Soundtrack van mijn rocksterleven

22.

Hey there Delilah, I know times are getting hard. But just believe me girl someday I'll pay the bills with this guitar
Plain White T's – Hey there Delilah

- - -

De gehele donderdag besteedde ik aan het schrijven van nummers. Zelfs toen Jente belde, nam ik niet op. Ik wilde zoveel mogelijk nieuwe liedjes verzameld hebben voordat het avond was.

Tegen de tijd dat ik naar de bandrepetitie ging, had ik er zeven – in verschillende stadia van gereedheid. Sommige waren wat minder goed dan de andere, vooral omdat ik het zaakje nogal afgeraffeld had, maar het was tenminste iets. Nu moest de rest van de band wel zien dat ik mijn best had gedaan. Met een stapel bladmuziek vertrok ik dan ook naar de repetitie.

"Zo, wat heb jij allemaal bij je?" merkte Sarah op zodra ik de papieren uit mijn gitaartas haalde.

"Dit is een goedmakertje voor mijn andere nieuws, dat jullie waarschijnlijk niet zo leuk zullen vinden." Nerveus herschikte ik de stapel, ook al lag die al kaarsrecht. "Ik weet niet of Fayza het jullie al verteld heeft, maar Lucas en ik gaan met een platenmaatschappij praten over een contract."

"Ik vind je nog steeds een verrader," liet Fayza weten. "Het begon met dat ene nummer waar wij niks van wisten en nu is er al een platencontract."

"Dat klopt, maar ik dacht dat ik jullie misschien via deze weg ook binnen kan loodsen bij dezelfde platenmaatschappij. En daarom heb ik vandaag de hele dag gewerkt aan nieuwe nummers. Willen jullie ze horen?"

Annick onderwierp me aan een wantrouwende blik. "Nummers voor ons of voor Lucas?"

"Voor jullie natuurlijk." Ik pakte mijn gitaar vast en startte met het beste nummer dat ik vandaag had geschreven. Misschien zou het horen hiervan ze wat milder stemmen.

Terwijl ik aan het spelen was, veranderden de gezichten van mijn medebandleden langzaam van absoluut niet geamuseerd naar redelijk goedkeurend. Ze zagen er nog steeds niet op en top gelukkig uit, maar het was duidelijk dat dit nummer toch al iets goed maakte.

"Handen omhoog wie dit een geweldig nummer vond," zei Fayza na afloop. Meteen schoten er drie handen in de lucht.

"Dankjewel," glimlachte ik opgelucht. "Ik heb er nog meer, maar die zijn wel minder goed dan deze."

Ik speelde de rest van de nummers ook nog voor ze, maar we waren het er allemaal over eens dat het eerste inderdaad het beste was. Daar gingen we dan ook mee aan de slag. Nieuwe energie leek door de garage te stromen terwijl we het nummer met z'n allen repeteerden. Misschien dat dit een soort nieuw begin voor de band zou kunnen zijn.

-

Na een zeer vruchtbare repetitie ging ik naar Lucas toe. Gezien ik het net goed had proberen te maken met mijn vriendinnen voelde het een beetje verkeerd wat ik ging doen, maar ik moest wel.

Met opgetrokken wenkbrauwen deed hij open. "Dit is al de tweede keer deze week dat je onaangekondigd voor de deur staat."

"Dat weet ik, maar ik heb iets voor je. Mag ik binnenkomen?"

Lucas haalde onverschillig zijn schouders op en ging me voor naar de woonkamer. Daar gebaarde hij dat ik op de bank plaats kon nemen.

Dat deed ik dan ook. Ik ritste mijn gitaar weer uit de hoes. "Dit nummer heet 'Girl, your eyes'. Ik hoop dat je het leuk vindt." Na die woorden zette ik mijn tweede meesterwerk van vandaag in.

"Dit gaat zo overduidelijk over Jente," lachte hij na afloop.

"Wil je het dan niet zingen?" Ik beet op mijn lip. Eigenlijk was die mogelijkheid helemaal nog niet bij me opgekomen.