Megan chuckled. "Sydney, masama ba mag celebrate sa normal na araw? Masama bang mag handa ng ganito karami ng walang dahilan?"








"Lahat naman kasi, Megan... may dahilan eh. So... bakit tayo kakain ng ganito karami? Yunh totoo? Gutom na gutom ka ba?" I raised an eyebrow.





Megan made a thinking face. "Uhm, sige. Nag cecelebrate ako ngayon kasi... ako ang unang pasyente ni future registered nurse, Sydney Isabelle Laurel Delafuente. Ano? Okay na? Oh... wag kang magmulang kamatis dyan. Di ka mukhang kamatis, mukha kang ilaw sa ambulansya. Kain na, Sydney."









"Megan, kung wala ka lang pasa at sugat... kanina pa kkta pinaghahampas." Tinignan ko sya ng masama. "May nalalaman ka ng mga ganyan ha. Naturukan ka ba ng asukal sa katawan at nagiging sweet ka na?"










Napatigil si Megan sa paglalagay ng pagkain sa aking plato. "Sydney, hindi ba ako sweet sayo?"









Iniwasan ko ang tingin nya at tumingin nalang sa plato ko. "Sweet ka ba? Pinapakilig mo ako... romantic ka. Sweet minsan pero madalas.... MASUNGIT."














Tunog lang ng plato, kutsara, tinidor at ilang utensils ang tanging naririnig ko. Hindi kami nagiimikan. Shit! Did I ruin anything?!











"Mahal mo pa din ba ako kahit ganito ako?" She mumbled









"Oo. Kahit pa ubod ka ng sungit." I answered as I cut the steak in half. "Kahit pa minsan ay pinagtrtripan mo lang ako, kahit minsan nag susungit sungitan ka lang. Mahal na mahal pa din kita, Megan. Kaya pwede ba? Wag kang feeling action star at bumubulagta ka ngayon na may injury."












Narinig ko nanaman ang kanyang malambing na tawa. "Sydney, puno ng action, horror at drama ang buhay ko. Pero ikaw lagi ang romance-comedy at porn ko."










"Ano?! Anong sinabi mo?!"











Bigla syang tumawa ng malakas.











"May nalalaman ka pang porn, eh noh?! Ang ganda na sana eh! Nasingit pa yang putek na porn na yan!!" Pagsisigaw ko.










"Ayaw mo? Ayaw mo? Sge, sa iba ko hahanapin ang porn!" -Megan








"Bawiin mo yang sinabi mo kung ayaw mong madagdagan yang mga sugat at bruise sa----"














Tok tok tok
















"Good afternoon, Macintosh!!" Bumungad sa harap ng dining table ang isang Yuri at isang Aliyah at isang Andrea. "Mag bunyi ang mga tomboy! Buhay ang ating master!!"










Naglabas ng wine si Yuri mula sa wine rack at mabilis nyang natanggal ang cork nito.










"Naku, prepared tong si Lord Mackenzie at nag order pa ng pagkain para sa pag bisita natin!" Sabi ni Andrea








"Mga gago." Megan mumbled.










"Come on, Mac! Mag celebrate tayo at buhay ka pa! Hahaha! Jk! Andito kami para mag meeting. Alam mo na. Revenge time." Sabi ni Aliyah









"Wag na wag kayong kikilos hangga't wala pa akong sinasabi." Megan told her with a cold voice









"Oo, dont worry. Sumasangayon kami lagi sa plano mo." Aliyah grinned












Megan made a way to get rid of them... or maybe, get rid of us. She excused herself and went straight to the bathroom. Syempre sinundan ko sya, hawak ang towel nya.










"You want me to help you?" I asked as she started getting rid of her clothes.











Megan sighed. "Sure."










Inalalayan ko si Megan sa bath tub dahil may pilay ang kanyang kaliwang paa. Sa unang pagkakataon ay ako ang nagsisilbi saknya. Ang sarap pala sa pakiramdam na pinagsisilbihan mo ang mahal mo. Ang sarap sa pakiramdam na sa oras na to, ako ang sinusunod ni Megan. Hindi sya nag rereklamo sa bawat utos ko saknya. Ako din ang nag momonitor ng antibiotics na itatake nya dahil sa dami ng malalim na sugat saknya.







Biglang napapikit si Megan sa hapdi after kong mag start sa paglilinis ng mga sugat nya.









I sighed. "I wish I know to make this pain go away, Meg." I mumbled









"It doesnt even hurt, Syd." Mayabang nyang bulong.











"Bakit ka nakapikit?"











"Ayst! Dalian mo nalang, Sydney!"


















After a few minutes... I wrapped her with a towel. I helped her with the comfy clothes I brought for her.











"Love?" Megan mumbled behind me as I clean the soap next to the sink.








"Yes, Meg?"









Bigla nya akong niyakap mula sa likuran. "Thank you for taking care of me." She said












Napangiti nanaman ako sa kilig. Bihira kong marinig ang mga to mula sa labi ng minamahal kong si Megan. "You are welcome, Meg. Lagi mo akong inaalagan. You deserve to be pampered." Humarap ako saknya at hinalikan ang noo nya.









She just stared down at me with a calm face. Her lips are slightly crooked, forming a little smile. I wanted to kiss her lips kaso may sugat ang corner ng labi nya and I was afraid to hurt her, I might end up kissing her hard.














"I have to go, Megan. May aayusin muna ako sa bahay." Paalam ko.










"Will you be back tonight?"













AN: sorry sa Walang kwentang update. Nadedepressed ako.
Sana kasi totoo ang RASTRO! Hahahahhaa!

Way back home (TBTIEH) On goingWhere stories live. Discover now