 days na wala sila para samin" -dagdag na sabi ni Jam

"Atat niyo naman. Uuwi na bukas yung mga yun!" -yan nalang ang sagot ko. Oo papauwiin ko na yung mga yun.

Nandito kami sa bahay ko kasi linggo naman e. Masyado bang mabilis na nung Friday din ng gabi ang alis nila? Napaaga yung alis nila na dapat e ngayon palang. Dumating daw kasi sila lola dun at kelangan na kami dun. Pero di ako sumama kaya sila lang.

"Baby. Pauwiin mo na yang sila Rick, ang ingay lang nila e. Magulo lang tuloy dito!" -drama talaga ng lalaking to -_-

"Tss. Gusto mo lang solohin yang si Nicka e. Tss. Kapag may ginawa ka dyan isusumbong ka namin kay Kris! Tsk." -inis na sabi ni Rick.

"Pati pa kay Mark! Lagot ka sa mga yun!" -dagdag pa ni Jam

"Sge Nicka, una na kami baka masapak namin yang maarteng nilalang na yan e. Msyadong madamot pag dating sayo." -kasabay nun ang paglabas nila ng bahay ko.

Tinignan ko naman si Jaycee ng walang emosyon sa mukha. Poker Face lang kumbaga. Tss. Ang gwapo niya po!

"Umuwi ka na rin! Inaantok ako!" -sabi ko sknya. Parang nagulat pa siya kasi medyo nasigawan ko siya.

"Odi tara sa taas, matutulog tayo. Hahaha" -aba! Tuwang-tuwa pa siya ah?

"Ayoko! Umuwi ka na baby, bumalik ka nalang bukas. Inaantok talaga ako e." -buntong hininga lang ang sagot niya sakin.

Tumayo naman siya at lumapit sakin, medyo bumaba naman siya para magka-level na yung mukha namin. Next thing I know, I felt his lips on mine. Mabilis lang naman e. Napaka-normal sa feeling. Parang walang halong LOVE? Haha. Wala siguro sanay na kasi ako.

"Sge na uuwi na ko, sunduin kita bukas ah? Bye baby. Go to sleep. I love you" -he hugged me then he leave.

Umakyat na ko sa taas at dumiretso sa kwarto ko para matulog.

(Coline's POV)

Bukas na yung uwi namin sa Philippines. Wala e, di talaga sumama si Nicka ito na dapat yung panahon na makikita niya ulit si tito Micko e.

"Iha? Bakit nga ba kasi hindi sumama si Nicka sainyo?" -tanong ni tita Krisa.

"Bakit Krisa? Alam ba ng anak mo na yug daddy niya ang ipapakilala mo? Diba hindi naman? So wag kang magtaka kung takot siyang baka ipagkasundo mo siya sa kung sino." -yan ang sabi ni dad. May point naman siya e.

"Oo nga kuya, pero wala naman akong planong sirain o makielam sa desisyon niya" -sagot ni tita.

"Pero tita, baka nga po natakot yun. May boyfriend po kasi siya ngayon dun e." -sabi ni Rose na akala mo nageexplain ng kung ano.

"May boyfriend siya? Hindi niya naibalita." -lagi kasing alam nila tita lahat.

"Bakit tita? Nandun ba kayo para malaman at makita yung mga nangyayare? Wala naman e. So no doubt kung bakit di niya masabi sainyo yung bagay na yun." -ito na naman si Angel

"Hay nako! Kasalanan namin to, kasalanan nila mommy to e. Kung di nila kami pinilit na magsinungaling sa lahat nung una, edi sana walang nahihirapan" -hopeless na sabi ni tito Micko

"Pero tito, she's okay now. Yung relationship na meron siya ngayon is a serious one. Bumalik na siya sa pagiging masayahin tita." Rose.

"Sigurado bang bumalik na siya sa dati?" -tanong naman ni lola Michelle.

"Yes lola, we can see happiness in her eyes. Ang saya niya kapag kasama niya si Jaycee." -explain ko kay lola.

"Let's give her time to enjoy. Tsaka ka magpakita Micko, surprise her on her birthday. I know she'll be happy when she see you." -instruction sknya ni lola kana.

"Sa May pa yung birthday ni Nicka di ba po?" -tanong ni Angel kay lola.

"Yes apo, and that's the only time that Micko will appear." -explain ni lola Michelle

"So patatagalin pa natin lola?" -takang tanong ni Angel.

"Sa tingin ko ganun na nga" -Lolo Michael

"Di po ba parang mas masakit para kay Nicka kung ganun yung gagawin? Yes Lolo, she's not mad at tito Micko. Pero sa tingin niyo po ba dapat pa nating patagalin to kung pwede naman na pong sabihin kay Nicka yung totoo?" -tanong ko. Bakit? totoo naman dba?

"We don't have a choice. Yun na ang desisyon and that's final my dear grand daugthers" -Yan ang sagot ni lolo Kristof

"Okay lolo, but don't expect na magiging okay samin yang desisyon niyo. sige po, di namin kayo haharangan sa plano niyo. But lolo, once na nagkaroon si Nicka ng clue or kapag nalaman niya po, kami mismo? tutulong sa kanya and we'll support her decisions. Whatever it was." - yan ang sabi ni Rose sabay walk-out naming tatlo.

Ngayon palang uuwi na kami ng Pilipinas, ayaw na rin naming tumagal dito. Una, ang dami na ng kasinungalingang ginagawa nila at pangalawa, Miss na namin sila.

Oo hindi kami hahadlang o mang-gugulo sa plano nila, pero hinding-hindi namin pababayaan si Nicka sa mga bagay na gusto niyang gawin at sa magiging desisyon niya kapag nalaman niya to.

(Jaycee's POV)

Tinignan ko naman si Nicka ng walang emosyon sa mukha. Poker Face lang kumbaga. Tss. Pina-uwi ko nga sila Jam pra masolo siya tapos sasabihin niya matutulog siya? tss!

"Umuwi ka na rin! Inaantok ako!" -nagulat naman ako nung medyo napasigaw siya.

"Odi tara sa taas, matutulog tayo. Hahaha" -sagot ko sknya nung medyo nakabawi na ko sa pagkagulat.

"Ayoko! Umuwi ka na baby, bumalik ka nalang bukas. Inaantok talaga ako e." -buntong hininga nalang yung sinagot ko sknya. Wala naman na kong magagawa e, gabi na rin kasi.

Tumayo naman ako at lumapit sa kanya, medyo bumaba ako para magka-level na yung mukha namin. Then i kiss her on her lips. Mabilis lang naman e. Wala akong naramdaman na kahit ano, di ko alam kung bakit  -_- siguro kasi sanay na ako.

"Sge na uuwi na ko, sunduin kita bukas ah? Bye baby. Go to sleep. I love you!" -I hug her then leave.

Di ko alam kung bakit ganito. Bakit parang wala akong maramdaman sa kung anong meron kami -_-