Twenty two x

1.7K 89 17
                                    

P.O.V. Ariana
Ik loop het lokaal uit, naar mijn kluisje. Ik voel me echt kut, geen idee waarom. Oh nee, eigenlijk weet ik dat wel.

Ik heb Rein niet meer gezien na gisteren... Ik weet niet waarom, misschien stalkt hij me zonder dat ik het merk en pakt hij me een keer als ik helemaal alleen ben. Ik zie het wel, ik heb geweldige vrienden die me steunen voor als het goed mis gaat.

Gelukkig ben ik nu uit en kan ik snel weg. Mila was 1 uur eerder uit, dus ik ga alleen naar huis. Hopen dat ik heel en snel thuis kom. Mijn wang is trouwens al minder blauw, gelukkig. Met veel make-up kan je het verbergen. Niemand hoeft iets te zien of te merken, ik wil niet dat zielige meisje zijn. Ik open mijn kluisje er verwissel mijn boeken. "Hey." Rein komt bij me staan. "Hoi." Zeg ik twijfelend. Is alles weer goed? Is hij nog boos? Hij zei normaal hoi en geen kille hoi. "Ben je nog boos?" Vraag ik zacht. Ik heb niks gedaan, maar toch was hij boos. "Heb je Shelley gezien?" Negeert hij mijn vraag. "Nee, hoezo?" Shelley? Waarom die trut? Hij liet haar toch vallen voor mij? "We hebben afgesproken." Hij grijnst. Het is geen leuke lieve grijns, maar een vuile grijns. Hij weet dat hij me hiermee pijn doet. Waarom? Geen idee. Je zou toch denken dat ik hem vergeet na dit gedoe, maar nee. Ik houd van hem en dat stopt niet zomaar. Ik ben bang dat mijn liefde nooit meer weggaat.

Ik zie Shelley aan komen lopen. "Daar is ze." Ik wijs naar haar en Rein draait zich glimlachend om. Ze komt bij ons staan en Rein slaat een arm om haar heen. Mijn hart breekt stukje voor stukje af. "Hey schatje." Ze geven elkaar een zoen. Ik zucht en loop van ze weg. Kleine tranen verlaten mijn ogen.

P.O.V. Rein
Grijnzend kijk ik haar na. Ze is gebroken, lekker voor je. "Laten we gaan." Ik neem Shelley mee naar mijn auto. We stappen in en ik rijd naar mijn huis. Ik kijk af en toe naar Shelley. Ze ziet er lekker uit en ik weet dat ze dit voor mij doet. Ariana blijft wel lekkerder. Wow! Rein! Ariana is verleden tijd, richt je op Shel! Ik richt me op de weg en rijd snel naar huis. Ik heb wel weer zin in een wild spelletje.

{Dat zeg ik nog best netjes, vind je niet? 👣👣}

We lopen naar binnen en ik bied Shelley wat drinken aan. Mijn gedachtes dwalen steeds af naar Ariana. Zou ze nu aan het huilen zijn? Kapot aan het gaan zijn? Ik hoop het zo erg. Dat heet nou karma, lieve schat. HA! Ik neem Shelley mee naar boven en breng haar naar mijn kamer. Ik druk haar tegen de muur aan en zoen haar gepassioneerd. Ariana zoent beter.

Rein! Stop nu!

Geniet van Shelley.

Ik grijns van mijn gedachten en til Shelley op. Ik leg haar op bed en ga verder met onze zoen. Haar handen glijden naar mijn shirt en ze trekt hem uit. Ik kijk haar grijnzend aan en wil haar lippen weer voelen, maar ze houdt me tegen. "Even naar de wc." Ze knipoogt en geeft me een lange zoen voordat ze de kamer verlaat. Ik laat me op bed vallen en zie dan haar mobiel. Ze krijgt een berichtje. Ik kijk wie er appt. Wow, wacht...

Rick Ik zag Ariana huilend naar huis gaan! Je plan is gelukt, Rein is all yours! Doe het veilig hahaha

Ik voel nu zo slecht, niet omdat dit eigenlijk niet mag, maar omdat Ariana de waarheid sprak. Ik gooi de mobiel op bed en loop boos naar de badkamer. Ik wacht totdat ze eruit komt. Shelley legt haar handen in mijn nek en kreunt: "Waar waren we?". Ik duw haar van me af. "Jij trut! Jij was het!" Ik spuug de woorden uit. Ze begint te grijnzen. "Kom je er eindelijk achter! Jij bent zo dom!" Ze lacht en rent mijn kamer in. Ze pakt haar spullen en rent naar beneden, mijn huis uit. Ik laat me tegen de muur aanzakken. Hoe dom kan ik zijn? Ik had Ariana moeten geloven! Ik begin zacht te huilen. Ik ben Ariana gewoon kwijt. Het enige meisje waarvan ik houd, heb ik laten vallen en pijn gedaan. Alleen maar omdat ik zo ongelofelijk dom was om iets te geloven...

The cutest Badboy EVER {Voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu