**เคยลงแล้วแต่เราแก้ช่วงท้ายๆทั้งหมด ไม่ต้องอ่านก็ได้นะคะ แต่อ่านดีกว่า มี...**Rate : nc
"จีมิน วันนี้เลิกเรียนแล้วไปห้างกัน"
"อ่า ขอโทษนะโฮซอก ฉัน.."
"จองกุกไม่ให้ไปละสิ เด็กอะไรขี้หึงเป็นบ้า"
"ขอโทษอีกทีนะโฮซอก.."
"จีมิน ไปได้หรือยัง" เสียงเย็นๆดังขึ้นข้างหลัง จีมินสะดุ้งเล็กน้อย ก่อนจะหันไปตอบรับ โบกมือลาเพื่อนพร้อมกับเอ่ยขอโทษอีกรอบ ตั้งแต่คบกับจองกุกจีมินก็ไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหนตัวติดกับจองกุกแทบจะตลอดเวลา ดีหน่อยที่เรียนคนละชั้นอยู่กันคนละบ้านไม่งั้นคงต้องผูกตัวติดกับแฟนเด็กทั้งวันทั้งคืนแน่ๆ จองกุกเป็นคนขี้หึง หึงแม้กระทั่งเพื่อนของจีมิน ช่วงแรกทะเลาะกับโฮซอกแทบทุกวันจีมินต้องคอยห้ามและขอร้องให้จองกุกเข้าใจ แต่ถึงยังงั้นจองกุกก็ยังไม่ยอมให้จีมินไปไหนกับโฮซอกสองต่อสอง ทุกคนในโรงเรียนรู้ดีว่าจองกุกน่ากลัวแค่ไหนเวลาโกธรไม่มีใครกล้าลองดีคิดแหย่หนวดเสือและมีแค่เรื่องเดียวเท่านั้นที่ทำให้เสือโกธร คือเรื่องของจีมิน
"จีมิน วันนี้ไปกินข้าวบ้านผมนะ แม่บ่นคิดถึงแล้ว"
"เอาสิ ไม่ได้กินกับข้าวฝีมือคุณน้าสักพักแล้ว คิดถึงเหมือนกัน"
"คิดถึงแม่หรือคิดถึงของกินกันแน่"
"ก็...ทั้งสองอย่าง ฮ่าๆ" จีมินยิ้มจนตาเท่าขีด มีคนพูดไม่ดีเกี่ยวกับจองกุกมากมาย เย็นชาบ้าง อันธพาลบ้าง แต่มีมุมที่คนอื่นไม่เคยเห็นไม่เคยรู้ จองกุกน่ะอ่อนโยนจะตาย แถมยังขี้แกล้ง เจ้าเล่ห์อีกต่างหาก เพราะแบบนี้ไงหัวใจของจีมินถึงเป็นของจองกุก จองกุกคนเดียว
.
"วันนี้มีนักเรียนย้ายมาใหม่ด้วยนะจีมิน"
"จริงเหรอโฮซอก ปีสุดท้ายแล้วยังมีคนย้ายมาอีกหรอ"
"วันนี้ห้องเรียนของเราจะมีเพื่อนใหม่ย้ายเข้ามา มีอะไรก็แนะนำเพื่อนใหม่ด้วยนะทุกคน เข้ามาสิ แทฮยอง" ชื่อคุ้นหูทำให้จีมินเงยหน้าจากการบ้านที่ลืมทำเมื่อวาน ตาเล็กเบิกขึ้นเมื่อเห็นคนหน้าห้องเรียน ไม่จริงน่า