NOBRAN MAFYA {2.BASKI} &TAM HALİ&

17♠️

17. Bölüm

Karan'ın sıcak nefesi hala kulağımı ve boyun bölgemi alev alev yakıyordu. Bende nasıl böyle bir etki bırakıyordu anlamıyordum. Ne o çekiliyordu ne de ben bir şey yapıyordum. O sırada gelen öksürük sesiyle Karan benden ayrıldı.
Gözlüklerinin üstünden maviş gözleriyle bizi süzen Fatma abla;
"Karan evladım, beni çağırmışsın ben de hemen geldim." dedi.
"Evet Fatma abla, bir süre bu dağ evinde kalacağız. Şu görmüş olduğun veledi kaçırdım."
Ben utanmış kırmızı yanaklarımla gözlerimi yere sabitlemiştim. Fatma abla kesin her şeyi yanlış anlayıp yorumlamıştı. Keşke şuan yer açılsa da ben de içine girsem diye düşünürken Fatma abla;
"Tövbe tövbe Karan sen ne diyorsun oğlum! Kız kaçırma da neyin nesi?"dedi.
"Fatma abla sen boşver şimdi o kısımları. Benim dışarı çıkmam gerekiyor, bu velede göz kulak ol; yaramazlık yapmasın. Sen bilemezsin melek yüzlü şeytan var onun."
"Sen kendine bak sapık, kızla bastım seni hala melek yüzlü şeytan ben oluyorum" diye söyleyince Karan başını sağa sola sallayıp mutfaktan ayrıldı. Odama gidecekken Fatma abla;
"Utanmana gerek yok kızım, seni ilk gördüğümde tanıdım. Bizim oğlan kim bilir sana ne yaptı, anlat bakalım." dedi.
"Sebebini ben de bilmiyorum Fatma abla, belki sen bana yardım edebilirsin. Karan'ın avukat teyzemle ne işi vardı?"
Fatma abla bulaşık makinesini boşaltırken bardağı elinden düşürdü. Bardak parçalara ayrılmıştı. Yeniden cam kırıklarını toplarken;
"Avukat senin teyzen miydi kızım? Karan bunu bilse sana böyle bir şeyi yapmazdı, Karan'ı tanıyorum." dedi.
"Peki amacı neydi Fatma abla? Sanki biliyorsun da bana söylemiyor gibisin, yanlış mı düşünüyorum?"
"Üzgünüm kızım ama sana öyle gelse de Karan kötü biri değil. Sadece yapmak zorunda kaldı bunu bil."

Odama çıkmadan önce evin kapısını zorladım; ancak nafile... Sıkıca kilitlenmişti. Karan çıkmadan. Odaya çıkıp ılık bir duş aldıktan sonra gardırobu açtım. Ağzına kadar kıyafetle; doluydu. Mini etekler, pantolonlar, elbiseler...
Siyah iç çamaşırı, mini etek ve üzerine de tül bir gömlek alıp banyoya geçtim. Duş aldıktan sonra banyoda onları hızla giyerek odaya geçtim. Fatma abla odanın kapısını tıklatıp içeri girdi.
"Karan oğlum seni öğle yemeği için aşağıda bekliyor kızım. Geç kalmasın diye beni uyardı, hemen in"
"Ben yemeğe falan gelmiyorum." Adamdaki rahatlığa bak, hem beni kaçırıyor hem de yemeğe davet ediyor...

"O psikopat herife söyle, inmeyeceğim." dedim büyük bir kararlılıkla.
Aman kızım Karan'ı sinirlendirme. Ne olursa olsun benim hatırım için in."
"Fatma abla lütfen bana ısrar etme, bana sürekli onu savuma, kalbini kırmak istemiyorum." diye çıkıştım. Fatma abla üzgünce odadan ayrıldı. Kısa süre sonra Karan kapıyı kırarcasına içeri girdi.
"Ne demek yemeğe inmeyeceğim Ecmel? Sana fazla mı yumuşak davrandım ben? Tam da dediğin gibi Nobran Mafya'yım. Beş dakika içinde ağı in hemen!" diye kükreyip kapıyı çarparak çıktı. Şoku ve korkuyu üzerimden atınca aşağı indim. Sandalyeyi çekip oturacağım sırada sandalyede gıcırtı çıktı ve bu kadarcık şey için bile o siyah gözleriyle bana ters ters bakjıyordu. Karan kadar dengesiz bir inan grmemiştim.

"Daha mini bir etek yok muydu velet?"
"Dolaba kim koydu onları dengesiz mafya bozuntusu? Hem isterse kısacık giyerim. Sana ne oluyor? "
Karan, Salih'e seslendi. Salih ceketinin düğmesini ilikleyip;
"Buyur abi?" dedi.
"Lan ben sana mini kıyafetler mi al dedim, adam gibi bir işi yapamaz mısınız siz?"
"Abi valla mağazaya girdim, kızlar genelde ne alıyorsa onlardan adım."
"Salih süpersin, tam benim zevkime uygun bir etek" dedim.
"Çok konuşma velet, zıkkımlan çık odana. Ortalarda hele de bu halde gözüme örüme."

"Neyse ki sorun yok mafya bozuntusu seni tatmin edemem." Karan ağzını yanındaki peçeteye özenle silip;
"Baya alınmışa benziyorsun velet. Bak sana ne diyeceğimi ya fikrimi eğiştiri, bakarsam...
Demesiyle, korkuyla bakarken o yan gülüş atıyordu o hemen çukurlaşan gamzesiyle...