Fa'ienna M'al Usri Yusra.

11. Het komt goed

We keken elkaar slechts enkel aan. Ik twijfelde. "Kom snel!" Riep hij. Ik keek achter me en zag de paparazzi mijn kant op komen rennen. Zonder na te denken stapte ik snel Khalid's auto in. Ik keek stil voor me uit. "Het komt goed." Zei Khalid en legde zijn hand op de mijne. Ik was boos op hem snel trok ik mijn hand  weg.

"Kan je stoppen alsjeblieft? ik loop de rest wel." Zei ik. "Nee Senna ik breng je." "Nee hoeft niet!" Ik wilde net de deur open doen maar ik was te laat. Khalid deed alle deuren dicht zodat ik niet weg kon. Oké hij wil het zo spelen dus. "Waarom hebben jullie me niks verteld? Over wie jullie zijn?" Hij slikte en stopte de auto op de vluchtstrook.
"Weet je niet hoe moeilijk het voor ons is om een zo normaal mogelijk leven te leiden? Zonder dat je overal achtervolgd word door de paparazzi en noem maar op. Niemand neemt je serieus, iedereen verspreid vervelende dingen rond. Daarom hebben we gelogen over wie we zijn." "Kha..." Probeerde ik. "Het spijt me dat je nu in de problemen door ons zit maar we hadden echt geen andere keus dat was onze enige optie om een normale vakantie te vieren." Gek genoeg begreep ik hun situatie wel. Ze wilde een zo normaal mogelijke vakantie leiden. Ik stond versteld ik wist niks te zeggen. Ik schaamde me kapot voor mijn stomme gedrag. Er kwam geen woord uit mijn mond. "Gaat het wel?" Vroeg hij bezorgd. "Sorry dit is echt allemaal even teveel voor me." Zei ik. "Ik begrijp het." Hij starte de auto en we reden naar mijn huis.

"Khalid stop! Mijn vader rijd daar!" Zei ik in paniek. "Snel bukken." Ik bukte. Als mijn vader me hier met een jongen zag dan was ik nog lang niet jarig. Hij reed de auto achteruit en parkeerde hem naast een ander vakantiehuis. "Is hij al weg?" Vroeg ik. "Nee hij zit met een of andere man te praten." Ik keek voorzichtig naar buiten. Hij had gelijk mijn vader stond met de buurman te praten. "Dus hier verblijf je?" Vroeg hij. Ik knikte. "Luxe hier hoor vlakbij het strand." " Jij kan hier ook makkelijk verblijven." Lachte ik. "Ja dat wel maar ik ben het liefst in de vakantie bij mijn familie." Ik slikte. "Jij niet dan?" Vroeg hij. "Jawel." Antwoordde ik kortaf. Je moest eens weten dacht ik.

"Sihem eet nog wat dochter." Zei mijn vader. "Ik zit vol. Ik ga dit even opruimen." Ik pakte het serviesgoed en liep naar de keuken. Me moeder was druk bezig met de afwas. "Mama zal ik je helpen?" Ze keek me vaag aan. Ze was nog steeds boos op me "Alsjeblieft mama sorry voor alles. Ik had het eerst aan je moeten vragen voordat ik ging." Zei ik zachtjes zodat mijn vader het niet kon horen. "Dat had je zeker moeten doen. Weet je niet hoe bezorgd ik was?." "Het spijt me heel erg mama." Ik zag een glimlach op haar gezicht verschijnen. "Hup pak maar een theedoek uit de la." Lachend begon ik af te drogen.

Ik was klaar met helpen en liep richting mijn kamer. Ik stopte in de gang want ik zag een tijdschrift liggen. Ik had eigenlijk wel zin om te lezen voor de ontspanning. Ik pakte het tijdschrift. Ik schrok me kapot. Fouad en ik stonden knuffelend op de voorpagina. Mijn ouders zouden het vast nog niet gezien hebben. Anders had ik dat vast wel gemerkt. Ik nam snel het tijdschrift mee en verborg het veilig onder mijn matras. "Het komt goed over paar dagen ben je oud nieuws." Sprak ik mezelf de moed toe. Ik zuchtte en besloot wat te gaan liggen in mijn bed.