Benim hala minik olduğunu söylediğim ama on buçuk yaşında olduğunu bastıra bastıra dile getiren kızım mutfağın kapısından girerken belki de artık taşınmamız gerektiğini düşünüyordum.
Luke, tipik orta yaş sendromuna girdiğimi düşünse de kızımın büyüdüğünü görmek beni derinden yaralıyordu. Sonuçta daha geçen gün çişini Ashton'ın baterisine yapmıştı. Tabi Calum'a göre bu altı yıl önceydi ve biz çok toyduk. Ayakta bez değiştirebileceğimize inanan iki kafadardık. İşte bu yüzden Ashton'ı hiçbir zaman baba konumuna getiremiyordum.
"Ta-da! Nasıl görünüyorum baba?"
Roxy, kendi ekseni etrafında dönerken genişçe gülümsedim. Kızım her geçen gün daha da zarif bir kadına dönüşüyordu. Ve onu eve kapatma isteğim gün geçtikçe artıyordu.
Kafasında kırmızı aşçı şapkası ve Luke'a öylesine bağlattığı aynı renkteki mutfak önlüğüyle tıpkı beş yaşında görünüyordu. Saçlarını da topuz yapıp şapkasının altına gizlemişlerdi.
Calum'ın doğum günü pastasını yapmak için tamamen hazırdı.
"Tam beş yaşında bir aşçı gibi görünüyorsun."
Roxy dudaklarını ve burnunu büzüştürüp ellerini beline yerleştirdi. İşte günün en sevdiğim kısmı geliyordu. İşaret parmağını tam tahmin ettiğim anda bana doğru sallamaya başladığında günlük azar vaktimin geldiğini anlamıştım.
"Ben on buçuk yaşındayım baba."
Kahkaha atmamak için alt dudağını sertçe ısırdım. Roxy, ciddi bir konudan bahsederken karşı tarafın gülmesinden her zaman nefret ederdi.
"Bunu ne zaman öğreneceksin babacığım? Ben bak tekrar ediyorum on buçuk yaşındayım."
Onu kucağıma alıp göğüs kafesimden içeriye sokana kadar sarılmamak için kendimi tuttum. Onun yerine alt dudağımı sarkıtıp gözlerimi kırpıştırdım.
Baba kız en sevdiğimiz kendini affettirme yöntemimizdi.
Ve her zaman bu numaraya kanıyorduk.
"Özür dilerim bebeğim. Baban yaşlandı biliyorsun."
Roxy bir anda omuzlarını düşürerek yanıma koştu ve onu tezgaha oturtmam için kollarını bana uzattı. Eğilip onu kucağıma aldım ve tezgaha oturttum.
"Pekala affettim koca oğlan. Ama sen yaşlanmadın. Hala gençsin."
Baba kız matematikte yaş problemleri sıkıntımız olduğu bariz bir şekilde ortadaydı. Umarım Daisy bu anlarımızı görmüyordur.
"Senin şapkan nerede?"
Ah işte daha da utanç verici an geliyordu.
Lanet Calum neden doğmuştu ki?
Ve neden o yeni sevgilisiyle gezerken biz ona pasta yapıp, parti organizasyonu yapmak zorundaydık?
"Hadi şapkayı ve önlüğü getir."
Roxy, yemek denemelerine üç ay önce başlamıştı. En son Ashton ile mutfağı yakma girişiminden sonra bir süre ara verme kararı almıştık. Aslında hepsine ceza vermiştim. Pardon ama en sevdiğim gitarım da yanmaktan kıl payı kurtulmuştu. Ne yapsaydım? "Alın şurada da diğer gitarım var onu da yakın." mı deseydim?
Hiçbiri ben olmadan mutfağa giremezdi. Bu yüzden Roxy benden bir hafta boyunca izin için kıvranmıştı. Calum'ın 30. Yaş günüydü ve sanki kutsal bir günmüş gibi kutlanması gerekiyordu.
Luke, bu konuda çok alıngan davrandığımı söylemişti. Benim otuzuncu yaş günümde parti yapılmadığı için Calum'ı kıskanıyormuşum.
