Soundtrack van mijn rocksterleven

30.

If it's not forever, if it's just tonight. Oh, it's still the greatest, the greatest, the greatest
Kings of Leon – Sex on fire

- - -

Het was eigenlijk best leuk om weer op school te komen na twee weken afwezigheid. Pas toen ik Lucas met een enorme plastic tas mijn kant op zag komen, herinnerde ik me de koekjes weer die we gebakken hadden.

"Honger?" grijnsde hij.

"Helaas, net gegeten." Die koekjes zouden ondertussen trouwens toch wel taai zijn, maar dat kon onze fans vermoedelijk niet schelen. Ik keek om me heen. Iedereen lette toch al op ons, dus ik hoefde niet eens te schreeuwen. "Wie van jullie wil er met Lucas zoenen?"

Meteen begon een groot aantal meisjes te gillen en te wijzen. Eén meisje zag er zelfs uit of ze flauw ging vallen. Aanstelster.

Met een brede grijns bekeek ik mijn toeschouwers. "Dan hebben jullie pech, maar we hebben wel koekjes voor jullie. Helemaal zelf gebakken."

Alsof we een pot honing waren en de rest van de school een bende uitgehongerde bijen, zo werden we bedolven onder de fans die koekjes wilden en degenen die geen fan waren, maar wel wilden profiteren van gratis eten. Zo ging dat dus als je beroemd was.

Er was maar één persoon die de betovering kon verbreken en dat was de conciërge. Zodra hij in beeld kwam, stoof iedereen weg. Inclusief Lucas en ik, want we wilden niet te laat komen bij aardrijkskunde.

Eenmaal in het lokaal aangekomen, stapte ik op mijn mentor af met een zakje koekjes. "Deze is voor u. Voor straks bij de koffie."

"Wat lekker," zei ze en pakte het zakje aan. "Proberen jullie hiermee alle leraren te laten vergeten dat jullie geschorst waren? Want we moeten het echt nog even over de gemiste lessen hebben. Die moeten jullie in je eigen tijd inhalen."

"Dat hebben we eigenlijk al gedaan," zei Lucas met zijn meest voorbeeldige gezicht. "We hebben al het huiswerk van de afgelopen week gemaakt en ook al wat vooruitgewerkt, toch Britt? Oh, en ik vergeet bijna die hele samenvatting die we gemaakt hebben om te leren voor de examens. Als we die aan de hele klas uitdelen, kunt u het ons dan vergeven?"

Mevrouw Van Gassel lachte. "Vooruit dan, maar ik wil wel controleren of jullie echt al het huiswerk gemaakt hebben. En Britt, jou wil ik na het zevende uur graag even spreken. Ik ben je mentor, dus hoor ik me met jouw studievoortgang te bemoeien. Ga nu maar zitten."

Ik gaf Lucas een high five en ging op mijn plek naast Fayza zitten. "Hebben jullie je tweede date al gepland?"

Ze knikte. "Woensdag. We gaan schaatsen. Romantisch, hè?"

"Super." Moest ik dat niet ook een keer met Jente gaan doen?

"En hoe is het met Finland?"

"Gekkenhuis," antwoordde ik. "We worden overspoeld met berichten op Facebook. Er was een Fins meisje dat zei dat ze het nummer aan had gevraagd en dat het toen weer werd gedraaid."

"Serieus? Dat is zó cool. Jullie worden gewoon wereldberoemd. Eigenlijk best een briljante strategie van je: eerst een paar hits scoren om naamsbekendheid op te bouwen en daarna met je band doorbreken."

"Precies," lachte ik, hopend dat ze het niet als een steek onder water bedoelde. Natuurlijk zou ik mijn naamsbekendheid inzetten voor de band.

Op dat moment kruiste mijn blik die van mijn mentor. Spontaan ging ik een beetje meer rechtop zitten. Ik kon maar beter opletten, anders had ik straks nog meer problemen aan mijn broek hangen.

-

Hoewel we officieel gezien nog steeds in de lerarenkamer hoorden te eten, glipten Lucas en ik in de pauze toch gewoon de aula in. We hadden er behoefte aan om onze vrienden te zien.