32.Einde vriendschap?

418 24 0
                                    

Khalid en ik klopten op de deur. "Doe open!" Riepen we. "ZOEK HET MAAR ZELF UIT. IK BEN HELEMAAL KLAAR MET JOU!" Schreeuwde Fouad. Hij maakte de deur open en liep woedend weg met Khalid achter zich aan. Ik liep de hotel kamer binnen. Hanane zat huilend op de grond. "Hij wilt me niet.." "Hanane zeg dat niet." "Hoe kon ik zo stom zijn? Kijk wat ik mezelf en andere heb aangericht. Mijn familie zal me nooit vergeven! Fouad zal nooit van me gaan houden!" Riep ze huilend. Ik begon opnieuw medelijden met Hanane te krijgen. Ik voelde tranen lang mijn wang glijden. " Dit verdien jij niet."  Zei ik huilend.

Ik keek naar Hanane die vredig lag te slapen, stond op en legde haar deken goed. Ik pakte een pen uit mijn tas.
Hanane,
Als jij dit leest ben ik weg. Ik ben er morgen weer. Lieverd als er iets is gelijk bellen.
Blijf sterk voor je zelf en voor de baby. Fouad en jij gaan hier echt uitkomen!
Tot morgen lieverd.
- Sihem
Ik legde het briefje op tafel en deed zachtjes de deur achter me dicht. Over een half uur moest ik al bij het restaurant zijn. Ik zou het niet gaan redden om nog thuis te eten. Ik sms te mijn moeder daar over en liep haastig naar beneden. Door mijn gehaast struikelde ik over een koffer heen en belandde op de vloer. "Gaat het?" Zei een mannenstem. "Niks aan de hand. Haha."Zei ik beschaamd en stond op. Na het zien van de man kreeg ik een apart gevoel.  "Sorry! Het was niet zo slim van me om mijn koffer daar neer te leggen." "Kan gebeuren. Hebben wij elkaar niet eens al een keer eerder gezien?" Hij glimlachte. "Ik denk dat jij mij verward met iemand anders."Misschien was ik hem een keer in Marokko tegen gekomen? Of was hij een bekend persoon? Aha. Dat was het! Ik verwarde hem met Badr Hari.  Hij had wel iets weg van hem. We zeiden elkaar gedag en ik liep naar buiten. Daar trof ik Khalid en Fouad aan. "Eindelijk je bent er." Ik glimlachte naar Khalid. "Waar is Hanane ?" Vroeg Fouad. "Binnen. Ze slaapt. Wat is er net gebeurd?" Vroeg ik. "We kregen ruzie. Kijk ik wil er best voor haar en de baby zijn. Maar ik kan niet met haar gaan trouwen. " Mompelde Fouad. "Waarom niet?" "Dit alles. Ik ben er niet klaar voor." "De tijd dringt. Voor dat je het weet is de baby er al." "Over een maand is ze uitgerekend." Vulde ik Khalid aan. Fouad keek radeloos voor zich uit. "Oh mijn god. Ik moet gaan ik kom anders te laat op mijn werk." "Fouad we appen nog wat betreft Hanane." Fouad knikte voorzichtig. "Ik loop even met je mee naar de auto."  Zei Khalid. ''Is goed lieverd.'' Samen liepen we naar de parkeerplaats. "Ik vond het leuk vandaag." "Ik ook. Moeten we vaker doen.'' Zei ik glimlachend. Khalid kwam dichterbij en plante een kus op mijn lippen.

"Sihem. Ben jij het? "Ja. Ik ben het." Ik wachtte ongeduldig tot Hanane de deur open deed. Ik gaf haar 4 zoenen en liep naar binnen.  "Ga jij je klaar maken. Want wij gaan gezellig shoppen voor de baby."  Zei ik. Ik zag Hanane niet al te enthousiast kijken. "Dat is het laatste waar ik zin heb. Het liefst wil ik in bed liggen." "Dat kan daarna. Alsjeblieft kom mee." Probeerde ik haar over te halen. Hanane zuchtte "Voor uit dan."

Ik zat op bank te wachten op Hanane die zich aan het klaarmaken was. Ondertussen appte ik met Fouad.                                                                                                                                                                                             Sihem 11;00 Ik ben klaar met school. Ik ga nu naar Hanane toe.                                                                      Fouad 11;05 Is goed.                                                                                                                                                              Sihem 11:45 Zorg er voor dat je om 3 uur bij de La place bent.                                                                      Fouad 11;46 Ik vertrek nu van huis. Zie jullie zo.                                                                                                    Fouad wilde nog een poging wagen om met Hanane er uit te komen. Ik moest haar naar de place brengen. We zouden daar zogenaamd wat eten, maar dan gaat ze wat met hem eten en praten. Tenminste als het volgens plan verloopt. Ik stond op en liep naar Hanane's slaapkamer. "Ben je klaar?" Hanane zuchtte. "Ja." Ze stond op en pakte haar tas vervolgens liepen we haar kamer uit.

''Deze is schattig.'' Hanane hield een roze speen vast. Ik glimlachte. ''Volgens mij hebben we alles.'' Zei ik terwijl ik naar de 2 volle winkel wagens keek. ''Laten we naar de kassa gaan.'' We liepen naar de kassa en sloten aan bij de rij. ''We moeten alleen nog kleren halen en een kinderwagen maar dat doen we wel een andere dag. Ik ben gesloopt.''Zei Hanane. ''Laten we zo wat gaan eten bij de La place.'' ''Is goed.'' Goeie middag.'' Zei de vrouw. Samen met Hanane legde ik alle spullen op de toonbank.

Hanane en ik waren bezig de auto in te laden met de spullen. ''Ik ga morgen naar een paar flatjes kijken.'' ''Hanane dat moet je niet doen. Probeer het met je tante uit te praten.'' ''Mijn tante en ik gaan er echt niet uit komen. Mijn besluit staat vast.'' Ik deed de kofferbak dicht. ''En je familie dan?''' ''Ik wil eerst mijn eigen dingen op orde hebben en mijn familie komt daarna wel.''  ''Oke.'' Zei ik. Ik had geen zin om tegen Hanane in te gaan. Als zij dit het best voor haar zelf vond dan stond ik achter haar besluit. We liepen de la place binnen en gingen zitten. Het duurde niet lang voordat Fouad bij ons aan schoof. ''Wat doet hij hier?'' Mompelde Hanane. ''Hanane.'' Zei Fouad. ''Ik heb hem hier gebracht. Praat het dit keer alsjeblieft uit.'' Ik stond op en liep naar buiten. Eenmaal buiten stapte ik mijn auto in en reed weg. Ik zou eerst hanane's spullen in haar hotel kamer afzetten en daarna gaan werken. Net op tijd remde ik voor het stoplicht.  Met open mond  keek ik Senna en Amin aan die voor mij op het zebrapad  liepen. Ook zij hadden mij gezien. Amin zei iets tegen Senna en hield haar hand vast. Senna sloeg haar ogen neer en liep verder met Amin. Was dit dan het einde van onze vriendschap?

Fa'ienna M'al Usri Yusra.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu