011

91 11 1
                                    

Ik open de deur maar, want weetje wat moet ik anders? Vluchten? Ik heb juist nu mijn moeder nodig. "Mam, het spijt me, het ging per ongeluk." Flap ik er huilend uit als ik mijn moeder aankijk. Verbazend genoeg is de blik op haar gezicht enkel bezorgd en niet boos. "Je bent niet boos?" "Nee, meisje, het is nu eenmaal gebeurd, jij kan er ook niks aandoen." Zegt mijn moeder en ze sluit mij in haar armen. "Mag ik wel een ding vragen?" Zegt mijn moeder, "ja mama?" "Het is toch niet van een of andere mannelijke hoer ofzo he?" Ik grinnik en mijn moeder volgt. "Nouuuu, ligt eraan, als je Connor een mannelijke hoer vind... Dan ja" zeg ik best wel zacht. "Het is van Connor?" Vraagt mijn moeder verbaasd. "Ja" ik trek de deur wat verder open zodat ze ziet dat Connor tegen mijn bed aanzit. Ze kijkt meteen van Connor naar mij en terug. "Ik wist niet dat jullie iets hadden?" "Het is nog niet zo lang zo" zeg ik. "Twee weken en 4 dagen om precies te zijn" zegt Con, ik glimlach naar hem. Mijn moeder glimlacht ook. "Ik heb jullie altijd leuk gevonden samen" zegt mijn moeder. "Maar Connor, blijf je hier eten? Dan hebben we het er dan over, is dat goed? En jou ouders Con, zijn die thuis?" Vraagt mijn moeder. We knikken allebei en Con verteld dat zijn ouders thuis zijn. Mijn moeder verteld Con om zijn ouders uit te nodigen om bij ons te eten, en dan gaan we het vertellen. We weten nog niet zeker wat we gaan doen maar we hebben wel besloten dat het in ieder geval verteld en besproken word.

Connor is net naar huis gegaan, ik sta in mijn kamer voor de spiegel. Ik veeg over mijn buik, hoe zoiets kleins zo je leven kan omgooien. Ik trek een donkerblauw jurkje aan. Ik heb mijn haar niet gestyled vandaag en dat laat ik maar zo. Rustig loop ik naar beneden, we eten kipfilet met koude macaroni salade. Hebben Con en ik uitgezocht toen we boodschappen moesten doen. De voordeur gaat open en ik loop naar Connor, hij heeft van bijna alle deuren van ons huis een sleutel. Hij kan dus altijd binnen bij mij en ik heb ook alle sleutels van zijn huis zodat ik binnen kan bij hem. Hij knuffelt me en ik knuffel terug.

Als we allemaal aan tafel zitten, ik naast Connor begint mijn moeder met praten. "Nou Kelly, Simon, er is eigenlijk een heel belangrijke reden waarom wij jullie hier hebben uitgenodigd om te eten. En ik denk dat de kids dat het beste zelf kunnen vertellen" ik slik, ik wil niet. Connor neemt een teug adem en blaast t uit. "Mam, pap, we moeten ergens over praten. En misschien gaan jullie dit niet leuk vinden dat kan. Maar we moeten erover praten" Zegt hij Kelly kijkt verbaasd "Ja?" Vraagt ze. "Uhm Kate, moet ik het zeggen?" "Ja zeg jij het maar" ik kijk omlaag. "Kate... Uhm.. Kate en ik.. Zijn.. Uhm.. Kate en ik zijn zwanger" we slikken allebei. Ik kijk naar de uitdrukkingen op hun gezichten en zie dat Kelly glimlacht. Simon glimlacht ook maar een beetje nep. "Wat leuk" zegt Kelly. "Mam, pap" begin ik. "Ik heb besloten. Ik wil de baby houden" zeg ik iedereen kijkt verbaasd niemand had dit verwacht. Een glinster verschijnt in Con's ogen en ik glimlach naar hem. "Nou daar moet op gefeest worden niet?" Zegt Simon en hij glimlacht naar ons maar dit keer niet nep.

Mijn ouders hebben een glas champange op en Lewie Con en ik zijn op de terug weg van de Hema, we hebben een fles kinder champange gekocht. "Ik vind het wel spannend" zegt Lewie. "Ik denk wij allemaal wel" zeg ik grinnikend. "Maar ik bedoel, ik word gewoon oom dadelijk" zegt hij. Ik glimlach. "Ja en je grote broer word vader" "ik vind het een grote eer om vader te worden van jou kindje, ik had niks beters kunnen wensen" Zegt Con hij slaat een arm om mij heen en kust mijn voorhoofd. Ik glimlach en fluister "ik hou van je" "ik hou ook van jou"

———---------------
184 reads 😍
Volgende hoofdstuk komt een verrassing!
Xx-me

Just friends (NL)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu