Serseri Öğretmenim

Okulun İlk Günü

''Kimse gelmedi mi? Damla falan uğramadı mı?''

''Okulundan yarısı burada ve seni merak ediyorlar. İçeriye sadece bizi aldılar. Baksana Özgür de burada mı?''

''Anlamadım okulun yarısından fazlası mı dedin?''

Ben o kadar insanı tanımıyordum bile.

''Evet bebeğim. Kızı kimse sevmiyormuş. Onu mahvettiğin için seni kutlamaya gelmişler.''

Gülmeye başladım. Elbet benden önce birileri dövmüştür onu. O an aklıma Damla geldi. Birkaç defa dövmüştü onu.

''Peki, kız nasıl?''

Onu kötü dövmüştüm. Kafasını duvara vurduğum an gözümün önünde canlanınca midem bulandı.

''Burnu kırılmış. Önemli bir şeyi yok.''

''Özür diliyorum sizden. İlk günümde kavga ettim.''

''Hayır Beray özür dilemene gerek yok. Aferin sana. Sadece okul müdürüyle konuşmamız gerekiyor. Ama merak etme disiplin suçu bile almayacaksın.''

''Nasıl olur? Kızın ailesi bizden şikayetçi olur.''

''Tabii kızın bir ailesi olsaydı. Üvey annesi varmış. O kelimeyi ağzıma almayı sevmiyorum. Onun için okula gelmezmiş. Merak etme kimse seni suçlayamaz.''

Ağzım açık kaldı. Ceza almayacağım için sevinmiştim ama kız için de üzülmüştüm. Ailesiz bir hayatı vardı. Ona acınması gerekiyordu bana değil. Doktor içeriye girdiğin de gülüyordu.

''Evet Asya Hanım nasıl hissediyorsunuz?''

''Asya da kim*''

Babam bir anda şaşırıvermişti.

''Baba Asya benim. Özür dilerim doktor bey bazen babam ismimi Beliz diye karıştırır.''

''Çıkabilirsiniz. Hoş çakalın'.'

Annemle babama baktım.

''Arda sen ne yapmaya çalıştın? Az önce Beray adını ağzından kaçırıyordun ve bu riskli bir şey biliyorsun.''

''Evet ama Asya adına daha alışamadım. Tuhaf geliyor benim kızım değilmiş gibi.''

''Bana anlatmayacaksınız değil mi?''

''Hayır bebeğim. Şimdi olmaz. Hadi bakalım çıkalım.''

Apartmanın önüne geldiğimiz de Arya ile karşılaştık.

''Selam.''

''Selam. Siz geziyor muydunuz?''

Bana ve Özgür'e ters ters bakmaya başladı. Bu kızı seviyordum ama ondan da nefret ediyordum. Dün Özgür'ü deli gibi öpüyordu.

''Hayır. Asya'nın ailesi geldi onları almaya gittik.''

''Bebeğim senin adına çok sevindim.''

''Teşekkür ederim.''

Bana sımsıkı sarıldı.

''O zaman Caner biz de kalabilir.''

Ona bakmaya başladım.

''Caner zaten siz de kalıyor Arya.''

''Hayır Asya. Geceleri senin yanına geliyordu.''

''Caner bu doğru mu?''

''Arya ne saçmalıyorsun? Beni neden izliyorsun? Beni izlemenden nefret ediyorum.''

Arya'nın gözleri doldu ve ağlayarak yanımızdan gitti. Bu kız Özgürden hoşlanıyordu. Hem de deliler gibi.

''Özgür bence kızın üstüne çok gitme.''

Bağırmaya başladı.

''Kızın beni sürekli takip etmesinden nefret ediyorum.''

''Biliyorum ama baksana senden hoşlandığı için yapıyor bunları.''

Bir an durdu.

''Benden mi hoşlanıyor? Ah Beray saçmalama.''

''Özgür sana bakışını görmedin mi?''

''Hayır.''

Bu kadar soğukkanlı olmasını beklemiyordum.

''Özgür git ve kızdan özür dile.''

''Hayır Beray.''

''Neden kavga ediyorsunuz?''

''Arda Bey, Beray bir kızdan özür dilememi bekliyor. Onun için kavga ediyoruz.''

''Beray, Özgür'ü rahat bırak. İstediği zaman istediğini yapabilir.''

''Tamam babam.''

Arya'yı ne kadar üzdüğünü bilmiyordu belki de? Ama onunla birlikte olmasını asla istemezdim. Özgür hayatımı kurtarmıştı yeniden. Onu affedecek miydim? Hayır. Onun benim kadar üzülmesini istiyordum. Benim kadar acı çekmesini istiyordum.

İnstagram sayfası: serseriogretmenimwattpad