Klasik bir numaradır. Yazarlar arasında da çok tercih edilir. Başrol ölürse kitap biter kafası. Bize de "Ama o benim en sevdiğim karakterdi, o kadar insan varken neden o öldü?" başlıklı bir iç sancısı. Ben kimsenin işine karışamam, haşa haddim değil. Ancak bu numara köşeye sıkışmış çaresiz yazar hamlesidir. Oynayacak taşı kalmayan yazarın saçmalamak veya birilerini öldürmek arasında kaldığı bir durumdur. Sonuç olarak kendisine toz kondurulmasına gönlü razı gelmez ve saçmalamak yerine finali uygun görür. Veya kitapta herkes ölür, mal gibi kalırsınız. Mesela ben bir kitap okuyordum: Çocuğun sevdiği kızı kaçırıp öldürdüler. Çocuk da "Ben senin yokluğuna dayanamam!" diyerek kendini öldürdü. Ben öyle kaldım. Kendimi çok amaçsız hissettim ve şöyle söyledim: Herkes öldü. Ben tek başıma kaldım burada. Ben de intihar edeyim bari.
Ölüm hayatın gerçeği. İnsanın hayatının başı ve sonu belli, sadece ortasını yaşıyorlar. Ama bu orta kısımda niye vuruluyorlar ya? Veya niye kaçırılıyorlar? Of. Neyse, irdelemeyelim. Birinci seçenek olarak karakter ölüyor. İkinci seçenek olarak başlarına bir kaza geliyor. Araba çarpıyor, özellikle vuruluyorlar. Ya burada kendime engel olamıyorum, istemsiz olarak sağlık bilgim araya giriyor. Ateşli silah yaralanmalarında giriş deliği küçük oluyor ama içeride derin bir çukur oluşuyor. Bir de kurşun zehirlenmesi diye bir şey var. Ama kitaplarda yok, karga tulumba yoldan geçen birisi elini sokuyor yaraya kurşunu çıkarıyor. Ne bir organ yaralanması var, ne bir şok durumu. O kurşunun girdiği yeri pis bir şeyle bağlayıp devam ediyorlar. Kurşunu çıkarınca atmayın da kaynatıp nazar bakarsınız.
Karakterler hiçbir zaman yoğun bakıma yatmıyor. Hani olur ya şans eseri yoğun bakıma yatarlar, onda da karakterin yakınları paldır küldür yoğun bakıma dalarlar. Benim bildiğim yoğun bakıma personel kartı ve kapı şifresiyle giriliyor. Beynim istemsiz mantıklı düşünüyor. Veya karakterler her şeyi drama bağlamaya meyilli. Yine okuduğum kitapta kızın sevgilisine araba çarpıyor. Kız gidip çocuğun başında ağlıyor. Oradan yaşam desteği bilen birisi kalp masajına başlasa, birisi ambulansı arasa... *Reklamlar* Bilinçli doğru şekilde yapılan ilk müdahale hayat kurtarır. Yaşama yol verin arkadaşlar. *Reklamlar bitti*
Konuştukça konu dallanıyor, benim de yazasım geliyor. Kısa kesmek için kolumdan tutup kendimi uzaklaştırıyorum.
Y.N/ Arkadaşlar şimdi iyice saçmalamaya başladım, yazarken bilincim açık içkili falan değilim ama... Bilemedim mazur görün zaten 2 bölüm sonra final.
Bu bölümü yazarken radyo dinliyordum, bundan mütevellit manasız bir mutluluk hali içindeyim. Medyaya koyduğum şarkı radyoda çıktı ve onunla yazdım. Herkese radyo dinlemeyi tavsiye ediyorum. Teşekkürler.
