Serseri Öğretmenim

Okulun İlk Günü

Damlayla sınıfa girdiğim de herkes susup bana tuhaf bakmaya başladı. Hoca içeriye girdiğin de yanına beni çağırdı.

"Evet Asya kendini tanıt lütfen."

"Merhaba benim adım Asya. İzmir den geldim. Buraya yeni taşındım."

"Hey sen neden buraya geldin?"

Kıza bakmaya başladım. Beni neden tahtaya çıkarmıştı ki ben oturduğum yerden de konuşabilirdim.

"Yakında buraya taşınacağız. Beni erken gönderdiler alışmam için."

Gülmeye başladıklarında onlara baktım.

"Saçmalama senden kurtulmak için yapmışlardır. Ne kadar saf bir kız."

İlk günden sinirlenmemeliydim. Dişlerimi sıkarak yerime oturdum. Zil çaldığın da bana saf diyen kız yanıma geldi.

"Ah bebeğim ailesiz nasıl bir hayat yaşamayı düşünüyorsun? Ailen şuan da çok mutludur seni buraya gönderdikleri ve senden kurtuldukları için. Belki de bunu kutluyorlardır."

Dayanamıyorum artık. Damla kolumu tuttuğunda ona baktım. Gözlerimle elini çekmesini istedim. Ama bırakmamıştı.

"Ah zavallıcık sana acıyorum."

Dedikten sonra yanımdan çekip gitti.

"Damla sen ne yapıyorsun?"

"Ona karışma Asya. Okulun kabadayısı gibidir. Tamam onu birkaç defa dövmüş olabilirim ama yine de bulaşma."

"Kolay lokma desene..."

Yerimden kalkıp koridora attım kendimi. Arkamdan Damla bağırıyordu.

"Asya dur beni bekle. Ben sana ne diyorum sen ne yapıyorsun?"

Bahçeye çıktığım da onu arıyordum. Banklardan bir tanesine yayılmıştı. Sanırım yanındaki de sevgilisiydi. Yanına gittiğim de bana baktı güldü ve konuşmaya devam etti. Damla soluk soluğa yanıma geldi.

"Merhaba ben Asya. Tanıştığımıza memnun oldum."

İkisi de bana döndü.

"Merhaba ben Poyraz."

"Kız arkadaşını birkaç dakikalığına alabilir miyim?"

"Tabii."

Dediğin de kızın saçından tutup kaldırdım. Poyraz yerinden kalktığın da Damla onu durdurdu.

"Gel bakalım şimdi seninle bir oyun oynayacağız. Sorularıma yanlış cevap verirsen dayak yersin. Doğru cevap verirsen de dayak yiyeceksin."

Herkes bize bakmaya başlamıştı.

"Evet, ilk sorum benimle neden uğraşıyorsun?"

"Bırak saçımı. Canımı acıtıyorsun."

"Yanlış ceva.p"

Kafasını dizime geçirdim.

"Hey kızı rahat bırak."

Poyraz'a bakıp güldüm.

"Poyraz sevgilin mi?"

Sesi çıkmamıştı. Bu sefer yüzüne yumruk attım. Öfkem vurdukta artıyordu. Kıza defalarca vurmaya başladım. Tüm hıncımı ondan alıyordum. Özgür'ün dün bana dedikleri geldi aklıma. Daha hızlı vurmaya başladım. Ailemi özlüyordum ve birisi ailem hakkında konuştuğunda kendime hâkim olamıyordum. Kızı elimden aldıklarında yer de kanlar içinde yatıyordu. Beni kucakladığında ona vurmaya başladım.