ncis (NL)

Hoofdstuk 10!

En open de deur en ga op de stoel tegen over de man die ik ooit als vader heb beschouwt. "U weet waarom u hier bent neem ik aan?" zeg ik en kijk hem met mijn kille blik aan.

Ik zie aan hem dat hij dit niet had verwacht. "Ziva.." begint hij, maar ik onderbreek hem meteen. "Het is agent David of mevrouw voor u en niks anders" zeg ik op de zelfde kille toon. Ik zie hoe zijn ogen donkerder worden en er een net zo'n kille blik in verschijnt. "Agent David u weet net zo goed als ik waarom ik de officier heb vermoord en waarom ik u heb neergeschoten" "Nee dat weet ik niet. U kunt dat mij uit gaan leggen" "Dat is een lang verhaal. Heeft u daar wel de tijd voor?" "Ik heb alle tijd van de wereld nu ik 3 uur heb geslapen" zeg ik op de zelfde toon die hij tegen me aansloeg toen hij over tijd begon. Ik hoor Tony op de achtergrond joelen en "Die zit Ziva!" roepen en daarna een *slap*. Ik glimlach kort in me zelf en trek de muur weer hoog op. "Je doet het goed Ziver" klinkt de stem van Gibbs in m'n oor. 

"Zou u kunnen uitleggen waarom dit heeft gedaan?" "1 woord. WRAAK" spuugt hij uit. Ik hoor meerdere mensen in mijn oor naar adem happen, maar ik laat niks van mijn angst merken en blijf met de zelfde emotieloze blik naar een punt boven hem staren. Dit maakt hem nog bozer. "Hoe durf je je eigen vader niet aan te kijken!" spuwt hij. "Ten eerste slaat u niet zo'n tegen een federal agent aan en ten tweede u bent mijn vader niet. Mijn vader ben ik jaren geleden verloren toen hij mij in een terroristenkamp liet zitten zonder hulp te sturen en jaren later is hij overleden samen met de vrouw van de directeur tijdens een kogelvuur" zeg ik met zo veel mogelijk kilheid als ik in mij heb. Dit schijnt hem te verbazen en hij is stil. "Gaat u nog uitleg geven waarom u deze onschuldige petty officer heeft vermoordt?" vraag ik en ik open de map vol bewijzen en leg de bewijsfoto's 1 voor 1 op tafel. Hij kijkt er niet eens naar. 

"Ik heb deze petty officer vermoord om uw aandacht te krijgen" "Waarom?" "Zodat ik mijn plan in werking kon zetten" "En wat is dat plan?" "Om wraak te nemen op de dochter die haar loyaliteit naar NCIS  heeft verlegt en niet de baan van haar vader heeft overgenomen" Hij kijkt me vol in de ogen met een blik van afschuw. De angst slaat me op het hart als het doordringt wat hij bedoelt. Zonder iets te zeggen sta ik op en loop de interrogation kamer uit. Ik hoor de deur open gaan van de observation kamer. Ik loop Gibbs straal voorbij en ren naar de trap. Beneden aan gekomen ren ik naar de lift, onderweg mijn tas van mijn desk graaiend. 

Voordat de deuren sluiten springt Gibbs in de lift. "Dacht het niet om jou nu alleen te laten" is het enige wat hij zegt. Ik negeer hem en loop naar mijn auto en stap in en gooi mijn tas op de achterbank. Gibbs stapt in de bijrijders stoel. Ik start de auto en scheur de parkeergarage uit en rijd naar de Starbucks. Onderweg overtreed ik denk ik alle regels die er overtreden kunnen worden. Gibbs zegt niks, wat ik niet erg vind. Bij de Starbucks bestel ik de standaard koffie voor iedereen. Als ik betaald heb rijden we langs de winkel waar ze Caf-Pow! verkopen en ik rijd weer terug naar NCIS. Tijdens dit alles heeft Gibbs niks gezegd. 

We stappen uit en lopen de lift in. Als we weer in de Squadroom zijn zit iedereen al te wachten. Zonder iets te zeggen deel ik de koffie uit en geef de Caf-Pow! aan Abby. Ze geeft me een ribben brekende knuffel. "Abbs krijg geen lucht" piep ik. Meteen laat ze weer los en ik loop naar mijn desk. Ik start de computer op. "Wat ben je aan het doen agent David?" vraagt Vance. Ik zeg niks en doe iets wat ik in jaren niet meer heb gedaan.
Ik log in op mijn Mossad account, waar ik een 10 cijfer en letter wachtwoord voor moet invullen, die ik raar genoeg nog steeds uit mijn hoofd ken. Ik zie wat ik moet zien en druk een paar knoppen in en het profiel verschijnt op de plasma.