Chances (KaRa)

Chapter 6

AUTHOR'S NOTE!!!!

NOTICE ME PLEASE! ETO NA YUN! BS INCOMING HAHAHA READ AT YOUR OWN RISK KAHIT LIGHT LANG NAMAN TO HINDI MASYADONG MADETAILS

Mika's POV

"Bat ka pa bumalik ate Kim? Pababa na din ako. Inaayos ko lang to kasi baka makita pa ni Vic" narinig ko kasing nagsara ang pinto at alam ko namang may nasa likod ako

"I'm sorry" natigilan ako sa boses ng nagsalita. Shet kanina pa ba sya? Narinig nya ba lahat? "I'm sorry kasi wala akong ibang magawa kundi ang mag sorry.

Paharap na ako ng biglang "Mika.." Nagback hug sya saken at parang hinuhugot nya ang lakas ko na hinayaan ko lang syang yakapin ako "Baby.." three years.. three years kong hindi narinig to galing sa kanya "Hindi mo na ba ako mahal? Nakalimutan mo na ba talaga ako? Wala na ba talaga tayong pag-asa. Narinig ko lahat pero bakit hindi ako kumbinsido na kaya pa ibalik ang lahat sa dati" naramdaman ko ang ulo nya sa balikat ko at dahil naka sleeveless ako mas ramdam ko ang basa sa balikat ko. Naiyak sya sa pagaakalang ayaw ko na sakanya.

Umuwi ako ng Pilipinas hindi para dito, pero trinaydor ako ng sarili ko. Hinarap ko sya at mariing hinalikan. God how i missed her. Naramdaman kong mas humigpit ang yakap nya at mas inilapit nya ako sa kanya dahilan para mas lumalim ang halik. Pakiramdam ko kung hindi niya ako hawak baka bumagsak na ako, sobrang nanghihina na ang tuhod ko sa halik na to.

Hindi ko na na namalayan na naihiga na pala ako ni Ara at dahan dahan nyang hinahalikan ang leeg ko at unti unting tinatanggal ang damit ko. "You don't know how much I missed this. How much I missed every bit of you" bulong nya sakin habang kinakagat nya nang marahan ang tenga at leeg ko.

Pinagpatuloy nya ang halik hanggang sa dibdib ko, at namalayan ko nalang na wala na akong saplot ni isa, hindi pa rin sya nagbabago, mas mabilis pa sya sa kidlat. Napatawa ako kaya naman kinunot nya ang noo nya ng napansin nya iyon. "Bakit?" umiling ako at bahagyang umangat saka hinalikan ko sya sa labi ng mabilis "Wala, di ka pa din nagbabago. Manyak ka pa din" nakangiti kong sabi sa kanya. "Ah ganon" bigla nya akong inihiga at mas umibabaw sya saken. Mas hinalikan nya ako at kiniliti ako habang ginagawa yun "Vic-- wag hahaha-- tama na--" puro na ako tawa kase ayaw nyang tigilan ang pangingiliti sakin

Mayamaya pa ay tumigil na sya at hinalikan nya uli ako sa labi. Mas mahaba to kesa kanina. Parang nilalasap nya ang bawat kumpas ng labi namin. Napapikit ako sa sensyon ng naramdaman ko siya sa pagkababae ko. Wala na, wala na akong lakas. Nakuha ng lahat ni Ara. Pinagpatuloy nya yun hanggang sa nakaramdam ako ng panghihina sa katawan.

Humiga lang ako at si Ara naman ang gumawa sa lahat pero pakiramdam ko parang ang dami kong ginawa sa pagod ko. Kinumutan nya ako at tiningnan lang ako habang nakaupo sya sa kama na nakangiti "Ayaw mo na ba sakin?" napakunot ako sa sinabi nya at umupo na din ako "Sira ka ba kung ayaw ko na sayo edi sana kanina pa kita tinadyakan" inis kong sagot sa kanya at humiga uli, para kasing sira

"Maibabalik pa ba natin sa dati ang lahat Mika?" nag backhug sya sakin at napapapikit naman ako sa hininga nya na dumadampi sa batok ko. Sabay mo pa yung matangos nyang ilong.

"Hindi na Vic" naramdaman ko ang pag higpit ng yakap nya pero unti unti din itong nawawala sa pagkakayakap sakin. "Hindi na natin maibabalik sa dati ang lahat Vic" nagulat ako ng bigla syang tumayo at muling umupo sa kama "Wag mo ng ulitin please. Alam ko na" blanko nyang sabi sakin

"Hindi na natin maibabalik ang lahat kase tapos na, nangyari na. Wala na tayo--"

"Mika please" pinutol nya ang sasabihin ko at kitang kita sa mukha nya ang sakit at lungkot. "Mauna na--" this time ako naman ang pumutol sa kanya at hinigit ko sya dahilan para mapaimbabaw sya sakin. "Wag mo na akong pahirapan please" sabi nya sakin ng hindi man lang ako tiningnan