My Recovery Diary

13-06-16

Okee, elke maandag moet ik wegen met mijn moeder erbij, dus vandaag ook weer.

Vorige week maandag woog ik 47,5 en vanochtend woog ik 46 kilo. Dat woog ik al een paar dagen, maar mn moeder schrok en was helemaal overstuur en zei dat ik nu echt in een gevarenzone zit. En ik was zo verdrietig dat ik mn moeder zo had laten schrikken, maar vond vandaag wel motivatie om te eten. Ik heb dus zonder tegenstribbelen een klein beetje yoghurt als ontbijt op, en heb zelfs eten meegenomen naar school.

Ik wou namelijk net op de fiets stappen tot mn moeder opeens vroeg van 'heb je wel eten bij je?' Dus ik zo van 'neee....'

En ze kwam meteen aangelopen, en stopte zonder pardon een zakje met worteltjes in mn tas. Dus ja...toen kwam ik op school en heb in de grote pauze wat wortels op.

Ik wou het eigenlijk allemaal weggooien, maar ik heb mn moeder echt laten schrikken...
Ze heeft ook weer met 'de hoop' gebeld, en ik heb binnenkort dus een intakegesprek, alleen mijn bmi mag niet onder de 16 komen (is nu nogsteeds 16,3)

Want het is een hele fijne, relaxte kliniek, en geeft geen druk of stress en is gwn heel fijn, maar als je dus zwaar ondergewicht heb word je gewoon doorgestuurd naar een strenge kliniek waar je alles moet opeten enzo.

Ik mag dus niet meer afvallen...Als ik 45 kilo weeg is mn bmi 15,9 dus ik moet minimaal 45,2 kilo ofzo wegen, anders mag ik niet daar worden geholpen.

Ik mag dus in de tussentijd maximaal 0,8 kilo afvallen...ik wil zoveel meer...

Maarja...het is echt zoooo kut om je ouders zo veel verdriet te doen.

Ik voelde me wel heel de dag schuldig door al die worteltjes, en heb de helft van mn avondeten niet op (wel mn vlees!) Wow...ik heb mn vleesje op. #itsamiracle

Dusjaa...soortvan goeie recoverydag, want ik heb ontbeten, soortvan middaggegeten, en heb voor t eerst in dagen mn vleesje helemaal opgegeten. Niet laten staan, of geweigerd, of weggegooid, of weggegeven, of wat anders genomen. Jaaa k ben best wel trots.

Maar tegelijkertijd voel ik me nu echt slecht. Ana schreeuwt dat ik het uit moet kotsen. Ik moet afvallen, niet aankomen. Meer sporten, minder eten, alles weigeren, enz. enz.

Maarja, ik dacht net echt van 'fuck ana' en ik heb 1 koekje op!!!!! Waaaattttt.
Ja ik heb net een koekje op. #benbestweltrotshoor

Oja, een vriendin had samen met mij tusenuur, en ze begon over dat ze hoorde van een vriendin dat ik anorexia had. En ja...ik zal het toch ooit aan iedereen moeten vertellen (niet iedereen, maar vriendinnen, klas, familie enz wel)
Dus ik heb globaal alles een beetje verteld, en ze was geschrokken en moest zelfs huilen...
Dus ik heb haar getroost, en geknuffeld en gezegd dat het wel goed kwam.
Maar t voelde wel fijn, nu weet zij het ook. Best wel opgelucht, want van onze squat weten ze het nu alledrie.

Dus jaaaaaa geen idee wat ik van deze dag moet vinden.
Echt megaveel gegeten voor mijn doen. Ik heb ook echt buikpijn nu...

Ik heb me op een paar momenten ook echt geprobeert om me te verzetten tegen mn eetstoornis, en heb dus sinds tijden een koekje op.

Ik weet dat het allemaal nog tijden gaat duren, en ik er nog lang niet ben, maar vandaag ging het kwa recovery voor het eerst een beetje okee.

Ik heb nogsteeds gedachtes dat ik eerst mn goalweight moet halen enzo, en eerst mooi dun moet zijn, maar er zijn nu ook meer recoverygedachtes bijgekomen.
De strijd in mn hoofd blijft doorgaan, maar ik ga t gwn proberen.

Okee laannnngggg hoofdstuk sorrryyyy

Ojaa, de huisarts belde nog over het bloedprikken, een aantal waardes zijn veel lager dan ze eig moeten zijn...we worden morgen nog teruggebeld, maar dat is in ieder geval niet goed, en slechter dan verwacht. Maarja...dr komen dus wss medicijnen. Jeej.

Maarja tot morgen xx.