Soundtrack van mijn rocksterleven

10.

She's got the glam. A rock n' roller
Lenny Kravitz – Rock star city life

- - -

"Hou je dat aan?" Fayza liet vanaf haar positie op mijn bed een kritische blik over mijn outfit glijden.

"Ja, hoezo?" Ik wierp een blik in de spiegel. Wat was er mist met mijn spijkerbroek, trui en laarzen? "Het is radio, niemand ziet wat ik aan heb. Alleen de mensen in de studio, maar het is niet alsof het hen iets kan schelen. Trouwens, ik ben een rockster. Had je verwacht dat ik daar op roze pumps zou gaan staan?"

"Dat had gekund. Een beetje meer glamour zou echt niet verkeerd, hoor, als je begrijpt wat ik bedoel. Je ziet er helemaal niet uit als een rockster." Zonder op te kijken sloeg Fayza een bladzijde om van de Cosmogirl die ze meteen bij binnenkomst van mijn bureau had gevist. "Komt je vader ook?"

"Ja," antwoordde ik terwijl ik een laagje lipgloss op mijn lippen smeerde. "Mijn ouders hadden me waarschijnlijk vermoord als ik ze niet allebei uitgenodigd had. Daarom kunnen Sarah en Annick ook niet komen, want er passen niet zoveel mensen in de studio."

Fayza knikte begrijpend. "En daarom heb je alleen je allerbeste vriendin meegenomen natuurlijk. Of ga je me nu vertellen dat ik hier kan blijven omdat je me hebt ingeruild voor Jente? Jullie hadden het wel erg gezellig samen gisteren tijdens geschiedenis."

Ging ze nou moeilijk doen omdat ik alleen al met Jente praatte? Hoe moest dat dan wel niet als we ooit iets met elkaar hadden? Niet dat dat ooit ging gebeuren, maar bij wijze van spreken.

"Meiden, komen jullie?" riep mijn moeder van onderaan de trap.

"Ja, ik ben bijna klaar!" Snel smeerde ik wat mascara op mijn wimpers, blij om gered te worden van dit dodelijke gesprek. Normaal gesproken nam ik nooit veel moeite om make-up op te doen. Dan ging er alleen een lijntje oogpotlood onder mijn ogen. Maar nu mensen me in de gaten hielden, besteedde ik er toch iets meer aandacht aan. Oké, en natuurlijk ook omdat ik hoopte zo meer in de smaak te vallen bij Jente.

Fayza en ik stommelden de trap af en naar buiten, waar we in mams auto stapten. Zodra ik de deur aan de passagierskant dichttrok, begonnen de zenuwen op te spelen in mijn onderbuik. Mijn eerste radio-optreden. Er waren ongeveer veertigduizend mensen die dit konden horen en gezien mijn populariteit op school de laatste dagen zat een groot deel van hen ook daadwerkelijk bij de radio. Zoveel.

"Heb je er zin in?" Mam keek me aan terwijl ze de sleutel omdraaide in het contact.

Ik knikte, alleen maar omdat ik het stom vond om nee te zeggen. Ik wist dat het nummer al op de landelijke radio was geweest, maar dit voelde anders. Hoe zouden mensen reageren op ons optreden? Gelukkig was Fayza er. Zonder haar had ik het waarschijnlijk helemaal nooit gedurfd. Mijn eigen nummer spelen op de radio!

Hopelijk was Jente het vergeten. Nog zo'n gesprek met haar en nog meer hatelijke opmerkingen van Fayza over haar zouden me hartproblemen bezorgen en dat was nu wel het laatste dat ik kon gebruiken.

-

De parkeerplaats bij de radiostudio stond tot het laatste vak toe vol toen we daar arriveerden. Er waren dan ook maar vijf vakken, en er stonden al een aantal auto's in de berm.

Mam manoeuvreerde haar kleine autootje behendig tussen het hek, de stoeprand en een andere auto. Het was even de acrobaat uithangen om eruit te komen, maar toen stonden we op de parkeerplaats. Nu ging het beginnen. Met mijn ene hand duwde ik de deur van het gebouw open terwijl ik met mijn andere hand in die van Fayza kneep. Ook mijn darmen knepen zich samen. Vast gezonde spanning.

"Succes," zei Fayza. "Je kunt dit. We zijn allemaal heel trots op je."

Dat maakte me alleen maar nog zenuwachtiger. Nu moest ik aan verwachtingen gaan voldoen.