Changing a Heart Breaker's Life

Chapter 47: A date to remember

Chapter 47

(Kristian's POV)

Last day na nga pala ng school festival namin. Hindi ko alam kung anong mangyayari ngayon pero dahil sa sinabi ni sir na Close na yung ca'fe namin ngayon, paniguradong makakapaglibot-libot kami :)

Nandito kami sa loob ng campus ngayon at kasalukuyang nakatayo dahil di namin malaman kung saan ba kami unang pupunta :) HAHAHAHA. ang dami rin naman kasi naming choice kung tutuusin.

Ngayon pa nga lang nababaliw na kami dahil nagkokontrahan kami kung ano bang dapat unang puntahan. Si Coline gusto Horror Booth, si Rose naman gusto dun sa Music Booth, etong si Angel gusto sa Play Games Booth, si Bernice naman gustong puntahan yung ibang booth ng juniors at seniors which is kainan at inuman naman ang meron.

Si Nicka? ayun, hindi ko alam kung napano dahil di parin umiimik hanggang ngayon :/ ni hindi ko nga alam kung anong nangyari skanya nung kahapon kasi gaya nung second day ng festival namin, masama ulit yung pakiramdam niya.

"Nicka? okay ka lang ba? ilang araw nang hindi maganda yang pakiramdam mo ah? may sakit ka ba?" -naglakas loob na kong magtanong kasi wala naman magtatanong at mukhang wala ring may alam.

"Ah. Okay lang naman ako ah? HAHAHAHA." -yung tawa niyang yun? halatang pilit.

ano kayang nangyari sknya. Natahimik akong sandali ng bigla nalang napalakas yung boses ni Luke.

"Ano ba! Kanina pa tayo hindi magkasundo dito -_- ganito nalang. kaming mga lalaki sasamahan nalang namin yung mga girlfriend namin para naman wala nang away :/ pwede narin nating tawagin na date ang gagawin natin para mas okay  :)" -HAHAHA. Hiningal siya sa haba ng sinabi niya e.

"Hmm. Sa tingin ko magandang idea yan :)" -Bernice

"So ano? Tara na!" -aya naman ni Rose

Lahat sila tumayo at biglang nawala. Malamang ay puntahan na nila yung mga gusto nilang puntahan. Pero ngayon itong si Nicka nandito parin sa tabi ko at hindi parin umiimik.

"Boss. Kausapin mo muna yan at mukhang kailangan niya ng makakausap" -bulong sakin ni Mark sabay kiss sa cheeks ko.

"Okay sge :)"

"Tara Jaycee. Alis muna tayo :)" -at sabay silang umalis

Ito na nga ba e. Hindi ko alam kung pano ko sisimulan na magtanong sakanya. matagal kaming di nagkausap ng ganito at mukang seryoso pa ata.

"Hmm. Nicka, anong problema? Nung nakaraang araw ka pa ganyan ah? alam kong hindi lang basta sakit yan e" -tanong ko na naman sknya pero this time dapat na siyang sumagot.

buntong hininga lang ang narinig ko saknya :/ ano bang nangyari sa babaeng to -_-

"Hindi naman masamang magsalita tutal bestfriend mo naman ako" -yan nalang ang sinabi ko.

"hmm. ewan ko siguro nalulungkot lang ako kasi tumawag si mommy?" -yan lang ang sagot niya

"bakit ka naman nalulungkot? e tumawag nga diba? dapat nga mas maging masaya ka kasi nakausap mo siya" -di ko maintindihan yung itsura niya ngayon. pero parang may iba :/

"Best! tumawag lang naman si mommy para sabihin na umuwi kami dun nila Rose sa japan. may ipapakilala daw siya sakin -_- di ko alam pero parang ayoko lang makita yung sinasabi niyang ipapakilala niya :(" -with that, naramdaman kong malungkot at naguguluhan nga talaga siya

umupo nalang ako sa tabi niya at hinimas yung likod niya. dagdag comfort na rin. ewan ko kahit pa hindi siya umiiyak alam ko namang mabigat yung pakiramdam niya.

"alam mo Best? try mo pumunta dun :) para naman di kami lang ang kilala mo" -tatawa to sigurado

"HAHAHA. okay na ako na kayong magugulong kaibigan ko nalang ang kasama ko. sanay naman na akong hindi sila kasama e" -yan ang sagot niya