KIRMIZI

11.Bölüm / Part 1

Selamlar!

Bölümümüz pek uzun değil, bunu da part olarak yüklüyorum. Diğer part muhtemelen daha uzun olacak ve kısa sürede gelir.

Bu arada şöyle bir şey düşünüyorum, sık sık gelen daha kısa bölümler. Kısa dediğimde bu kadar ya da biraz daha fazla. Neyse, bakalım yapacağız bir şeyler. :D

Keyifli okumalar!

11.BÖLÜM / PART 1

"Bana birini bulmanı istiyorum. Bir kadını."

Güney, bu saatte aradığına göre gerçekten önemli bir şey olduğunu düşünerek, "Tamam abi, bulurum," dedi. Henüz ayılamamıştı. Üzerindeki örtüyü çekip yere attıktan sonra, "Sen gerekli bilgileri ver yeter," diyerek ayağa kalktı.

"Ne bilgisi vereyim oğlum?" Kendisi bir şey bilmiyordu ki Güney'e söylesin. Elindeki tek bilgi ismiydi. Bu yüzden, "İsmi Meyra," diye devam etti.

"Türkiye sınırları içerisinde yaşayan kaç tane Meyra vardır?"

"Arama alanını daralt. Tüm Türkiye genelinde değil, sadece İstanbul'da olsun."

Güney, sitemkâr bir ses tonuyla, "Hakan, lütfen ya," dedi. Aslında kendi haline bile gülesi gelmişti ama gülmemek için büyük çaba harcıyordu.

"Kızıl saçlı."

"Of!"

"İstanbul'da yaşayan, kızıl saçlı olan kaç tane Meyra vardır ki? Bul işte!"

Güney, daha fazla uğraşmak istemeyerek, "Seni haberdar ederim," dedikten sonra telefonu kapattı. Hakan ise bütün gecedir aynı pozisyonda oturmaktan dolayı ağrıyan kemiklerini gerinerek rahatlatmaya çalışırken aklına gelen düşünceyle hemen Güney'e mesaj attı. Çalıştığı, yani eskiden çalıştığı barın ismini mesaj olarak göndermişti. Bu bulması için fazlasıyla önemli bir bilgiydi.

Ayağa kalkarak etrafına bakındı. Kendine gelebilmesi için bir duş alması şarttı. Bu yüzden oyalanmadan, hızlı adımlarla üst kata yöneldi. Banyoya girdiğinde üstündeki kıyafetleri çıkararak bir köşeye fırlattı ve sıcak suyu açarak duşa girdi.

Su, vücudundan akıp giderken Başak'ı düşünmesine engel olamıyordu. Lanet olsun ki, bir an bile aklından çıkmıyordu!

Bunu nasıl yapabilmişti? Vicdan denen şeyin tanesi bile kalmamış mıydı Başak'ta? Nasıl gözü kararmıştı bu kadar?

Ve en önemlisi de Hakan, Başak'ın bu hale geldiğini nasıl görememişti?

Suyun ısısını biraz daha yükselterek gözlerini kapattı. Ağrıyan kemiklerinin şimdi biraz daha rahatladığını hissedebiliyordu.

Peki Meyra?

O ne yapmıştı?

Aniden gözlerini açtı. Sırf kendisi yüzünden o kadın işinden olmuştu. Durumu nasıldı, kalacak bir evi var mıydı? Bunları bilmiyordu. Ya da nasıl hissetmişti?

İçinde hissettiği panik duygusuna anlam veremezken elini aniden sert fayansa vurdu. Canı yanmıştı ama düşünceleri bunu ön plana almasını engelliyordu. Her şeyiyle Meyra'ya odaklanmıştı.

Güney'e güveniyordu. Meyra'yı bulacağından emindi. Ama bulduktan sonra ne olacaktı? Karşısına geçip ne diyebilirdi ki?

"Merhaba, yıllardır bana aşık olan arkadaşım yüzünden işinden kovulmak zorunda kaldın. Kusura bakmamışsındır umarım."