dit is een ncis fanfictie
dit is geen Tiva of Mcabby verhaal.
dit is een echte zaak met de persoonlijke problemen en al.
Eli David is nog steeds in leven, alleen weet heel Amerika dat niet (ook Ziva niet). hij wilt wraak nemen op Ziva voor het verli...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
We lopen met z'n vieren naar buiten en ik draai de deur achter me in het slot. Op het moment dat ik de klik hoor weet ik dat er iets mis is. Het klonk te luid. "Iedereen op de grond!" roep ik, maar het is al te laat. De bom gaat al af. Ik zat het dichtst bij de bom, dus vang ook de meeste klappen op. Ik val op de grond en voel een steek door mijn hoofd gaan. Kort wordt alles zwart. Als ik weer goed zie kijk ik om me heen om de anderen te vinden. Ik wil net naar Gibbs toe kruipen Als die naar iets achter me wijst en schreeuwt "Ziva kijk uit achter je!". Maar het is al te laat. Het laatste wat ik zie is een man die een washandje op mijn gezicht drukt. Dan wordt alles zwart. (even ter herinnering van het vorige hoofdstuk. Zit je er weer helemaal in ;) )
*een week later*
Ziva's p.o.v.
Ik zit hier nu al een week vast in deze stoel in deze maar al te bekende omgeving. Ik ben zwaar uitgedroogd en sterf van de honger.
Nadat ik weer wakker was geworden werd ik deze nachtmerrie wakker. Eerst dacht ik dat ik nog sliep, maar toen Eli binnen kwam en begon te praten werd maar al te duidelijk dat ik dit niet droomde. Was het maar een droom. Hij begon meteen uit te leggen wat hij met mij van plan was. Hij zal doen waar ik nog steeds nachtmerries van heb waar alleen Gibbs en Tony van af weten. Hoe Eli weet wat er allemaal was gebeurt daar, komt omdat er al die tijd tijdens die gebeurtenis een camera van Mossad hing die mij dag en nacht in de gaten hield en nu weer doet. Elke dag word ik meerdere keren open gehaald met een zakmes dat me maar al te bekend voor komt en worden er meerdere sigaretten op mijn huid uitgedrukt. Ik heb al sinds de eerste minuut mijn Mossad-Modus aan gedaan en de muur hoger dan ooit opgetrokken. Zelfs nog hoger dan toen..
Gibbs .p.o.v.
het is nu al een week geleden dat Eli David Ziva heeft ontvoerd. Nadat We Ziva levenloos mee hebben zien nemen hebben ze een soort gas los gelaten waardoor we alle drie voor kort bewusteloos raakte en we ze niet konden volgen of iets anders. Omstanders hadden 911 al gebeld en nadat we waren na gekeken en niks ernstigs aan de hand bleek te zijn met ons gingen we meteen naar NCIS en hebben we de situatie uitgelegd. Vance en ik vertrokken meteen in MTAC om de FBI en SecNav (Secretaris Navy) in te lichten en een operatie op te starten om Ziva te redden.
Maar dat is nu al een week geleden en we hebben nog steeds geen enkel spoor gevonden. Helemaal niks. Tony is stiller dan normaal, Abby draait haar normale muziek niet meer en McGee zit alleen maar achter de computer om ook maar elk signaal van een spoortje na te trekken. We kunnen gewoon niet zonder Ziva.
We zitten allemaal achter de computer om verder te zoeken als McGee opeens begint te juichen. "Ik heb haar gevonden!!" Maar slaat meteen zijn hand voor zijn mond van afschuw. Tony en ik staan nog geen seconde later naast hem. "Waar is ze McFinder?" en de oude Tony is weer terug. "Hier" en hij laat de plek zien van Ziva's ergste nachtmerrie. "Waarom moet hij haar weer daar heen brengen?" vraagt Tony geschokt. "Boss er is nog iets" "En dat is McGee?" "Er hangt daar een camera en ik kan er in komen" stamelt hij. "Naar MTAC. NU!" schreeuw ik en ik loop al naar boven. Ondertussen bel ik de directeur. "Vance kom naar MTAC" zeg ik en ik hang weer op.
