Just friends (NL)

003

De volgende dag is niet veel beter. Mijn ouders zijn niet thuis en ik negeer de deurbel. Ik negeer de telefoontjes van Connor en alles waar hij ook mee probeert om contact te maken. Rox blijft maar praten over Dave en verder heeft niemand nog tegen me gesproken. De deurbel gaat al voor de twintigste keer vandaag en ik word weer gebeld. Ik negeer het allebei en loop naar mijn kamer. Ik leg me neer op mijn bed en zet muziek aan. De geluiden van liedjes van 5 seconds of summer stromen door mijn kamer en zachtjes zing ik mee. Rox belt me. Nee, hier heb ik geen zin in. Ik wacht tot mijn telefoon stopt met rinkelen en mijn muziek gaat weer aan. Ik zet mijn laptop op mijn bureau aan en ga op wattpad. Ik zoek voor fanfiction en begin te lezen. Mijn telefoon gaat weer. Connor, zal ik oppakken? Nee. Waarom eigenlijk niet? Ik ben boos. Maar waarom ben ik boos? op wie ben ik boos? Ik denk na. Ik ben boos op mezelf...

Met een zucht klop ik op de deur. Connor maakt 'm open. "Kate! Eindelijk! Waar was je?" Vraagt hij. "Thuis" zeg ik zacht en hij kijkt me vragend aan. "Waarom deed je de deur niet open?" Vraagt hij. "Ik weet het.. Ik was boos" "waarom was je boos?" Vraagt hij en hij maakt een gebaar dat ik binnen moet komen. "Ik was niet boos op jou" zeg ik en we lopen de trap op. "Op wie was je dan boos?" "Op mezelf" "wat?" "Ik was boos op mezelf" mompel ik. Hij gaat op zijn bed zitten en ik ga naast hem zitten. "Maar waarom dan?" Moet ik hem dit wel vertellen? Ik wil hem niet kwijt.. Nee, ik zeg het niet. "Weet ik niet" "weet je wel" "niet" "wel" "niet" "wel" "ik weet het wel maar ik kan het niet uitleggen" probeer ik. "Begin maar aan het begin" "maar ik wil het niet zeggen" floep ik eruit en hij kijkt me verbaasd aan. "Hoe bedoel je? Is het geheim?" Vraagt hij en ik knik. "Ik kan best een geheim bewaren." zegt hij met een knipoog. "Dat weet ik wel, maar ik kan het niet, ik kan het niet zeggen." "waarom niet?" "Het is ingewikkeld." Connor kijkt me aan en ik hem. Ik krijg dit rare gevoel in mijn maag en ik bloos. "Waarom bloos je?" "Weet ik veel." zeg ik lachend en Connor lacht ook. Hij komt langzaam dichterbij en kust me. Ik geef hem toestemming en hij verdiept de kus. Fuck Kate waarom doe je dit?! Verdomme. Ik wil van mijn gevoelens afkomen. Dit gaat dat echt niet helpen. Ik laat hem los en draai mijn hoofd. "Wat is er?" Vraagt hij, "wil je het niet meer?" "Ik weet het niet" "Hoe bedoel je?" "Ik weet het gewoon niet" Connor kijkt me aan. "Sorry, het spijt me" zeg ik. "Nee het geeft niet Kate, we deden het omdat we het beide wouden dus is het niet eerlijk als we door zouden gaan als jij het niet meer wilt" "Maar ik weet niet eens zeker of ik het wel niet wil" "Misschien is het een idee dat we er een tijdje mee stoppen en kijken hoe je dat bevalt?" "Oké" zeg ik en ik leg mijn hoofd zuchtend op zijn schouder.