KIRMIZI

10.Bölüm / Part 2

Selamlar!

Diğer part gecikmeden geldi. Yalnız bölüm iki parttan oluştuğu için bu kısım ilk parttan daha kısa. Bir de bölümleri düzene oturtmaya çalışıyorum. Nasıl? Memnun musunuz? Bilenler bilir ben Cennetim'e sık bölüm atardım, kısmetse Kırmızı'da da öyle yapmak istiyorum.

Bir de yorumlarınız için teşekkür ederim. Yorumlarınızı çok çok özlemişim...

Keyifli okumalar!

10.BÖLÜM / PART 2

''Onu işinden kovdurttum!''

Doğru duyup duymadığımı anlamak için karşımdaki kadının yüzüne bir kez daha baktıktan sonra ''Ne?'' diye sordum. Tekrarlamasını istemiyordum, yanlış duyduğumu düşünmek istiyordum. Hatta bu cümleyi duymamak için sağır olmayı bile dileyebilirdim çünkü hiçbir şey bu duyduğum kadar kötü olamazdı. Yıllarımı geçirdiğim bu kadının gözü bu kadar mı kapanmıştı? Ortada olmayan bir şey için bunu nasıl yapabilmişti?

''Ne dedin sen?''

Adımlarım avına yaklaşan bir yırtıcı kadar tehlikeliyken Başak hafifçe yutkunarak bir adım geri çekildi.

Hala inanamıyordum. Bunu kabullenemiyordum. Meyra ile bir ilişkim yoktu fakat olabilirdi de. Bir ilişkim yokken bunu yapan kadın Allah bilir ilişkim olsa neler yapacaktı?

''Bunu nasıl yapabilirsin?''

Bunun benim yüzümden yapıldığını bilmek beni kahrediyordu. Düşündüğüm her an delirecek gibi hissetmemin önüne geçmem mümkün değildi.

''Hakan, ben...''

''Sus!'' Bir açıklama yapmasını istiyor, lakin sesini duyduğumda çıldıracak gibi oluyordum.

''Ben...''

''Çık git evimden!''

Başak şok içinde gözlerini açarak ''Ne?'' diye sorduğunda tekrarlamaya gerek duymayarak hızlı adımlarla yanına ilerledim ve kolundan tutarak salondan çıkmasını sağladım. Kapının önüne geldiğimde ise kapıyı hızlıca açarak Başak'ı dışarıya ittirdim.

Başak, dolu dolu olmuş gözleriyle titreyerek bana bakarak, ''Hayır,'' dedi. ''Bana bunu yapma ne olur. Bana bunu yaşatma!''

''Sen bunları kendin yaptın, Başak! Senin zararın kendinle beraber herkese oldu!''

''Ben seni sevdiğim için Hakan...''

Adeta burnumdan soluyarak, ''Bunu sevgiyle açıklayamazsın,'' diye tısladım. ''Buna aşk deyip üzerini örtemezsin.''

Başak titreyerek yıkılacak gibi dururken, ''Sadece aşkım için,'' diye fısıldadı.

''Bunun kabul edilebilir bir tarafı yok, Başak. Herkes birilerini seviyor, herkes birilerine aşık oluyor. Senin hayatımda bile olmayan bir kadının yaşamını mahvetmeye, onun hayatıyla oynamaya hakkın yok!''

Başak, daha fazla sağlam duramayarak dizlerinin üstüne düştüğünde onu tutup yerden kaldırmak isteyen ellerimi iki yanımda yumruk yapıp sıkmak zorunda kaldım. Artık Başak'a karşı hiçbir iyi niyet göstergesinde bulunmayacaktım.

''Biz seninle asla olmayacağız.'' Acı gerçeği bir anda yüzüne söyledim. Gündüz, Tuna ile konuştuklarımız aklıma geldiğinde ise birkaç saniyeliğine duraksadım. Sert konuşacağımı söylemiştim ama bu cümleleri kuracağım aklımdan bile geçmemişti.