The Symtoms of Leukemia

1.1K 37 0
                                    

SARAH JANE'S POV

Kararating lang namin sa Holland Airport. Hinihintay nalang namin ang mga Luggage tapos diretso na sa Hospital.

"Ughh Shit! Bakit ba ang tagal ng Lugage natin tsk."

"Romeo stay Calm ok."

"Di na talaga ako mapakali Sarah gusto ko na makita ang kapatid ko."

"Wait nandito na lets go."

Kunuha namin ang Luggage namin then nakaabang na samin ang Private Driver nila Romeo..

Nag Drive si Kuya papuntang hospital.

Habang nasa Byahe, di mapakali si Romeonkita sa mukha nya na subrang pag aalala nya sa kapatid nya.

Hinawakan ko nalang ang kamay nya para kahit papano mababawasan ang kaba nya..

After a Few minutes nakarating kami ng Hospital. Tumakbo kaagad sya sa Information at tinanong kung anong room naka Confine si Migz binigay naman nila kaagad ito.

Tumakbo si Romeo naka sunod lang ako sa kanya.

Huh..Huh...Huh...Huh. Grabe naman kung tumakbo si Romeo di ko sya maabot. Huh...Huh...Huh. hinihingal ako. Ang haba kasi ng Paa nya kaya ang bilis nyang tumakbo.

Finally naka rating kami sa Room na naka confine si Migz.

Dahan-Dahan pumasok si Romeo sa Loob sumunod din ako.

Na shock ako pag kita ko ky Migz.
Maraming Apparatus ang nakakabit sa katawan nya di ko mapigilan ang sarili ko naiyak ako.

"Miguel snnff snff. lumaban ka snnff snnff. nandito na si Kuya. Promise di na kita hahayaan mag isa dito. snnff...snff. Huhuhu Im sorry Miguel huhuhu kung sana di ako umalis di ka magkakaganito huhuhu kasalanan ko to huhuhu."

Humahagulhol sa iyak si Romeo habang naka hawak sya sa kamay ni Migz.

Lumapit ako sa kanya at Niyakap ko sya.

"Honey snnff snnff. tahan na. Magiging ok din ang lahat, naniniwala ako na kaya ni Migz yan. Alam ko malakas ang kapatid mo. "

"Waaaahhuhuhu kasalanan ko to. snnff snnff kung hindi sana ako umalis di sana ito mangyayari sa kanya. Huhuha Sarah di kaya mawala ang Kapatid ko. Mahal na Mahal ko si Miguel huhuhu."

"Shhh~ wag mong sisihin ang sarili mo. Nangyari na to ang dapat natin gawin ay mag dalasal nalang tayo, alam ko nakikinig si God satin at hindi nya pababayaan si Migz."

"Ohh God Huhuhu Please Help us. snnff..snnff alam nyo naman siguro kung gaano ko kamahal ang Kapatid ko. Sana po wag nyo po syang kunin saken. ikamamatay ko pag nawala sya huhu."

"Shhhhh Tahan na Romeo."

Humahagulhol parin sya sa pag iyak. Nakayakap parin sya sakin at hinaplos ko lang ang likod nya.

Umupo kami sa Sofa, sinandal nya ang ulo nya doon at pinikit ang mga mata nya. Siguro nag dadasal sya para sa kapatid nya.

Pinunasan ko ng tissue ang mga luha na umaagos sa mata nya. Pero kunaha nya ang tissue at sya na mismo ang nag punas nito.

First time kong makita si romeo na umiyak ng ganito.. Awang-awa talaga ako sa kanya.

Biglang bumukas ang door pumasok ang Doctor.

Biglang tumayo si Romeo at lumapit sa Doctor.

Nakinig lang ako sa usapan nila.

"Doc."

Age Doesn't Matter [COMPLETED] #BTS #Jungkook #BangtanTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon